The fate of Boccaccio's Decameron in Greek since the sixteenth century: exploring translation agency

Abstract

The thesis deals with issues of translation agency based on the diachronic analysis of Greek translations of three tales of Boccaccio's Decameron, namely tales II/5, IV/5 and VII/7. After a presentation of the state of the art in the particular subfield of Translation History, axed around the eight D'hulst Latin queues (quis, quid, ubi, quibis auxiliis, cur, quomodo, quando, cui bono), a thorough presentation of Boccaccio's translated corpus in Greek is offered. Furthermore questions are put to the fore, with the intention to underscore lacunae in the existing study from a translation agency point of view. They concern mainly issues of Agency, Habitus, Retranslation/Adaptation/Indirect Translation, Language issues (a particularity of the Greek translations - see The Greek Language Issue), and Translatorship versus Authorship. For the thesis we decided to make use of a Mixed Methods methodology. The research design is provided; the working claims are formulated, mainly our effort to present a model Greek translator of the Decameron and to fill in the gaps in the Greek tradition, in this particular topic. The role of translation agency is studied as per individual Tales' translations. Biographical data on translators are offered, as well as socio-cultural and historical information. Moreover, each tale is examined under a different set of one or more of the theoretical topics mentioned above. The translations' presentation always includes a part of textual analysis, corroborating the theoretical issues dealt with as per Tale. Conclusions and verification of our working claims is provided in the end, along with extensive tables, informative material, bibliographical references and annexes.

Η διατριβή πραγματεύεται ζητήματα Translation Agency με βάση τη διαχρονική ανάλυση των ελληνικών μεταφράσεων τριών διηγημάτων του Δεκαημέρου του Βοκακίου, ειδικότερα των διηγημάτων II/5, IV/5 και VII/7. Μετά από μια παρουσίαση των τελευταίων επιστημονικών εννοιών στο συγκεκριμένο υποπεδίο της Ιστορίας της Μετάφρασης, η οποία σμιλεύτηκε γύρω από τα οκτώ λατινικά loci του D'hulst (quis, quid, ubi, quibis auxiliis, cur, quomodo, quando, cui bono), παρατίθεται μια διεξοδική παρουσίαση του μεταφρασμένου corpus του Βοκακίου στα ελληνικά. Περαιτέρω, τίθενται ερωτήματα σε μια προσπάθεια να υπογραμμιστούν τα κενά της υπάρχουσας μελέτης από τη σκοπιά της Translation Agency. Αφορούν κυρίως θέματα Agency, Habitus, Αναμετάφρασης/Απόδοσης/Έμμεσης Μετάφρασης, Γλωσσικά ζητήματα (μια ιδιαιτερότητα των ελληνικών μεταφράσεων - βλ. Θέμα Ελληνικής Γλώσσας), και του διπόλου Μεταφραστής και Συγγραφέας. Αποφασίστηκε να χρησιμοποιηθεί ως μεθοδολογικό εργαλείο οι Μεικτές Μέθοδοι (Mixed Methods). Εν συνεχεία, παρουσιάζεται το πλάνο της έρευνας. Διατυπώνονται οι ισχυρισμοί εργασίας, δηλ. βασικώς η προσπάθειά μας να παρουσιάσουμε ένα πρότυπο Έλληνα μεταφραστή του Δεκαημέρου και να καλύψουμε τα κενά της ελληνικής παράδοσης, στο συγκεκριμένο θέμα. Ο ρόλος της Translation Agency μελετάται στις κάθε επιμέρους μεταφράσεις των διηγημάτων. Προσφέρονται βιογραφικά στοιχεία για τους μεταφραστές, καθώς και κοινωνικοπολιτιστικές και ιστορικές πληροφορίες. Επιπλέον, το κάθε διήγημα εξετάζεται υπό διαφορετικό σύνολο εκ των θεωρητικών εννοιών που αναφέρονται παραπάνω. Η παρουσίαση των μεταφράσεων περιλαμβάνει πάντα ένα μέρος της κειμενικής ανάλυσης, που προσπαθεί να επιβεβαιώσει τα θεωρητικά ζητήματα που χειριστήκαμε ανά διήγημα. Συμπεράσματα και επαλήθευση των ισχυρισμών εργασίας παρέχονται στο τέλος, μαζί με εκτενείς πίνακες, ενημερωτικό υλικό, βιβλιογραφικές αναφορές και παραρτήματα.