Περίληψη
Η υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια είναι η συχνότερη κληρονομούμενη πάθηση του μυοκαρδίου που χαρακτηρίζεται από ανεξήγητη μυοκαρδιακή υπερτροφία και έχει συχνότητα εμφάνισης 1 στα 500 άτομα στον γενικό πληθυσμό. Η κλινική πορεία είναι ποικιλόμορφη με διακύμανση από ασυμπτωματική νόσο έως συμπτωματολογία καρδιακής ανεπάρκειας, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο και αιφνίδιο καρδιακό θάνατο. Η υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια κορυφής είναι μια κατηγορία της υπερτροφικής μυοκαρδιοπάθειας όπου η μυοκαρδιακή υπερτροφία έχει κυρίαρχη εντόπιση στην κορυφή της αριστερής κοιλίας. Τα βιβλιογραφικά δεδομένα για την πρόγνωση αυτής της ομάδας υπερτροφικής μυοκαρδιοπάθειας είναι αμφιλεγόμενα. Η μελέτη μας έχει στόχο να διευκρινίσει την φυσική ιστορία της υπερτροφικής μυοκαρδιοπάθειας κορυφής και να ταυτοποιήσει προβλεπτικούς παράγοντες αποτελεσμάτων.Το σύνολο των 856 ασθενών με υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια υποβλήθηκαν σε αναδρομική ανάλυση. Η υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια κορυφής ορίστηκε ως η ασύμμετρη υπερτροφία τ ...
Η υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια είναι η συχνότερη κληρονομούμενη πάθηση του μυοκαρδίου που χαρακτηρίζεται από ανεξήγητη μυοκαρδιακή υπερτροφία και έχει συχνότητα εμφάνισης 1 στα 500 άτομα στον γενικό πληθυσμό. Η κλινική πορεία είναι ποικιλόμορφη με διακύμανση από ασυμπτωματική νόσο έως συμπτωματολογία καρδιακής ανεπάρκειας, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο και αιφνίδιο καρδιακό θάνατο. Η υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια κορυφής είναι μια κατηγορία της υπερτροφικής μυοκαρδιοπάθειας όπου η μυοκαρδιακή υπερτροφία έχει κυρίαρχη εντόπιση στην κορυφή της αριστερής κοιλίας. Τα βιβλιογραφικά δεδομένα για την πρόγνωση αυτής της ομάδας υπερτροφικής μυοκαρδιοπάθειας είναι αμφιλεγόμενα. Η μελέτη μας έχει στόχο να διευκρινίσει την φυσική ιστορία της υπερτροφικής μυοκαρδιοπάθειας κορυφής και να ταυτοποιήσει προβλεπτικούς παράγοντες αποτελεσμάτων.Το σύνολο των 856 ασθενών με υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια υποβλήθηκαν σε αναδρομική ανάλυση. Η υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια κορυφής ορίστηκε ως η ασύμμετρη υπερτροφία της αριστερής κοιλίας με κυρίαρχη εντόπιση στην κορυφή είτε ως εντοπισμένη (μεμονωμένος τύπος) είτε με συνυπάρχουσα υπερτροφία του μεσοκοιλιακού διαφράγματος (μικτός τύπος). Υπερηχοκαρδιογραφικά, κλινικά και δεδομένα επιβίωσης συγκρίθηκαν μεταξύ των ασθενών με υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια κορυφής και υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια.Το σύνολο των 143 (16.7%) ασθενών ταξινομήθηκαν ως υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια κορυφής. Συγκρίνοντας με την υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια, οι ασθενείς με υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια κορυφής διαγιγνώσκονταν σε μεγαλύτερη ηλικία, είχαν καλύτερους υπερηχοκαρδιογραφικούς δείκτες και περισσότερες συνοσηρότητες στην αρχική ιατρική επίσκεψη. Τα ανευρύσματα κορυφής ήταν συχνότερα στον φαινότυπο της υπερτροφικής μυοκαρδιοπάθειας κορυφής (6.3% έναντι 1.7%, p=0.003). Η λειτουργική ικανότητα όπως εκτιμήθηκε από την καρδιοαναπνευστική δοκιμασία κόπωσης ήταν, επίσης, καλύτερη στους ασθενείς με υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια κορυφής. Κατά την διάρκεια μέσης παρακολούθησης 6 ± 3 έτη, η υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια κορυφής χαρακτηρίστηκε από μικρότερη ολική θνητότητα, καρδιαγγειακή θνητότητα, θνητότητα σχετιζόμενη με καρδιακή ανεπάρκεια και λιγότερα αρρυθμιολογικά κοιλιακά συμβάματα σε σύγκριση με την υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια. Η μονοπαραγοντική ανάλυση ταυτοποίησε την κολπική μαρμαρυγή, το μέγεθος του αριστερού κόλπου και το HCM Risk-SCD ως ανεξάρτητους προβλεπτικούς παράγοντες του σύνθετου καταληκτικού σημείου της ολικής θνητότητας και των νοσηλειών για καρδιαγγειακούς λόγους. Στην πολυπαραγοντική ανάλυση η κολπική μαρμαρυγή και το HCM Risk-SCD παρέμειναν ανεξάρτητοι προβλεπτικοί παράγοντες αποτελεσμάτων (HR 4.3, 95% CI 1.9-9.5 για την κολπική μαρμαρυγή και HR 1.2, 95% CI 1.02-1.3 για το HCM Risk-SCD).Συμπερασματικά, η υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια κορυφής παρουσιάστηκε με καλοηθέστερη πρόγνωση και εκδήλωσε μικρότερη συχνότητα ολικής θνητότητας, καρδιαγγειακής θνητότητας, θνητότητας σχετιζόμενης με καρδιακή ανεπάρκεια και αρρυθμιολογικών κοιλιακών συμβαμάτων σε σύγκριση με την υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια στον πληθυσμό μας. Η κολπική μαρμαρυγή και το HCM Risk-SCD ήταν ανεξάρτητοι προβλεπτικοί παράγοντες ολικής θνητότητας και νοσηλειών για καρδιαγγειακούς λόγους μεταξύ των ασθενών με υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια κορυφής.
