Η επίδραση μίας παρέμβασης εικονικής πραγματικότητας πλήρους εμβύθισης στις αντιληπτικές ικανότητες παιδιών ηλικίας 8-10 ετών στην πετοσφαίριση

Abstract

Physical Education Scientists (PES) and coaches try to find the right methods, which are enjoyable, popular and effective in order to develop / improve the Perceptual Abilities of their athletes. Full immersive virtual reality is an innovative tool that enables the user to practice in predefined and individual phases in sports in a safe and controlled environment. The purpose of this research was to apply the theoretical framework of the Dynamic System Theory in order to examine the effect of three educational intervention training programs on the development / improvement of PA in girls 8-10 years: a program based on Full Immersive Virtual Environments (FIVE), a program with Typical Activities (TA) on the field and an unstructured training program. In addition to evaluate the self-presence, mood experience, enjoyment, attitudes and preference for future game play of children towards FIVE and TA in the post –test. A total of 48 volleyball players aged 8-10 (9.36 ± 0.77) participated in the research. For the purpose of the study, they were randomly divided into three equal groups of sixteen (16) individuals, a Control Group (CG) and two Experimental Groups (EG). All groups performed a pre -test where PA were evaluated. Then followed the intervention program for 8 weeks X 2 times a week, in which the three experimental groups participated. The FIVE group practiced playing with the Playstation VR, the TA group through specific exercises on the court and the CG participated in an unstructured training program. Then the post –test was followed where the PA were evaluated and the EG completed the questionnaire. One month later, the retention –test was performed where the PA were evaluated. Two-Way Repeated Measures ANOVA was used for data analysis to determine the effect of the three groups and the measurements for the evaluation of PA. Finally, independent T-Test was used to determine the effect of the EG groups on the performance on the questionnaire. The results showed that all PA improved except Discriminant Reaction Time and Anticipation Reaction Time at 5m / h. In addition, both groups recorded the same positive returns on the variables of the questionnaire except for the preference for future gameplay, where the TA group recorded more positive returns compared to FIVE group, expressing the desire for future involvement with TA. The FIVE, therefore, can contribute to the further development of PA, being a useful tool in the hands of EFA and coaches, to improve the PA of athletes.

Οι Εκπαιδευτικοί Φυσικής Αγωγής (ΕΦΑ) και οι προπονητές προσπαθούν να βρουν τις κατάλληλες μεθόδους, που να είναι ευχάριστες, δημοφιλείς και αποδοτικές ώστε να αναπτύξουν/ βελτιώσουν τις Αντιληπτικές Ικανότητες (ΑΙ) των αθλητών τους. Η Εικονική Πραγματικότητα Πλήρους Εμβύθισης αποτελεί ένα καινοτόμο εργαλείο, το οποίο παρέχει τη δυνατότητα στο χρήστη να εξασκείται σε προκαθορισμένες και μεμονωμένες φάσεις στον αθλητισμό μέσα σε ένα ασφαλές και ελεγχόμενο περιβάλλον. Ο σκοπός αυτής της έρευνας ήταν η εφαρμογή του θεωρητικού πλαισίου της Θεωρίας Δυναμικών Συστημάτων (ΘΔΣ) προκειμένου να εξεταστεί η επίδραση τριών διαφορετικών παρεμβατικών προγραμμάτων εξάσκησης στην ανάπτυξη/ βελτίωση των ΑΙ σε κορίτσια 8-10 ετών: ένα πρόγραμμα βασισμένο σε Πλήρη Εμβυθιστικά Εικονικά Περιβάλλοντα (ΠΕΕΠ), ένα πρόγραμμα με Τυπικές Δραστηριότητες (ΤΔ) στο γήπεδο και ένα μη δομημένο πρόγραμμα εξάσκησης. Επιπλέον, να αξιολογήσει την αυτό –παρουσία, την εμπειρία διάθεσης, την απόλαυση, τις στάσεις και τη μελλοντική συμπεριφορική πρόθεση των παιδιών προς τα παιχνίδια ΠΕΕΠ και τις ΤΔ στην τελική μέτρηση. Στην έρευνα συμμετείχαν συνολικά 48 αθλήτριες πετοσφαίρισης ηλικίας 8-10 ετών (9.36±0.77). Για τον σκοπό της έρευνας χωρίστηκαν τυχαία σε τρεις ισάριθμες ομάδες των δεκαέξι (16) ατόμων, μία Ομάδα Ελέγχου (ΟΕ) και δύο Πειραματικές Ομάδες (ΠΟ). Όλες οι ομάδες πραγματοποίησαν μία αρχική μέτρηση όπου αξιολογήθηκαν οι ΑΙ. Έπειτα ακολούθησε το πρόγραμμα παρέμβασης για 8 εβδομάδες Χ 2 φορές την εβδομάδα, στο οποίο συμμετείχαν όλες οι ομάδες. Η ομάδα ΠΕΕΠ εξασκήθηκε παίζοντας με το Playstation VR, η ομάδα ΤΔ μέσω συγκεκριμένου ασκησιολογίου στο γήπεδο, ενώ η ΟΕ δεν ακολούθησε κάποιο δομημένο πρόγραμμα εξάσκησης. Στη συνέχεια ακολουθήθηκε η τελική μέτρηση όπου αξιολογήθηκαν οι ΑΙ και οι ΠΟ συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο ΑΔΑΣΠΜΕ. Ένα μήνα μετά πραγματοποιήθηκε η μέτρηση διατήρησης όπου αξιολογήθηκαν οι ΑΙ. Για την ανάλυση των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε η Two-Way ANOVA Repeated Measures για να προσδιοριστεί η επίδραση των τριών ομάδων και των μετρήσεων για την αξιολόγηση των ΑΙ. Τέλος, χρησιμοποιήθηκε το independent T-Test για να προσδιοριστεί η επίδραση των ΠΟ στην επίδοση στην κλίμακα ΑΔΑΣΠΜΕ. Από τα αποτελέσματα φάνηκε ότι όλες οι ΑΙ βελτιώθηκαν εκτός του Χρόνου Αντίδρασης Διάκρισης και της Ικανότητας Σύμπτωσης στα 5m/h. Επιπλέον και οι δύο ομάδες σημείωσαν τις ίδιες θετικές αποδόσεις στις μεταβλητές του ερωτηματολογίου ΑΔΑΣΠΜΕ εκτός της πρόθεσης για μελλοντική ενασχόληση, όπου η ομάδα ΤΔ παρουσίασε θετικότερες αποδόσεις σε σχέση με την ομάδα ΠΕΕΠ, εκφράζοντας την επιθυμία του για μελλοντική ενασχόληση με τις ΤΔ. Η ΕΠ, επομένως, δύναται να συμβάλλει στην περαιτέρω ανάπτυξη των ΑΙ, αποτελώντας ένα χρήσιμο εργαλείο στα χέρια των ΕΦΑ και προπονητών, για να βελτιώσουν τις ΑΙ των αθλητών.