How did the fiscal multipliers respond to the change in policy in accordance with the memoranda of understanding?

Abstract

During the financial crisis that started in 2007-2008 many economies adopted fiscal consolidation programs, which caused economic activity to decline. Because of growth disappointments, however, there has been an intense debate about the size of fiscal multipliers. A natural question, therefore, is whether forecasters had underestimated the actual values of the impact fiscal multipliers, which measure the short-term effects of cuts in government purchases of goods and services and/or tax hikes on economic activity.A number of studies based on pre-crisis data for advanced economies indicate actual multipliers of roughly 0.5 at the start of the crisis. There is evidence, however, that this figure underestimated the true values of the fiscal multipliers during the crisis. As a result, in the countriesthat adopted the IMF programs, called “memoranda of understanding” (MOU), which were based on these biased estimates of the fiscal multipliers, the negative effect of fiscal consolidation on economic activity was greater than expected. To my knowledge, this dissertation contributes to the literature by investigating empirically the question of whether and to what extent and direction the MOU signed by a number of countries since 2010 might have changed the fiscal multipliers in these countries. Using a panel of annual aggregate data, 1995-2020, from the eight countries that had adopted MOU (Cyprus, Greece, Hungary, Ireland, Latvia, Portugal, Romania, and Spain), I provide evidence that supports the hypothesis that in these eight countries the imposition of the MOU caused the fiscal multipliers to increase. More specifically, I construct and estimate a macroeconomic model of 17 simultaneous equations, whose parameters may change in response to a major policy change, such as the imposition of the MOU, thus changing the values of fiscal multipliers, the essence of the famous Lucas critique.

Κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης που ξεκίνησε το 2007-2008 πολλές οικονομίες υιοθέτησαν προγράμματα δημοσιονομικής εξυγίανσης, τα οποία προκάλεσαν πτώση της οικονομικής δραστηριότητας. Λόγω των υποεκτιμήσεων του ρυθμού οικονομικής μεγεθύνσεως, ωστόσο, υπήρξε έντονη συζήτηση σχετικά με το μέγεθος των δημοσιονομικών πολλαπλασιαστών. Ως εκ τούτου, ένα φυσικό ερώτημα είναι εάν οι προβλέψεις είχαν υποεκτιμήσει τις αληθινές τιμές των άμεσων δημοσιονομικών πολλαπλασιαστών, οι οποίοι μετρούν τις βραχυπρόθεσμες επιπτώσεις των περικοπών των κρατικών δαπανών για την αγοράαγαθών και υπηρεσιών ή/και των αυξήσεων φόρων στην οικονομική δραστηριότητα.Ορισμένες μελέτες που βασίζονται σε δεδομένα πριν από την κρίση για τις προηγμένες οικονομίες δείχνουν τους πραγματικούς πολλαπλασιαστές να κυμαίνονται περίπου στο 0,5 στην αρχή της κρίσης. Υπάρχουν ενδείξεις, ωστόσο, ότι ο αριθμός αυτός αποτελεί υποεκτίμηση των πραγματικών τιμών των δημοσιονομικών πολλαπλασιαστών κατά τη διάρκεια της κρίσης. Ως αποτέλεσμα, στις χώρες που υιοθέτησαν τα προγράμματα του ΔΝΤ, γνωστά ως «μνημόνια κατανόησης» (memoranda of understanding, MOU), τα οποία βασίστηκαν στις μεροληπτικές αυτές εκτιμήσεις των δημοσιονομικών πολλαπλασιαστών, η αρνητική επίδραση της δημοσιονομικής εξυγίανσης στην οικονομική δραστηριότητα ήταν μεγαλύτερη από την αναμενόμενη.Εξ όσων γνωρίζω, αυτή η διατριβή συνεισφέρει στη βιβλιογραφία διερευνώντας εμπειρικά το ερώτημα εάν και σε ποιο βαθμό και κατεύθυνση τα MOU που υπέγραψαν ορισμένες χώρες από το 2010 και μετά θα μπορούσαν να έχουν επηρεάσει τους δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές σε αυτές τις χώρες. Χρησιμοποιώντας ένα πάνελ ετήσιων συνολικών δεδομένων, 1995-2020, από τις οκτώ χώρες που είχαν υιοθετήσει τα MOU(Κύπρος, Ελλάδα, Ουγγαρία, Ιρλανδία, Λετονία, Πορτογαλία, Ρουμανία και Ισπανία), βρίσκω ενδείξεις που υποστηρίζουν την υπόθεση ότι σε αυτές τις οκτώ χώρες η επιβολή των MOUπροκάλεσε αύξηση των δημοσιονομικών πολλαπλασιαστών. Πιο συγκεκριμένα, κατασκευάζω και εκτιμώ ένα μακροοικονομικό μοντέλο 17 ταυτόχρονων εξισώσεων, των οποίων οι παράμετροι ενδέχεται να έχουν αλλάξει μετά από μια σημαντική αλλαγή της πολιτικής, όπως η επιβολή των MOU, αλλάζοντας έτσι τις τιμές των δημοσιονομικών πολλαπλασιαστών, που είναι η πεμπτουσία της περίφημης κριτικής του Lucas.