The evolution of counterinsurgency doctrine: The US Army Advisory Mission as a learning institution and the role of intelligence in the Greek Civil War, 1946-1949

Abstract

The Greek Civil War is often studied as a historical event, but little attention is paid to it as a stage in the counterinsurgency (COIN) doctrine development. The key point of this war is that it presented the foreign armies that assisted the Greek National Army, and especially the US Army which was at the time forming its own post-war COIN doctrine, with the opportunity to apply traditional and new tactics against the Greek communist guerrillas and learn valuable lessons in terms of COIN doctrine development. Therefore, this thesis examines the impact of the Greek Civil War on US Army COIN doctrine development by addressing two never studied before aspects of this war. Firstly, the way the US Army advisory group performed as a learning institution. Secondly, what lessons from the experience in Greece were transferred to the under-formation post war US Army COIN doctrine. This impact can be traced in the early post-war US Army COIN doctrine, given that during the period of writing its manual, the US Army was already in Greece on an advisory mission that could be a source of valuable lessons. Toward this end, this thesis argues that the US Army advisory mission displayed the necessary intellectual curiosity and the healthy skepticism that allowed the adaptation to change, while several tactical and strategic lessons were learned during the Greek Civil War and transferred to the US Army COIN doctrine. Nevertheless, the essence of the impact lays in the empirical experience that validated during the Greek Civil War those COIN principles that eventually reached the US Army manual.

Ενώ ο Ελληνικός εμφύλιος πόλεμος συχνά μελετάται ως ένα ιστορικό γεγονός, η σημασία του ως στάδιο στην ανάπτυξη του αντιαντάρτικου δόγματος έχει παραβλεφθεί. Το σημείο εκείνο που τον καθιστά σημαντικό είναι ότι προσέφερε στις ξένες στρατιωτικές δυνάμεις, οι οποίες συνέδραμαν τον Ελληνικό Εθνικό Στρατό, την ευκαιρία να εφαρμόσουν παραδοσιακές και νέες τακτικές ενάντια στους Έλληνες Κομμουνιστές αντάρτες, και να αποκομίσουν πολύτιμα διδάγματα ως προς την ανάπτυξη αντιαντάρτικου δόγματος. Η παρούσα διατριβή εξετάζει τον αντίκτυπο του ελληνικού εμφυλίου στην ανάπτυξη του Αμερικάνικου δόγματος, αναδεικνύωντας, για πρώτη φορά, δύο νέες πτυχές αυτού του πολέμου. Πρώτον, εξετάζει την ικανότητα της Αμερικάνικης στρατιωτικής αποστολής να αξιοποιήσει διδάγματα από την εμεπιρία της στον ελληνικό εμφύλιο. Δεύτερον, εξετάζει ποια από αυτά τα διδάγματα μεταφέρθηκαν στο υπό διαμόρφωση αμερικάνικο μεταπολεμικό αντιαντάρτικο δόγμα. Η παρούσα έρευνα υποστηρίζει ότι η αμερικάνικη αποστολή επέδειξε την απαραίτητη διανοητική περιέργεια και υγειή σκεπτικισμό ώστε να επιτρέπει την προσαρμογή σε αλλαγές εν μέσω πολεμικών επιχειρήσεων, ενώ αρκετά διδάγματα, τακτικής και στρατηγικής φύσεως, από την ελληνική εμπειρία, αξιοποίηθηκαν και μεταφέρθηκαν στο αμερικάνικο δόγμα. Εντούτοις, η ουσία αυτού του αντίκτυπου εντοπίζεται στην πρακτική εμεπιρία κατά της διάρκεια του εμφυλίου, η οποία επικύρωσε εκείνες τις αρχές του ανταρτοπόλεμου, οι οποίες εν τέλει ενσωματώθηκαν στο αμερικάνικο δόγμα.