Η δύναμη της τέχνης στην προώθηση της περιβαλλοντικής συμπεριφοράς και αγωγής στο σχολικό σύστημα

Abstract

Developing awareness of environmental issues the planet faces involves both theoretical knowledge and lived experiences. Through relevant practices citizens can influence the implementation of an effective environmental policy in many ways. An exclusively knowledge-focused one, however, cannot influence deep values that can motivate a person to change his/her behavior, whereas artistic activities have shown positive findings in terms of raising awareness through environmental education. Trash Art helps create safe eco-systems, while different people interact with waste for different purposes. Environmental awareness through Trash Art is developed by creating emotions in the individual, and it has been considered as suitable for application in this research study. In particular, the "Mosaic and Recycled Materials Artwork Workshop", also known as "Trash Art", is a pioneering activity that introduces a new way of practicing environmental education by promoting a responsible environmental behavior. For these purposes, a quantitative cross-sectional/comparative design was chosen in order to investigate the levels of teachers' awareness and the correlation with their environmental behavior, the differences between different levels of education, and how the teachers' attitudes/opinions about environmental problems facing the planet can predict their attitudes/opinions about utilizing art as a tool for environmental awareness after participating in the workshop. The results of the present study are considered as positive since there were positive results in all three hypothesis, indicating this way that indeed a trash art mosaic workshop can be beneficial for environmental awareness purposes. The findings are defined as appropriate for practical implementation that can bring positive outcomes to environmental education.

Η ανάπτυξη της ευαισθητοποίησης για τα περιβαλλοντικά ζητήματα του πλανήτη περιλαμβάνει θεωρητικές και βιωματικές πρακτικές, μέσω των οποίων οι πολίτες μπορούν να ασκήσουν επιρροή στην εφαρμογή μιας αποτελεσματικής περιβαλλοντικής πολιτικής. Μία προσέγγιση αποκλειστικά εστιασμένη στη γνώση ωστόσο δεν μπορεί να επηρεάσει τις βαθιές αξίες που μπορεί να παρακινήσουν ένα άτομο να αλλάξει τη συμπεριφορά του/της, ενώ αντιθέτως οι καλλιτεχνικές δραστηριότητες έχουν δείξει ενθαρρυντικά ευρήματα ως προς την ευαισθητοποίηση μέσω της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Η Trash Art συμβάλλει στην δημιουργία ασφαλών οικοσυστημάτων, ενώ διάφοροι άνθρωποι αλληλεπιδρούν με τα απορρίμματα για διαφορετικούς σκοπούς. Η περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση μέσω της Trash Art αναπτύσσεται δημιουργώντας συναισθήματα στο άτομο, συνεπώς κρίθηκε ως κατάλληλη για εφαρμογή στην παρούσα έρευνα. Συγκεκριμένα, το “Καλλιτεχνικό Εργαστήρι Ψηφιδωτών και Έργων Τέχνης Ανακυκλώσιμων Υλικών”, γνωστό και ως «Trash Art», είναι μια πρωτοποριακή δράση η οποία έχει εισάγει ένα νέο τρόπο πρακτικής άσκησης σε θέματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης προωθώντας μία υπεύθυνη περιβαλλοντική συμπεριφορά. Για τους σκοπούς αυτούς επιλέχθηκε ένας ποσοτικός συγχρονικός/συγκριτικός σχεδιασμός με σκοπό να διερευνηθούν τα επίπεδα ευαισθητοποίησης των εκπαιδευτικών και η συσχέτιση με την φιλο-περιβαλλοντική συμπεριφορά τους, οι διαφορές στα επίπεδα μεταξύ διαφορετικών βαθμίδων εκπαίδευσης, και το κατά πόσο οι στάσεις/απόψεις των εκπαιδευτικών για τα περιβαλλοντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο πλανήτης μπορούν να προβλέψει τις στάσεις/απόψεις τους για την αξιοποίηση της τέχνης ως εργαλείο περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης μετά την συμμετοχή στο εργαστήριο. Τα αποτελέσματα της παρούσης έρευνας κρίνονται ως ενθαρρυντικά και τα ευρήματα ορίζονται ως σκόπιμα για πρακτικές εφαρμογές, που αναμένεται να φέρουν θεαματικές επιδράσεις στην περιβαλλοντική εκπαίδευση και αξιολόγησης του επιπέδου ευαισθητοποίησης και γνώσης των κοινωνιών, σε θέματα περιβαλλοντικής υγείας.