Κλινική σημασία της έκφρασης των πρωτεϊνών FAK, Src και Paxillin σε ηπατικές μεταστάσεις από ορθοκολικό καρκίνο

Abstract

The FAK/Src/Paxillin axis has been implicated in malignant transformation, tumor growth, progression and metastasis. The present study aimed to assess FAK, Src and Paxillin (PXN) protein expression in both primary and liver metastatic sites of colorectal adenocarcinoma (CRC). FAK, Src and p-PXN expression was assessed immunohistochemically on 32 primary CRCs and their corresponding liver metastases, being also analyzed in relation with clinicopathological characteristics and patient survival. Increased FAK expression in primary CRCs was significantly associated with poor histological grade and advanced disease stage (p=0.0330 and p=0.0204, respectively). Increased Src expression in primary colorectal tumors was significantly associated with the presence of lymph node metastasis (p=0.0325), while elevated p-PXN expression with poor histological grade (p=0.0284). FAK, Src and p-PXN expression was significantly decreased in liver metastasis compared to matched paired primary CRCs (p<0.0001). FAK, Src and p-PXN appear to play a role in the pathophysiological aspects of CRC, with significant difffences in their expression between primary and secondary sites. These differences could be attributed to altered functionality in the specific sites at the time examined and to differences in the tumor microenviroment. The lower expression of these proteins in liver metastasis compared to the primary CRC could significantly impact the choice of a novel therapeutic agent according to the disease stage.

Ο άξονας FAK/Src/Paxillin εμπλέκεται στην κακοήθη εξαλλαγή, την αύξηση και ανάπτυξη των όγκων και τη δημιουργία μεταστάσεων. Η παρούσα Διατριβή αξιολόγησε την έκφραση των τριών πρωτεϊνών τόσο σε πρωτοπαθή ορθοκολικά νεοπλάσματα όσο και στις ηπατικές τους μεταστάσεις. Η έκφραση των FAK, Src και p-Paxillin (PXN) αξιολογήθηκε με ανοσοϊστοχημεία σε 32 πρωτοπαθή ορθοκολικά νεοπλάσματα και τις αντίστοιχές τους ηπατικές μεταστάσεις (ζεύγη), ενώ παράλληλα συσχετίστηκε με κλινικοπαθολογοανατομικές παραμέτρους και την επιβίωση των ασθενών. Η αυξημένη έκφραση της FAK στους πρωτοπαθείς όγκους συσχετίστηκε με υψηλό βαθμό κακοήθειας και προχωρημένο στάδιο νόσου (p=0.0330 και 0.0204 αντίστοιχα). Η αυξημένη έκφραση Src στους πρωτοπαθείς όγκους συσχετίστηκε με την παρουσία λεμφαδενικών μεταστάσεων (p=0.0325), ενώ η αυξημένη έκφραση p-PXN συσχετίστηκε με υψηλό βαθμό κακοήθειας (p=0.0284). Η έκφραση και των τριών πρωτεϊνών βρέθηκε μειωμένη στις ηπατικές μεταστάσεις σε σχέση με τους αντίστοιχους πρωτοπαθείς όγκους (p<0.0001). Οι FAK, Src και p-PXN φαίνεται ότι παίζουν σημαντικό ρόλο στην παθοφυσιολογία του ορθοκολικού καρκίνου, με διαφορές όμως στην έκφραση μεταξύ πρωτοπαθών και δευτεροπαθών εστιών. Οι διαφορές αυτές πιθανώς οφείλονται σε διαφορετική λειτουργικότητα των μορίων στην κάθε θέση τη στιγμή που εξετάστηκαν και σε διαφορές στο μικροπεριβάλλον. Τα χαμηλότερα επίπεδα έκφρασης των τριών πρωτεϊνών στις ηπατικές μεταστάσεις σε σχέση με τους αντίστοιχους πρωτοπαθείς όγκους μπορεί να επηρεάσουν σημαντικά την επιλογή νεοτέρων θεραπευτικών παραγόντων ανάλογα με το στάδιο της νόσου.