Νεοελληνική ποίηση και ανδρική ομοφυλοφιλία (1830-2020): queer θεωρία και κριτική στη Νεοελληνική Φιλολογία

Abstract

This thesis seeks to explore and evaluate homoerotic poetry in Greece from 1830 to 2020. The research focuses on a body of texts than brings male homosexuality to the fore, with its textual dimension being a commentary on gay sexual practices, male homoerotic desire and the exploration of male body. It should be noted that the female homosexual experience and discourse was not included intentionally in this thesis. Lesbian love responds to a distinct genre in which different issues are raised. However, this does not mean that lesbian literature is not part of broader questions concerning heteronormative practices and ideologies against desires and flows that do not conform to heteronormativity. This thesis combines the historical-philological study of the texts with an interpretive and sociological approach. This field of research covers a literary genre that still remains underdiscussed, and, therefore, the relevant literature is incomplete. This research will deal with issues regarding the very beginning of contemporary homoerotic poetry in Greece, the critical and interpretive approaches to texts with palpable homosexual content, as well as the political and social impact of a text corpus with references to male homosexuality, thus contributing significantly to the academic and theoretical debate related to the literary representation of male homosexuality.

Στόχος της παρούσας διατριβής είναι η καταγραφή και η αποτίμηση του ομοερωτικού ποιητικού λόγου στην Ελλάδα από το 1830 έως το 2020. Μέριμνά μας η ανάδειξη ενός σώματος κειμένων που εκθέτουν την ανδρική ομοφυλοφιλία, με την κειμενική της απόδοση να αποτελεί σχόλιο αναφορικά με την ομοσεξουαλική πρακτική, την ανδρική ομοερωτική επιθυμία και την αποκάλυψη του ανδρικού σώματος. Να σημειώσουμε ότι ο αποκλεισμός της γυναικείας ομοφυλόφιλης εμπειρίας και του γυναικείου ομοφυλόφιλου λόγου δεν έγινε τυχαία. Ο λεσβιακός έρωτας ανταποκρίνεται σε μια ξεχωριστή εικονογραφία, γύρω από την οποία εγείρονται διαφορετικά ζητήματα. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι η λεσβιακή λογοτεχνία δεν εντάσσεται μέσα στα ευρύτερα ερωτήματα που αφορούν ετεροκανονιστικές πρακτικές και ιδεολογίες ενάντια σε επιθυμίες και ροές που δεν ανταποκρίνονται στο ετεροκανονικό μοντέλο. Η εν λόγω διατριβή συνδυάζει την ιστορικοφιλολογική μελέτη με μια ερμηνευτική και κοινωνιολογική προσέγγιση. Το ερευνητικό πεδίο καλύπτει ένα είδος γραφής ελάχιστα μελετημένο, με αποτέλεσμα η σχετική βιβλιογραφία να είναι σήμερα ελλιπής. Ερωτήματα που αφορούν τις απαρχές του σύγχρονου ομοερωτικού ποιητικού λόγου στην Ελλάδα, τον τρόπο κριτικής και ερμηνευτικής επεξεργασίας κειμένων με προφανές ομοσεξουαλικό περιεχόμενο, καθώς και τον πολιτικό και κοινωνικό αντίκτυπο ενός σώματος κειμένων με αναφορές στην ανδρική ομοσεξουαλικότητα, απαντώνται ξεχωριστά, προς ενίσχυση της ακαδημαϊκής και θεωρητικής συζήτησης που αφορά τη λογοτεχνική αναπαράσταση της ανδρικής ομοφυλοφιλίας.