Η Ελλάδα στο έργο του Βασίλη Αλεξάκη

Abstract

In this doctoral thesis, the Greekness in the work of Vassilis Alexakis is examined. Greekness is realized through the relationship the author builds with modern Greece and its past (ancient and Byzantine). Modern Greece takes shape through the author's particularly critical look at political and cultural points and stops. Through them, a less idealized and conventional version of Greekness emerges, which is presented as equal to typical historical landmarks. This is how modern Greece is connected to the ancient Greek and Byzantine tradition, creating a historical continuum in which the author himself feels safe in his immigrant exile, but also creates a relationship of trust with the readers - fellow travelers on his literary journey. In dealing with Greek, the experiential value of his mother tongue offers him the ground on which the writer survives by restoring the feeling of belonging. Reflecting on Greek immigration over time allows him to accept his identity as an immigrant, which sensitizes him in relation to both the immigration of Greeks themselves and the admission of immigrants to Greece. Repeated motifs, literary origins and characters are stations of condensation of ties with his own Greekness, which becomes a factor of its extension towards his country of origin.

Στην παρούσα διδακτορική διατριβή εξετάζεται η ελληνικότητα στο έργο του Βασίλη Αλεξάκη. Η ελληνικότητα πραγματώνεται μέσα από τη σχέση που κατασκευάζει ο συγγραφέας με τη νεότερη Ελλάδα και το παρελθόν της (αρχαία και βυζαντινή). Η νεότερη Ελλάδα αποκτά υπόσταση μέσα από το ιδιαίτερα κριτικό βλέμμα του συγγραφέα σε πολιτικά και πολιτισμικά μεταίχμια και σταθμούς. Μέσα από αυτά αναδεικνύεται μια λιγότερο εξιδανικευμένη και συμβατική εκδοχή της ελληνικότητας, η οποία παρουσιάζεται ισάξια των τυπικών ιστορικών ορόσημων. Έτσι συνδέεται η νεότερη Ελλάδα με την αρχαία ελληνική και τη βυζαντινή παράδοση δημιουργώντας ένα ιστορικό συνεχές μέσα στο οποίο ο ίδιος ο συγγραφέας αισθάνεται ασφαλής στην μεταναστευτική εξορία αλλά και δημιουργεί μια σχέση εμπιστοσύνης με τους αναγνώστες - συνοδοιπόρους στο λογοτεχνικό του ταξίδι. Στην πραγμάτευση της Ελληνικής, η βιωματική αξία της μητρικής του γλώσσας του προσφέρει το έδαφος πάνω στο οποίο ο συγγραφέας επιβιώνει αποκαθιστώντας το αίσθημα τού ανήκειν. Ο αναστοχασμός της ελληνικής μετανάστευσης διαχρονικά του επιτρέπει να δεχτεί την ταυτότητά του ως μετανάστη, το οποίο τον ευαισθητοποιεί σε σχέση τόσο με τη μετανάστευση των ίδιων των Ελλήνων όσο και τη εισδοχή μεταναστών στην Ελλάδα. Επαναλαμβανόμενα μοτίβα, λογοτεχνικές καταβολές και χαρακτήρες είναι σταθμοί συμπύκνωσης δεσμών με τη δική του ελληνικότητα, η οποία γίνεται παράγοντας προέκτασής της.

Dans cette thèse, la grécité dans l'œuvre de Vassilis Alexakis est examinée. La grécité se réalise à travers le rapport que l'auteur construit avec la Grèce moderne et son passé (antique et byzantin). La Grèce moderne acquiert de la substance par le regard particulièrement critique de l'auteur sur les étapes et les arrêts politiques et culturels. À travers eux, émerge une version moins idéalisée et conventionnelle de la grécité, qui est présentée comme égale aux repères historiques typiques. C'est ainsi que la Grèce moderne se connecte à sa tradition grecque antique et byzantine, créant un continuum historique dans lequel l'auteur lui-même se sent en sécurité dans son exil d'immigrant et crée également une relation de confiance avec ses lecteurs - compagnons de route dans son parcours littéraire. En étudiant le grec, la valeur expérientielle de sa langue maternelle offre à l’auteur le terrain sur lequel il survit en restaurant le sentiment d'appartenance. La réflexion sur l'immigration grecque au fil du temps lui permet d'assumer son propre identité d'immigré, ce qui le sensibilise à la fois à l'immigration des Grecs eux-mêmes et à l'admission des immigrés en Grèce. Motifs répétitifs, origines littéraires et personnages sont des points de condensation des liens avec sa propre grécité, qui devient un facteur de son extension vers son pays d’origine.