Τα διοικητικά ελεγκτικά σώματα στην Ελλάδα: ο ρόλος, η αποτίμηση του έργου τους, οι προοπτικές

Abstract

The most interesting part for a researcher to involve with auditing issues is that it encompasses very different concepts. An activity very misunderstood and charmless for many, as it is always either on the sidelines or at the end of an activity in order to protect its normal flow as well as to draw the vital elements of optimization of any design, it is not an exaggeration to say that it is the “invisible hero” and the most important part of any initiative, especially in the demanding field of administrative organization and moreover the state management. Indeed, the organizations that have undertaken the task of uncut action to find any phenomena of corruption in the public administrative sector and to advise on the formulation of actions that will turn the long-suffering public service into a sound and efficient one, consist a task that nobody could imagine to be absent from the overall state function. Exactly for these reasons it makes sense to clarify whether its role has been recognized at the domestic level, whether the very performance of audit bodies at the level of management has justified the extent of their value as administrative tools and what the further perspective of administrative control as an action within managerial administrative planning could be.

Η γοητεία του να ασχολείται κανείς σε επίπεδο έρευνας με τον έλεγχο είναι οι τόσο μεγάλων διαφορών πολυποίκιλες έννοιες που περικλείει. Παρεξηγημένη και άχαρη για πολλούς δραστηριότητα καθώς βρίσκεται πάντα είτε στο περιθώριο είτε στο τέλος μίας δραστηριότητας προκειμένου να προστατεύει τη φυσιολογική ροή αυτής καθώς και να αντλεί τα ζωτικά στοιχεία βελτιστοποίησης του όποιου σχεδιασμού, δεν είναι υπερβολή να ειπωθεί πως πρόκειται για τον αφανή ήρωα και το σημαντικότερο σκέλος κάθε πρωτοβουλίας, πόσο δε στον απαιτητικό τομέα της διοικητικής οργάνωσης και ιδιαίτερα της κρατικής. Πράγματι τα σώματα που έχουν αναλάβει το έργο της άκοπης δράσης για την εξεύρεση των όποιων φαινομένων διαφθοράς στο δημόσιο διοικητικό τομέα και τη γνωμοδότηση για χάραξη δράσεων που θα μετατρέψουν την πολύπαθη δημόσια υπηρεσία σε χρηστή και αποδοτική είναι ένα κομμάτι που δύσκολα κανείς μπορεί να φανταστεί πως είναι δυνατόν να απουσιάζει από τη συνολική κρατική λειτουργία. Ακριβώς για αυτούς τους λόγους έχει νόημα να αποσαφηνιστεί το κατά πόσο ο ρόλος του έχει αναγνωριστεί σε εγχώριο επίπεδο, το εάν η ίδια η απόδοση των ελεγκτικών σωμάτων σε επίπεδο διοίκησης έχει δικαιολογήσει το μέγεθος της αξίας τους ως διοικητικών εργαλείων και το ποια θα μπορούσε να είναι η περαιτέρω προοπτική του διοικητικού ελέγχου ως δράσης εντός του μανατζεριακού διοικητικού σχεδιασμού.