Διερεύνηση του μοντέλου νευροσπλαχνικής απαρτίωσης στη σχιζοφρένεια και την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή: η επίδραση του αυτόνομου νευρικού συστήματος στις οφθαλμικές κινήσεις

Abstract

Neurovisceral Integration Model (NIM) proposes the existence of a brain-heart link with a network connecting prefrontal cortical areas to various subcortical regions from basal ganglia and thalamus to vagus nerve and the heart. This study examined the connection between two prominent deficits in schizophrenia: the deficit in parasympathetic regulation and the deficit in cognitive inhibitory control, within the framework of NIM. Then the relationship of these functions was also examined in obsessive-compulsive disorder (OCD) where findings as to whether a deficit occurs in patients are contradicting.Thirty healthy controls, 30 patients with schizophrenia and 28 patients with OCD performed the internationally standardized antisaccade protocol while their electrocardiographic data were recorded. The interaction between group, cognitive inhibitory control, measured by error rate (ER) in the antisaccade task, and parasympathetic activity, measured by high frequency component of Heart Rate Variability (HF-HRV) was tested.Our findings confirmed that reduced HF-HRV is specifically related with increased ER only in patients with schizophrenia. Patients with OCD showed a deficit in parasympathetic activity but not in cognitive inhibitory control. The performance of the two groups of patients on other measures of oculomotor function, such as reaction time and reaction time variability related to volitional movement control and mental stability respectively, was not associated with the deficit in parasympathetic activity. The study validates the theory behind NIM and suggests that when a deficit in cognitive inhibitory control appears, then a deficit in parasympathetic activation is expected, but not vice versa. Our findings highlight the critical role of prefrontal cortical areas in the optimal functioning of the circuit suggested by NIM.

Στο πλαίσιο του Μοντέλου Νευροσπλαχνικής Απαρτίωσης (MNA) διερευνήθηκε αρχικά η σύνδεση μεταξύ δύο ελλειμμάτων που εμφανίζονται σταθερά στη σχιζοφρένεια: το έλλειμμα στην παρασυμπαθητική ρύθμιση και το έλλειμμα στο νοητικό ανασταλτικό έλεγχο. Στη συνέχεια εξετάστηκε η σχέση αυτών των λειτουργιών και στην ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (ΙΔΨ) όπου τα ευρήματα ως προς το αν εμφανίζεται έλλειμμα στους ασθενείς είναι αντικρουόμενα.Τριάντα υγιείς μάρτυρες, 30 ασθενείς με σχιζοφρένεια και 28 ασθενείς με ΙΔΨ πραγματοποίησαν το διεθνώς τυποποιημένο αντισακκαδικό πρωτόκολλο ενώ παράλληλα καταγράφηκαν τα ηλεκτροκαρδιογραφικά τους δεδομένα. Ελέγχθηκε η αλληλεπίδραση μεταξύ της ομάδας, της νοητικής αναστολής δράσης όπως μετρήθηκε με το ποσοστό σφάλματος (ER) στην αντισακκαδική εργασία και η παρασυμπαθητική δραστηριότητα όπως μετρήθηκε με την υψηλή συχνότητα της Μεταβλητότητας Καρδιακού Ρυθμού (HF-HRV). Τα ευρήματα επιβεβαίωσαν ότι η μειωμένη HF-HRV σχετίζεται ειδικά με το αυξημένο ER μόνο στους ασθενείς με σχιζοφρένεια. Οι ασθενείς με ΙΔΨ εμφάνισαν μεν έλλειμμα στη παρασυμπαθητική δραστηριότητα αλλά όχι στην αναστολή δράσης. Η επίδοση των δύο ομάδων ασθενών σε άλλα μέτρα οφθαλμοκινητικής λειτουργίας, όπως ο χρόνος αντίδρασης και η μεταβλητότητα του χρόνου αντίδρασης που σχετίζονται με τον έλεγχο της βουλητικής κίνησης και τη νοητική σταθερότητα αντίστοιχα, δεν συνδέθηκαν με το έλλειμμα στην παρατηρείται έλλειμμα στη νοητική αναστολή δράσης αναμένεται και έλλειμμα στη παρασυμπαθητική ενεργοποίηση, αλλά όχι το αντίστροφο. Τα ευρήματα αναδεικνύουν τον κυρίαρχο ρόλο των περιοχών του προμετωπιαίου φλοιού στο κύκλωμα που προτείνει το ΜΝΑ.