Ηλεκτρονική διακυβέρνηση στη διοίκηση και οργάνωση δημοσίων οργανισμών: η περίπτωση της Ελλάδας στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Abstract

European Union's vivid interest for e-Governance during the last decades is grossly depicted in the development of policies and programs aiming at increasing productivity, improving the citizens' life quality, the effectiveness and performance of public services and the citizens' participation in the decision making process. The Thesis records systematically and for the first time, both Europe's and Greece's course towards e-Governance through the policies, programs and actions that were developed. Greece still falls behind the other state members of the European Union in terms of readiness for e-Governance and the anticipated transformation of Public Administration which would arise by adopting e-Governance, has not been accomplished. In an attempt to provide a way out to this problem, the Thesis suggests an approach which focuses on the Public Organization level through the philosophy of New Public Management, the application of Total Quality Management and assessment tools, the Common Assessment Framework and the ISO quality systems. The application of the above by a Public Organization or Service sets as a prerequisite the seeking andidentification of the needs-expectations of the citizens-customers in order for the desired transformation to be successful. To this direction, the Thesis proposes an integrated theoretical framework for the determination of the decisive factors that affect the adoption of e-Governance services by the citizens - customers of Public Organizations. Finally, with application field that of Public Education and by using Structural Equation Modeling, it identifies the factors that affect the adoption of e-Governance services by the teachers who are the 'internal clients' of Public education organizations. The proposed Validated Model is excepted to become the basis of investigating the factors that affect the adoption of e-Governance services by the citizens-customers of the wider Public sector by adding appropriate constructs.

Το έντονο ενδιαφέρον της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ηλεκτρονική Διακυβέρνηση τις τελευταίες δεκαετίες, αποτυπώνεται αδρά με την ανάπτυξη πολιτικών και προγραμμάτων που στοχεύουν στην αύξηση της παραγωγικότητας, στη βελτίωση της ποιότητας της ζωής των πολιτών, στην αποτελεσματικότητα και αποδοτικότητα των Δημοσίων υπηρεσιών και στη συμμετοχή των πολιτών στη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Η Διατριβή καταγράφει συστηματικά και για πρώτη φορά, τόσο την πορεία της Ευρώπης, όσο και την πορεία της Ελλάδας προς την ηλεκτρονική Διακυβέρνηση μέσα από τις πολιτικές, προγράμματα και μέτρα που αναπτύχθηκαν. Η Ελλάδα εξακολουθεί να υπολείπεται των άλλων κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην ετοιμότητα για ηλεκτρονική Διακυβέρνηση και ο προσδοκώμενος μετασχηματισμός της Δημόσιας Διοίκησης, που θα προέκυπτε από τηνυιοθέτηση της ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, δεν έχει επιτευχθεί. Επιχειρώντας να δώσει διέξοδο στο πρόβλημα αυτό, η Διατριβή προτείνει μία προσέγγιση που επικεντρώνεται στο επίπεδο του Δημοσίου Οργανισμού μέσα από τη φιλοσοφία του Νέου Δημόσιου Μάνατζμεντ, την εφαρμογή της Διοίκησης Ολικής Ποιότητας και τα εργαλεία μέτρησης της, το Κοινό Πλαίσιο Αξιολόγησης και τα συστήματα ποιότητας ISO. Η εφαρμογή των ανωτέρω από το Δημόσιο Οργανισμό ή Υπηρεσία επιβάλλει ως αυτονόητη προϋπόθεση την αναζήτηση και εντοπισμό των αναγκών-προσδοκιών των πελατών-πολιτών του/της, ώστε ο επιζητούμενος μετασχηματισμός που θα προκύψει να είναι επιτυχής. Στην κατεύθυνση αυτή, η Διατριβή προτείνει ένα ολοκληρωμένο θεωρητικό πλαίσιο για τον προσδιορισμότων καθοριστικών παραγόντων που επηρεάζουν την υιοθέτηση των υπηρεσιών ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης από τους πολίτες-πελάτες των Δημοσίων οργανισμών. Τέλος, με πεδίο εφαρμογής τη Δημόσια εκπαίδευση και με τη χρήση ενός Μοντέλου Δομικών Εξισώσεων εντοπίζει τους παράγοντες, που επηρεάζουν την υιοθέτηση των υπηρεσιών ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης από τους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι και αποτελούν τους 'εσωτερικούς πελάτες' Δημοσίων εκπαιδευτικών οργανισμών. Το επικυρωμένο Μοντέλο που προτείνεται αναμένεται να αποτελέσει τη βάση διερεύνησης των παραγόντων που επηρεάζουν την υιοθέτηση των υπηρεσιών ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης από τους πολίτες-πελάτες οργανισμών του ευρύτερου Δημοσίου τομέα με την προσθήκη κατάλληλων δομικών μεταβλητών.