Διερεύνηση της σχέσης μεταξύ εποχικότητας, μετεωρολογικών παραμέτρων και ακούσιας νοσηλείας ψυχικά ασθενών

Abstract

Introduction: Few studies in the literature have examined the effect of seasonality and meteorological factors, especially temperature, on psychiatric hospitalization and even less on their association with involuntary admission. This study aimed to investigate the potential association of seasonality and meteorological factors with the involuntary psychiatric hospitalization in the region of Attica, Greece. The research was conducted at the Psychiatric Hospital of Attica "Dafni". This was a retrospective time series study of 8 consecutive years of data (2010 to 2017) and included 6887 involuntarily hospitalized patients. Data on daily meteorological parameters were provided from the National Observatory of Athens. Method: Seasonal pattern and long term trend in hospital admission were examined statistically and analyzed using Poisson models with robust standard errors including 1-year period Fourier terms and a linear time term. Statistical analysis of meteorological factor was based on Poisson or negative binomial regression models with adjusted standard errors. Analyses were initially based on univariable models for each meteorological factor separately. All meteorological factors were taken into account through factor analysis and then, through cluster analysis, an objective grouping of days with similar weather type was performed. The resulting types of days were examined for their effect on the daily number of involuntary hospitalizations. Results: Maximum (+6.5%) and minimum (-6.1%) within year values of involuntary admission were estimated to occur during mid June and mid December respectively, with no significant differences when controlled for sex, age or diagnosis. Estimated long term trend corresponded to a 4% increase in admissions per year. Long term increasing trends were more pronounced in the F11-F19 (mental and behavioral disorders due to psychoactive drug use) and F00-F09 (organic, including symptomatic, mental disorders) diagnoses groups and in the youngest (16-29 years) and oldest (65+ years) groups. Increases in maximum temperature, in average wind speed and in minimum atmospheric pressure values were associated with an increase in the average number of involuntary hospitalizations per day. Increase of the maximum temperature above 23 °C did not affect significantly the frequency of involuntary hospitalizations. Low temperature and average relative humidity above 60% levels had a protective effect. The predominant day type at lag 1 to 5 days before admission showed the strongest correlation with the daily number of involuntary hospitalizations. The cold season day type, with a low daily temperature for the season and a small diurnal temperature range, northerly winds of moderate speed, high atmospheric pressure and almost no precipitation, is associated with the lowest frequency of involuntary hospitalizations, whereas the warm season day type, with low daily temperature and small daily temperature range during the warm season, high values of relative humidity and daily precipitation, moderate wind speed/gust and atmospheric pressure, was associated with the highest. The results were more pronounced in the F00-F09 diagnoses groups and in the oldest (65+ years) group. Conclusion: As climate change increases the frequency of extreme weather events, it is necessary to develop a different organizational and administrative culture of mental health services.