περισσότερα
Περίληψη σε άλλη γλώσσα
Hypertrophic cardiomyopathy is the most common inherited myocardial disease, characterized by otherwise unexplained myocardial hypertrophy, with a prevalence of about 1 in 500 in the general population. Clinical course is variable, ranging from asymptomatic disease to heart failure symptoms, stroke and sudden cardiac death. Apical hypertrophic cardiomyopathy is a variant of hypertrophic cardiomyopathy in which myocardial hypertrophy primarily affects the left ventricular apex. Data on the prognosis of this hypertrophic cardiomyopathy subgroup appear conflicting. Our study aims to clarify the natural history of apical hypertrophic cardiomyopathy and identify predictors of outcomes.A total of 856 patients with hypertrophic cardiomyopathy were retrospectively examined. Apical hypertrophic cardiomyopathy was defined as asymmetric left ventricular hypertrophy confined predominantly at the apex either isolated (pure type) or with co-existent hypertrophy of the interventricular septum (mixed ...
Hypertrophic cardiomyopathy is the most common inherited myocardial disease, characterized by otherwise unexplained myocardial hypertrophy, with a prevalence of about 1 in 500 in the general population. Clinical course is variable, ranging from asymptomatic disease to heart failure symptoms, stroke and sudden cardiac death. Apical hypertrophic cardiomyopathy is a variant of hypertrophic cardiomyopathy in which myocardial hypertrophy primarily affects the left ventricular apex. Data on the prognosis of this hypertrophic cardiomyopathy subgroup appear conflicting. Our study aims to clarify the natural history of apical hypertrophic cardiomyopathy and identify predictors of outcomes.A total of 856 patients with hypertrophic cardiomyopathy were retrospectively examined. Apical hypertrophic cardiomyopathy was defined as asymmetric left ventricular hypertrophy confined predominantly at the apex either isolated (pure type) or with co-existent hypertrophy of the interventricular septum (mixed type). Echocardiographic, clinical, and survival data were compared between apical hypertrophic cardiomyopathy and hypertrophic cardiomyopathy individuals.A total of 143 (16.7%) patients were classified as apical hypertrophic cardiomyopathy. Compared to hypertrophic cardiomyopathy, subjects with apical hypertrophic cardiomyopathy were diagnosed at an older age, had better echocardiographic indices and more comorbidities at baseline. Apical aneurysms were more prevalent amongst the apical hypertrophic cardiomyopathy phenotype (6.3% vs 1.7%, p=0.003). Functional capacity as assessed by cardiopulmonary exercise testing was also better in apical hypertrophic cardiomyopathy individuals. During a mean follow-up of 6±3 years, apical hypertrophic cardiomyopathy was characterized by lower all-cause, cardiovascular, heart failure related mortality and ventricular arrhythmic events compared to hypertrophic cardiomyopathy. Univariate analysis identified atrial fibrillation, left atrial size and HCM Risk-SCD as independent predictors of the composite outcome of overall mortality and hospitalizations for cardiovascular reasons. In multivariate analysis atrial fibrillation and HCM Risk-SCD remained as independent predictors of the outcome (HR 4.3, 95% CI 1.9-9.5 for atrial fibrillation and HR 1.2, 95% CI 1.02-1.3 for HCM Risk-SCD).In conclusion, apical hypertrophic cardiomyopathy presented with more benign prognosis and exhibited a lower rate of all-cause, cardiovascular, heart failure related mortality and ventricular arrhythmic events compared to hypertrophic cardiomyopathy in our cohort. Atrial fibrillation and HCM Risk-SCD were independent predictors of overall mortality and hospitalizations for cardiovascular reasons among apical hypertrophic cardiomyopathy.
περισσότερα