Διερεύνηση της συμμόρφωσης των υπερτασικών ασθενών στα υγιεινοδιαιτητικά μέτρα και η συσχέτιση αυτής με τη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης και την αγγειακή λειτουργία

Abstract

Raised blood pressure (BP) levels is the leading cause of death globally. Essential Hypertension (EH) is a major risk factor for cardiovascular events. Lifestyle modification is an important component of EH therapy. The aim of this parallel, randomized controlled study was to examine the effect of a 6-month intensive nutritional treatment compared to the usual care and to correlate that with the levels of BP, the endothelial and the vascular function. To this end, we enrolled 91 newly diagnosed, according to the European Society of Hypertension (ESH) criteria, adult patients with early stage 1 EH. Primary outcomes included measurements of BP and central hemodynamics. endothelial dysfunction (Asymmetric Dimethylarginine), carotid intima media-thickness (IMT), carotid stiffness (β-stiffness factor/ carotid PWV), biochemical and 24-h urine profile. Secondary outcomes included dietary analysis, anthropometry, physical activity (PA) and Basal Metabolic Rate. In total 81 Patients were randomized and divided into two groups. In the first group (n=41) participants acted as controls, receiving standard advise concerning lifestyle modifications. The second group formed the intervention group (n=40), receiving intensive lifestyle treatment. Out of the 81 patients randomized in total, five patients were excluded from the analyses due to Goldberg criterion for misreporting energy intake. Thus, a total of 38 patients formed the samples in each group. Among patients in the intervention group, post-treatment BP (office and 24h), was significantly improved compared to the baseline (p < 0,001), and to the control group (p<0,05) at the end of the six months period. Central BP was also improved in the intervention group, compared to the control group, according to the 24h measurements (p=0,02 and p=0,011, respectively) and to the daytime records (p=0,001 and p=0,012, for SBP and DBP respectively). Six months of intensive treatment was efficient in improving ADMA levels (p<0,001). When compared to the standard care group, intensive intervention participants improved ADMA levels (p<0,001), cIMT (p=0,046), β-stiffness index (p=0,007) and carotid PWV (p=0,007). In the intensive treatment group, a significant improvement in the lipidemic profile, as well as in the urinary Na losses at the end of the treatment was noted compared to the controls (p<0,001 for total cholesterol and Na urinary losses, p<0,05 for triglycerides and LDL). Somatometry in the intervention group showed a reduction in all indices (weight, circumferences, FFM, FM) at the end of treatment, compared to baseline (p<0,001). The intensive treatment group at the end of the period improved Dietary Inflammatory Index (p=0,027), MedDiet and Salt score (p<0,001), when compared with the control group. Multivariate analysis revealed that variations in the ADMA levels can be explained indepedently and positively by the DII alterations and changes in the MedDiet score are related significantly and negatively with variations in the intensive treatment group for 24-h and day peripheric and central BP. This study showed that adhering to an intensive lifestyle intervention, supported by a dieticician, can improve BP, arterial stiffness parameters, sub-clinical atherosclerosis and endothelial dysfunction among patients with early stage I EH. Future RCT's need to focus more on the impact of lifestyle modification treatment on EH.

