Διεθνείς Οργανισμοί, Μ.Κ.Ο. και Δημόσια Υγεία: το μείγμα χρηματοδότησης, η κατανομή πόρων και η αποδοτικότητα των δράσεών τους

Abstract

With health being a threatened good, in a highly globalised environment, and environmental conditions constantly changing, the study of health policies and health economics is becoming the cornerstone for the application of what the pure health sciences are discovering and researching. Global health, in the light of 'one health', is not only the concern of powerful states. Epidemic and pandemic crises are not confined to borders, reminding us that achieving universal health coverage is a costly process, and its proper implementation requires monitoring and evaluation mechanisms, both to avoid issues of mismanagement and to be able to approach interventions to achieve it efficiently, in terms of cost and impact. Development aid for health, especially for the reference region of this study (Sub-Saharan Africa), is becoming an indispensable practice, given the very low state health budgets and correspondingly low state expenditure. Especially for the communicable and reference diseases (HIV, TB and Malaria), it is considered necessary, even in cases of poor performance, both because there are no alternatives without an increase in government spending and because any reduction or termination would have disastrous results. For the extraction of results and conclusions, a three-dimensional innovative approach is used for the first time in terms of data clustering (countries, country groups, diseases) and a corresponding triple analysis approach (statistical analysis, mapping and cost-effectiveness analysis). A similar picture can be observed in the mechanisms of financial support from private initiative for civil society organisations operating in the health sector, which is drawn from the present study, and which is the first for the case of Greece. In order to avoid inefficient practices and commercialisation, it is necessary to evaluate and introduce new transparency measures for transactions between the parties involved.

Με την υγεία να συνιστά ένα επαπειλούμενο αγαθό, μέσα σε ένα άκρως παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον, και τις περιβαλλοντικές συνθήκες συνεχώς μεταβαλλόμενες, η μελέτη των πολιτικών και των οικονομικών της υγείας αναδεικνύονται στον ακρογωνιαίο λίθο για την εφαρμογή όσων οι αμιγώς υγειονομικές επιστήμες ανακαλύπτουν και ερευνούν. Η παγκόσμια υγεία, υπό το πρίσμα της «μίας υγείας» δεν είναι υπόθεση μόνο των ισχυρών κρατών. Οι επιδημικές και πανδημικές κρίσεις δεν περιορίζονται σε σύνορα, υπενθυμίζοντάς μας πως η επίτευξη της καθολικής κάλυψης στην υγεία είναι μία διαδικασία δαπανηρή, και η σωστή εφαρμογή της προϋποθέτει μηχανισμούς ελέγχου και αξιολόγησης, αφενός για να αποφεύγονται ζητήματα κακοδιαχείρισης, αφετέρου για να μπορούμε να προσεγγίζουμε αποδοτικά, υπό όρους κόστους και αποτελεσματικότητας, τις παρεμβάσεις για την επίτευξή της. Η Αναπτυξιακή Βοήθεια για την Υγεία, ειδικά για την περιοχή αναφοράς της παρούσας μελέτης (Υποσαχάρια Αφρική), λόγω των πολύ χαμηλών κρατικών προϋπολογισμών υγείας και αναλόγως κρατικών δαπανών, λαμβάνει χαρακτήρα υποκατάστασης του κρατικού μηχανισμού. Ειδικά για τις μεταδιδόμενες ασθένειες και τις νόσους αναφοράς (HIV, Φυματίωση και Μαλάρια) κρίνεται αναγκαία, και μάλιστα, ακόμα και στις περιπτώσεις μη καλής απόδοσης, αφενός διότι δίχως αύξηση των κρατικών δαπανών δεν υπάρχουν εναλλακτικές, αφετέρου διότι οποιαδήποτε μείωση ή τερματισμός τους θα είχε καταστροφικά αποτελέσματα. Για την εξαγωγή αποτελεσμάτων και συμπερασμάτων χρησιμοποιείται για πρώτη φορά μία τρισδιάστατη καινοτόμα προσέγγιση ως προς την ομαδοποίηση - οπτική των δεδομένων (χώρες, ομάδες χωρών, νοσήματα) και αντίστοιχη τριπλή προσέγγιση ανάλυσης (στατιστική ανάλυση, χαρτογράφηση και ανάλυση κόστους-αποτελεσματικότητας). Ανάλογη είναι και η εικόνα των μηχανισμών οικονομικής ενίσχυσης των φορέων της κοινωνίας των πολιτών, που επιχειρούν στο χώρο της υγείας, από την ιδιωτική πρωτοβουλία, η οποία αντλείται από την παρούσα μελέτη, και η οποία αποτελεί την πρώτη για την περίπτωση της Ελλάδας. Για την αποφυγή μη αποδοτικών πρακτικών, εμπορευματοποίησης είναι αναγκαία η αξιολόγηση και η θέσπιση νέων μέτρων διαφάνειας ως προς τις συναλλαγές μεταξύ των συμβαλλομένων.