Εισαγωγή: Μικρός αριθμός ερευνών στη βιβλιογραφία έχουν εξετάσει την επίδραση της εποχικότητας και των μετεωρολογικών παραγόντων, ιδίως της θερμοκρασίας, στην ψυχιατρική νοσηλεία και ακόμη λιγότερο τη συσχέτισή τους με την ακούσια νοσηλεία. Μέθοδος: Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να διερευνήσει πιθανή συσχέτιση των μετεωρολογικών παραγόντων με την ακούσια νοσηλεία. Η έρευνα διεξήχθη στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής «Δαφνί». Πρόκειται για αναδρομική μελέτη χρονοσειράς δεδομένων 8 συναπτών ετών (2010 έως 2017) και περιλαμβάνει 6.887 ακουσίως νοσηλευόμενα περιστατικά. Οι τιμές των ημερήσιων μετεωρολογικών παραμέτρων προέρχονται από το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών. Το εποχικό πρότυπο και η μακροπρόθεσμη τάση της εισαγωγής στο νοσοκομείο εξετάστηκαν στατιστικά και αναλύθηκαν με τη χρήση μοντέλων Poisson με ισχυρά τυπικά σφάλματα που περιλαμβάνουν όρους Fourier για περίοδο 1 έτους και γραμμικό χρονικό όρο. Η στατιστική ανάλυση για τους μετεωρολογικούς παραμέτρους βασίστηκε σε μοντέλα Poisson ή αρνητικής διωνυμικής παλινδρόμησης με διορθωμένα τυπικά σφάλματα. Οι αναλύσεις βασίστηκαν αρχικά σε μονοπαραγοντικά μοντέλα για κάθε μετεωρολογικό παράγοντα χωριστά. Όλοι οι μετεωρολογικοί παράγοντες ελήφθησαν υπόψη μέσω παραγοντικής ανάλυσης και μέσω ανάλυσης κατά συστάδες έγινε αντικειμενική ομαδοποίηση ημερών με παραπλήσιο τύπο καιρού. Οι τύποι ημερών που προέκυψαν εξετάστηκαν ως προς την επίδραση τους στον ημερήσιο αριθμό νοσηλειών. Αποτελέσματα: Οι μέγιστες (+6,5%) και οι ελάχιστες (-6,1%) τιμές της ακούσιας νοσηλείας εντός του έτους εκτιμήθηκαν ότι σημειώνονται στα μέσα Ιουνίου και στα μέσα Δεκεμβρίου αντίστοιχα, χωρίς σημαντικές διαφορές όταν ελέγχονται για το φύλο, την ηλικία ή τη διάγνωση. Η εκτιμώμενη μακροπρόθεσμη τάση αντιστοιχεί σε αύξηση των εισαγωγών κατά 4% ετησίως. Οι μακροπρόθεσμες αυξητικές τάσεις ήταν πιο έντονες στις διαγνωστικές κατηγορίες F11-F19 (ψυχικές διαταραχές και διαταραχές της συμπεριφοράς λόγω χρήσης ναρκωτικών ουσιών) και F00-F09 (οργανικές, συμπεριλαμβάνονται και οι συμπτωματικές, ψυχικές διαταραχές). Αύξηση της μέγιστης θερμοκρασίας από τους 0 έως 23 °C, αυξήσεις της μέσης ταχύτητας ανέμου από 0 έως 7 Km/h και τιμές της ελάχιστης ατμοσφαιρικής πίεσης μεταξύ 1010-1020 hPa, συνδέονται με αύξηση του μέσου αριθμού ακούσιων νοσηλειών ανά ημέρα. Αύξηση της μέγιστης θερμοκρασίας πάνω από 23 °C, δεν επηρεάζει σημαντικά την συχνότητα των νοσηλειών. Η χαμηλή θερμοκρασία και η μέση σχετική υγρασία υψηλότερη από 60%, έχουν προστατευτική επίδραση.Ο επικρατέστερος τύπος ημέρας εμφάνισε την εντονότερη συσχέτιση επίδρασης με τον ημερήσιο αριθμό νοσηλειών, 1 έως 5 ημέρες πριν την ακούσια νοσηλεία. Ο τύπος ημέρας της ψυχρής περιόδου, με χαμηλή για την εποχή ημερήσια θερμοκρασία, μικρό ημερήσιο θερμοκρασιακό εύρος, βόρειους ανέμους μέτριας έντασης, υψηλή ατμοσφαιρική πίεση και ελάχιστη βροχόπτωση, σχετίζεται με χαμηλότερη συχνότητα νοσηλειών, ενώ αντιθέτως ο τύπος ημέρας της θερμής περιόδου, με χαμηλή ημερήσια θερμοκρασία και μικρό ημερήσιο θερμοκρασιακό εύρος κατά την διάρκεια της θερμής περιόδου, υψηλές τιμές σχετικής υγρασίας και ημερήσιας βροχόπτωσης, μέτρια ταχύτητα/ριπή ανέμου και ατμοσφαιρικής πίεσης, σχετίζεται με υψηλότερη. Τα αποτελέσματα ήταν εντονότερα στην διαγνωστική κατηγορία F00-F09 και στην μεγαλύτερη ηλικιακή ομάδα (65+ ετών). Συμπέρασμα: Καθώς η κλιματική αλλαγή έχει αυξήσει την συχνότητα ακραίων μετεωρολογικών φαινομένων, είναι αναγκαία η ανάπτυξη διαφορετικής οργανωτικής και διοικητικής κουλτούρας των υπηρεσιών ψυχικής υγείας.