Η συμβολή της τοπικής έγχυσης λιδοκαΐνης στη θεραπευτική αντιμετώπιση της προσωπαλγίας, κεφαλαλγίας και αυχεναλγίας

Abstract

This thesis deals with the contribution of topical lidocaine infusion to facial pain, headache and cervical pain. Topical injection of lidocaine was applied as a monotherapy but also as a combined method with transcutaneous electrical nerve stimulation (TENS) and passive muscle stretching. In the case of facial pain only 1% or 2% lidocaine was applied, whereas in headache and cervical pain the combination of three steps was applied in the following order: a) TENS application, b) local infusion of 1% or 2% lidocaine with intramuscular infiltration and/or nerve blockade and muscular stretching with both hands by the physician. The purpose of the study was to confirm the pain relieving effect of lidocaine in pain syndromes, to investigate the duration of pain relief or remission after four sessions of therapy, and finally to investigate the possible reduction in the use of analgesics by patients, with subsequent benefits the minimization of potential systemic side effects as well as the lowering of financial costs.Material and method. A total of 67 cases of patients with facial pain, headache and cervical pain were studied in a total of 4 sessions, with a frequency of one session per week. The pain Visual Analogue Scale (VAS) numbered from 1 to 10 was used. Neurological control and magnetic resonance imagining (MRI) help to exclude damage to the central nervous system, spinal nerves and pain due to malignant processing. Results. In the facial pain group, most of the 17 patients showed a satisfactory improvement in the one month that the 4 sessions were completed and very satisfactory in the 3 months and the 6 months of the re-examination. For the 18 patients in the headache group, there was a slight improvement in treatment completion, with a better picture at 3 months and maintenance of this moderate improvement after 6 months. For the 32 patients with cervical pain, there was improvement in the first month, better picture at 3 months and 6 months follow up. There was a decrease of diferent grade in oral analgesic intake in all three groups one month after the first session, with much better results in the group of patients with facial pain where the rate of discontinuation of analgesics reached 70,58%, while the remaining 29,42% decreasd overall their use. In headache cases, 11,11% discontinued analgesics in the first month of treatment and 88,88% reduced them. In cases of cervical pain, 25% discontinued analgesics and 75% decreasd overall their use in the first month. Conclusion. Topical lidocaine infusion combined with TENS and muscular stretching for headache and neck pain and lidocaine infusion with muscular streching for facial pain has proven to be a promising method.

Η παρούσα διατριβή πραγματεύεται την συμβολή της τοπικής έγχυσης λιδοκαΐνης στην προσωπαλγία, σε πρωτοπαθείς κεφαλαλγίες και στην αυχεναλγία. Η τοπική έγχυση λιδοκαΐνης εφαρμόσθηκε ως μονοθεραπεία αλλά και ως συνδυασμένη μέθοδος μαζί με την διαδερμική ηλεκτρική διέγερση του νεύρου (TENS) και με τις παθητικές μυϊκές διατάσεις. Στην περίπτωση της προσωπαλγίας εφαρμόστηκαν μόνο διηθήσεις με λιδοκαΐνη 1% ή 2%, ενώ στην κεφαλαλγία και αυχεναλγία εφαρμόσθηκε ο συνδυασμός των τριών βημάτων, με την εξής σειρά: α) εφαρμογή TENS, β) τοπική έγχυση λιδοκαΐνης 1% ή 2% με ενδομυϊκές διηθήσεις ή/και αποκλεισμό νεύρων και γ) μυϊκές διατάσεις με αμφίχειρη εφαρμογή από τον θεραπευτή ιατρό. Ο σκοπός της μελέτης ήταν η επιβεβαίωση της παυσίπονης δράσης της λιδοκαΐνης στα σύνδρομα πόνου, η διερεύνηση της διάρκειας εξάλειψης ή ύφεσης του πόνου μετά από θεραπεία τεσσάρων συνεδριών και τέλος η διερεύνηση ενδεχόμενης μείωσης ή όχι της χρήσης αναλγητικών δισκίων από τους ασθενείς, με επακόλουθη ωφέλεια από την ελαχιστοποίηση των πιθανών συστηματικών παρενεργειών καθώς και από το χαμηλότερο οικονομικό κόστος. Υλικό και μέθοδος. Μελετήθηκαν συνολικά 67 περιπτώσεις ασθενών με προσωπαλγία, με τύπους πρωτοπαθούς κεφαλαλγίας και με αυχεναλγία οι οποίοι υποβλήθηκαν συνολικά σε 4 συνεδρίες, με συχνότητα μίας συνεδρίας ανά εβδομάδα. Χρησιμοποιήθηκε η κλίμακα πόνου (VAS) αριθμημένη από 1-10. Ο νευρολογικός έλεγχος και η απεικονιστική διερεύνηση με μαγνητική τομογραφία (MRI), συνεισφέρουν στον αποκλεισμό βλαβών του κεντρικού νευρικού συστήματος, των νωτιαίων νεύρων και του πόνου που οφείλεται σε κακοήθη εξεργασία. Αποτελέσματα. Στην ομάδα της προσωπαλγίας οι περισσότεροι από τους 17 ασθενείς παρουσίασαν ικανοποιητική βελτίωση στον ένα μήνα που ολοκληρώθηκαν οι 4 συνεδρίες και πολύ ικανοποιητική στούς 3 μήνες και στους 6 μήνες του επανελέγχου. Για τους 18 ασθενείς της ομάδας της κεφαλαλγίας καταγράφεται μικρή βελτίωση στην ολοκλήρωση της θεραπείας, με καλύτερη εικόνα στούς 3 μήνες και διατήρηση αυτής της μέτριας βελτίωσης μετά από 6 μήνες. Για τους 32 ασθενείς με αυχεναλγία υπήρξε βελτίωση στον πρώτο μήνα, καλύτερη εικόνα στον επενέλεγχο των 3 μηνών και των 6 μηνών. Καταγράφηκε διαφορετικού βαθμού μείωση στην λήψη αναλγητικών από το στόμα και στις τρείς ομάδες ένα μήνα μετά την πρώτη συνεδρία, με υπεροχή στην ομάδα ασθενών με προσωπαλγία όπου το ποσοστό όσων διέκοψαν τα αναλγητικά άγγιξε το 70,58%, ενώ το υπόλοιπο 29,42% μείωσε την συνολική χρήση τους. Από τις περιπτώσεις με κεφαλαλγία το 11,11% διέκοψε τα αναλγητικά στον πρώτο μήνα θεραπείας και το 88,88% τα μείωσε. Στις περίπτωσεις με αυχεναλγία το ποσοστό εκείνων που λάμβαναν αναλγητικά δισκία από το στόμα και τα διέκοψαν μετά από ένα μήνα είναι 25%, ενώ σε ένα ποσοστό 75% τα μείωσαν. Συμπέρασμα: Η τοπική έγχυση λιδοκαΐνης σε συνδυασμό με διαδερμική ηλεκτρική διέγερση του νεύρου και με παθητικές διατάσεις αποδείχθηκε μία υποσχόμενη μέθοδος για ασθενείς με κεφαλαλγία και αυχεναλγία ενώ στους ασθενείς με προσωπαλγία με προσθήκη διατάσεων.