Η επίδραση της λεπτίνης στην έκφραση γονιδίων κυτταροκινών στα Τ κύτταρα και μονοκύτταρα περιφερικού αίματος υγιών παιδιών και παιδιών που πάσχουν από Ιδιοπαθή Θρομβοπενική Πορφύρα

Abstract

To investigate the effect of leptin in childhood immune thrombocytopenia (ITP), we measured plasma leptin in 39 children with acute ITP, after treatment and in remission, and in 33 healthy age/BMI-matched controls. We also cultured ITP and control peripheral blood mononuclear cells (PBMCs) with recombinant leptin to assess its direct effect on pro/anti-inflammatory cytokine gene expression. A significant increase in leptin was observed in children with active disease compared to controls. A significant inverse correlation of leptin with platelet count was also observed in children with acute ITP. Leptin remained high after treatment with IVIg, whereas steroid treatment lowered leptin below control levels. In remission, leptin was in the control range. Cytokine gene expression was significantly increased in children with acute ITP compared with controls, with highest expression for IFN-γ and IL-10. IVIg/steroid treatment significantly decreased IFN-γ and IL-10 expression. In remission, IFN-γ and IL-10 expression remained low. Addition of leptin to PBMCs isolated from patients in remission resulted in a significant increase in IL-10 gene expression compared to controls. Further experiments with purified T-cells and monocytes identified monocytes as the source of leptin-induced IL-10. We suggest that leptin acts as an active anti-inflammatory agent in childhood ITP by promoting IL-10 secretion by monocytes.

Για να διερευνήσουμε την επίδραση της λεπτίνης στην παιδική άνοση θρομβοπενία (ΑΘΠ), μετρήσαμε τη λεπτίνη πλάσματος σε 39 παιδιά με οξεία ΑΘΠ, μετά από θεραπεία, και σε ύφεση, και σε 33 υγιείς μάρτυρες αντίστοιχης ηλικίας και δείκτη μάζας σώματος. Καλλιεργήσαμε επίσης μονοπύρηνα κύτταρα του περιφερικού αίματος (PBMCs) από ασθενείς με ΑΘΠ και υγιείς μάρτυρες με ανασυνδυασμένη λεπτίνη για να αξιολογήσουμε την άμεση επίδρασή της στην προ/αντιφλεγμονώδη γονιδιακή έκφραση των κυτταροκινών. Σημαντική αύξηση της λεπτίνης παρατηρήθηκε σε παιδιά με ενεργή νόσο σε σύγκριση με τους υγιείς μάρτυρες. Σε παιδιά με οξεία ΑΘΠ παρατηρήθηκε στατιστικώς σημαντική αντίστροφη συσχέτιση της λεπτίνης με τον αριθμό των αιμοπεταλίων. Η λεπτίνη παρέμεινε υψηλή μετά τη θεραπεία με IVIg, ενώ η θεραπεία με στεροειδή μείωσε τη λεπτίνη σε επίπεδα χαμηλότερα από εκείνα της ομάδας ελέγχου. Όταν η νόσος βρισκόταν σε ύφεση, η λεπτίνη ήταν σε επίπεδα αντίστοιχα της ομάδας ελέγχου. Η γονιδιακή έκφραση των κυτταροκινών αυξήθηκε σημαντικά σε παιδιά με οξεία ΑΘΠ σε σύγκριση με τους υγιείς μάρτυρες, με την υψηλότερη έκφραση να παρατηρείται στις IFN-γ και IL-10. Η θεραπεία με ενδοφλέβια ανοσοσφαιρίνη ή/και στεροειδή μείωσε σημαντικά τη γονιδιακή έκφραση των IFN-γ και IL-10. Με τη νόσο σε ύφεση, η έκφραση των IFN-γ και IL-10 παρέμεινε χαμηλή. Η προσθήκη ανασυνδυασμένης λεπτίνης σε PBMCs που απομονώθηκαν από ασθενείς με ΑΘΠ σε ύφεση είχε ως αποτέλεσμα τη στατιστικώς σημαντική αύξηση της γονιδιακής έκφρασης της IL- 10 σε σύγκριση με τους υγιείς μάρτυρες. Περαιτέρω πειράματα με απομονωμένα Τ λεμφοκύτταρα και μονοκύτταρα ασθενών με ΑΘΠ ανέδειξαν τα μονοκύτταρα ως πηγή IL-10 που επάγεται από τη λεπτίνη. Προτείνουμε λοιπόν ότι η λεπτίνη δρα ως ενεργός αντιφλεγμονώδης παράγοντας στην παιδική ΑΘΠ μέσω της επαγωγής της έκκρισης IL-10 από τα μονοκύτταρα.