Η αρτηριακή υπέρταση (ΑΥ) αποτελεί τον κυριότερο παράγοντα για την εμφάνιση ΚΡΔ νόσου. Η αλλαγή του τρόπου ζωής είναι σημαντική στην αντιμετώπιση της ΑΥ. Στόχος της συγκεκριμένης παράλληλης, τυχαιοποιημένης κλινικής μελέτης ασθενών - μαρτύρων ήταν η διερεύνηση της συμμόρφωσης των ασθενών με ΑΥ σταδίου Ι στα υγιεινοδιαιτητικά μέτρα και η συσχέτιση αυτής με την ΑΠ, την ενδοθηλιακή και την αγγειακή λειτουργία. Οι πρωτεύοντες μετρούμενοι παράγοντες ήταν η ΑΠ (ιατρείου, 24-ωρη), οι κεντρικές αιμοδυναμικές παράμετροι (cBP, PP), τα επίπεδα ασύμμετρης διμεθυλαργινίνης (ADMA), το πάχος έσω-μέσου χιτώνα, η καρωτιδική σκληρία, το βιοχημικό προφίλ και τα ούρα 24-ωρου. Oι δευτερεύοντες μετρούμενοι παράγοντες περιλάμβαναν την διατροφική ανάλυση, την σωματομετρία, την εκτίμηση της ΦΔ και του βασικού μεταβολισμού. Συνολικά 81 ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν και τοποθετήθηκαν σε μία από τις δύο ομάδες. Στην πρώτη ομάδα (n=41), που ήταν οι μάρτυρες, δόθηκαν υγιεινοδιαιτητικές συστάσεις με βάση τις οδηγίες της ESH. Στη δεύτερη ομάδα (n=40) έγινε παρέμβαση με εντατικοποιημένη υγιεινοδιαιτητική εκπαίδευση, επίσης με βάση τις οδηγίες της ESH. Αποκλείστηκαν 5 συμμετέχοντες λόγω του κριτηρίου Goldberg και προέκυψαν δύο ομάδες των 38 ασθενών. Η ομάδα της ΕΠ βελτίωσε σημαντικά την ΑΠ (ιατρείου και 24-ωρη), σε σύγκριση με την έναρξη (p<0,001) και σε σύγκριση με τις ΒΟ (p<0,05), στο τέλος του εξαμήνου. Ακόμη, η εντατικοποιημένη παρέμβαση στους ασθενείς βελτίωσε τα επίπεδα ADMA (p<0,001), τα οποία είχαν διαφορά και με τα αντίστοιχα των ΒΟ στο τέλος του εξαμήνου (p<0,001). Οι κεντρικές αιμοδυναμικές παράμετροι (cBP, PP) βελτιώθηκαν στην ομάδα της ΕΠ, σε σύγκριση με την έναρξη και με τις ΒΟ, στο τέλος του εξαμήνου (p<0,05). Συγκριτικά με την έναρξη, η ομάδα της ΕΠ μείωσε την καρωτιδική σκληρία (β-stiffness index, carotid PWV) (p<0,001, και για τους δύο δείκτες). Κατά τη σύγκριση των δύο ομάδων στο εξάμηνο η ΕΠ, σε σχέση με την ομάδα των ΒΟ, μείωσε σημαντικά τους δείκτες ΙΜΤ (p=0,046), β-stiffness index (p=0,007) και carotid PWV (p=0,007). Συγκριτικά με την ομάδα των ΒΟ η ΕΠ είχε διαφορά στο τέλος του εξαμήνου, στη μείωση της ολικής χοληστερόλης και στο Να ούρων 24-ώρου (p<0,001), αλλά και στα τριγλυκερίδια και τη LDL (p<0,05). Οι σωματομετρικοί δείκτες βελτιώθηκαν στο τέλος του εξαμήνου στην ομάδα της ΕΠ, σε σύγκριση με την έναρξη (p<0,001). Η διατροφική ανάλυση έδειξε βελτίωση των δεικτών αξιολόγησης για την ομάδα της ΕΠ σε σύγκριση με τις ΒΟ στο τέλος του εξαμήνου (p=0,027 για Salt score, p<0,001 για τους δείκτες MedDiet score/Dietary Inflammatory Index). Η πολυπαραγοντική ανάλυση έδειξε ότι οι μεταβολές του δείκτη Dietary Inflammatory Index επηρεάζουν θετικά και ανεξάρτητα τις μεταβολές των επιπέδων ADMA. Επιπλέον, μεταβολές στο δείκτη MedDiet score επηρεάζουν αρνητικά και ανεξάρτητα τις μεταβολές στη περιφερική και κεντρική ΑΠ 24-ώρου και ημέρας. Στην παρούσα μελέτη δείχθηκε ότι η εκπαίδευση στα υγιεινοδιαιτητικά μέτρα σε νεοδιαγνωσμένους ασθενείς με ιδιοπαθή ΑΥ σταδίου Ι, μειώνει τα επίπεδα ΑΠ και βελτιώνει την ενδοθηλιακή και αγγειακή λειτουργία. Τέλος, απαιτούνται επιπρόσθετες τυχαιοποιημένες κλινικές μελέτες που διερευνούν την επίδραση της εκπαίδευσης στα υγιεινοδιαιτητικά μέτρα σε ασθενείς με ΑΥ.