The enemy of my enemy is my friend: the role of the American press in shaping U.S. public opinion regarding (Western) Germany from 1945 until 1950

Abstract

V-E Day marked the end of World War II in Europe and supposedly the beginning of world peace and reconstruction. Germany had lost the war, a war which caused millions of casualties and a devastated Europe. The once hostile and aggressive Nazi Germany was also destroyed and defeated but its economic potential laid under the rubble. Its land was still valuable, its geographical position between East and West was still strategic, and its industry could be rebuilt on the basis of its educated and skilled workforce, while a new war was being launched, the Cold War. This thesis examines the way the rapid and extreme shift of American foreign policy toward (Western) Germany from 1945 until 1950 was justified to the American people and in turn accepted by them. The author of this study will examine whether the American press was the medium that changed American public opinion in order to garner support for a transformed American foreign policy or whether public opinion was the medium to change the position of the press toward American foreign policy. A related question is how they each influenced foreign policy and how foreign policy-makers tried to shape public opinion through the press. To study this triangular relationship (US foreign policy, US press, US public opinion) the author has chosen some press outlets of wide circulation (Washington Post, The New York Times, Los Angeles Times, TIME, LIFE) and some press outlets of special interest and particular political orientation (Commentary, Human Events, Nation) and the survey results of the Gallup polls measuring American public opinion. The study revealed that the threat of the Cold War and the danger of communist expansion overshadowed Germany's past rapidly and transformed the country from an enemy to an ally without any resistance by the vast majority of the American people and the press outlets under examination. In particular, some press outlets did not even hesitate to begin their Cold War propaganda even before the end of the Second World War, while others barely waited until Byrnes's famous "Speech of Hope" in September 1946 to launch their support of the pursued foreign policy as well as their anti-communist campaign. In contrast to these press outlets, which were mainly of wide circulation, the smaller press outlets maintained a more balanced and as-much-as-possible unbiased attitude at least for the biggest part of the time period under examination. Along with the attitude of the majority of the press outlets went also the majority of the American people polled by Gallup Organization. Lastly, in the conclusion of the thesis the author utilized the "propaganda model" that was coined by the renowned theorists Edward S. Herman and Noam Chomsky to demonstrate how the press outlets represented the news in a way that aligned with the interests of political and economic elites and served to "manufacture" public consent for these elites.

Η 8η Μαΐου 1945 σηματοδότησε το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στην Ευρώπη και θεωρητικά την αρχή της παγκόσμιας ειρήνης και ανοικοδόμησης. Η Γερμανία είχε χάσει τον πόλεμο, έναν πόλεμο που προκάλεσε εκατομμύρια θύματα και μια κατεστραμμένη Ευρώπη. Παρότι η Γερμανία ηττήθηκε και καταστράφηκε, η οικονομική της δυναμική δεν καταστράφηκε αλλά υπέβοσκε "εγκλωβισμένη κάτω από τα ερείπια". Συγκεκριμένα, η γη της εξακολουθούσε να είναι πολύτιμη, η γεωγραφική της θέση μεταξύ Ανατολής και Δύσης ήταν ακόμη στρατηγική και η βιομηχανία της μπορούσε να ανοικοδομηθεί από το καταρτισμένο και εξειδικευμένο εργατικό της δυναμικό και όλα αυτά ενώ ξεκινούσε ένας νέος πόλεμος, ο Ψυχρός Πόλεμος. Η διατριβή αυτή εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο η ταχεία και ακραία μετατόπιση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής προς τη (Δυτική) Γερμανία από το 1945 έως το 1950 αιτιολογήθηκε στον αμερικανικό λαό και εν συνεχεία έγινε αποδεκτή από αυτόν. Συγκεκριμένα, η συγγραφέας της μελέτης εξέτασε εάν ο αμερικανικός Τύπος ήταν το μέσο που διαμόρφωσε την αμερικανική κοινή γνώμη προκειμένου να συγκεντρώσει υποστήριξη για την μεταβαλλόμενη αμερικανική εξωτερική πολιτική ή εάν και η κοινή γνώμη επηρέασε τη θέση του Τύπου απέναντι στην αμερικανική εξωτερική πολιτική. Ένα σχετικό ερώτημα είναι πώς η κοινή γνώμη και ο Τύπος επηρέασαν την εξωτερική πολιτική και πώς οι υπεύθυνοι διαμόρφωσης της εξωτερικής πολιτικής προσπάθησαν να διαμορφώσουν την κοινή γνώμη μέσω του Τύπου. Για τη μελέτη αυτής της τριγωνικής σχέσης (εξωτερική πολιτική, Τύπος, κοινή γνώμη) η συγγραφέας επέλεξε ορισμένα έντυπα μέσα ενημέρωσης ευρείας κυκλοφορίας (Washington Post, The New York Times, Los Angeles Times, TIME, LIFE) και ορισμένα έντυπα μέσα ενημέρωσης ειδικού ενδιαφέροντος και συγκεκριμένου πολιτικού προσανατολισμού (Commentary, Human Events, Nation) καθώς και τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων του οργανισμού Gallup για την μέτρηση της αμερικανικής κοινής γνώμης. Η μελέτη έδειξε ότι σε πολιτικό επίπεδο, η απειλή του Ψυχρού Πολέμου και ο κίνδυνος της κομμουνιστικής επέκτασης επισκίασαν γρήγορα το παρελθόν της Γερμανίας και μετέτρεψαν τη χώρα από εχθρό σε σύμμαχο. Τα έντυπα μέσα ενημέρωσης ευρείας κυκλοφορίας, ήδη από τον περίφημο «Λόγο της Ελπίδας» του Μπερνς τον Σεπτέμβριο του 1946 ή και νωρίτερα ακόμα, πρόθυμα αποδύθηκαν στην προπαγάνδιση του ψυχροπολεμικού αφηγήματος, στο οποίο η Δυτική Γερμανία κατείχε ρόλο στρατηγικού συμμάχου για τις ΗΠΑ. Η διακυβέρνηση Τρούμαν επιδοκίμασε τα μέσα αυτά ενώ αποδοκίμασε σε ένα βαθμό, τα μικρότερα έντυπα που διατήρησαν μια πιο ισορροπημένη και όσο το δυνατόν αμερόληπτη στάση. Με τη στάση της πλειοψηφίας του Τύπου ευθυγραμμίστηκε από πολύ νωρίς και η πλειοψηφία του αμερικανικού λαού που συμμετείχε στις δημοσκοπήσεις του οργανισμού Gallup. Τέλος, η συγγραφέας χρησιμοποίησε το «μοντέλο προπαγάνδας», που αναπτύχθηκε από τους καταξιωμένους κοινωνικούς επιστήμονες Edward S. Herman και Noam Chomsky, για να καταδείξει τους τρόπους με τους οποίους τα μέσα ενημέρωσης παρουσιάζουν τις ειδήσεις ώστε να «κατασκευαστεί» δημόσια συναίνεση.