Κίνδυνος προδιηθητικού και διηθητικού καρκίνου του τραχήλου της μήτρας μετά χειρουργική θεραπεία ενδοεπιθηλιακής νεοπλασίας

Abstract

Objective. Aim of the present cohort study was to assess the long-term (follow up period up to 22 years) recurrence rate of pre-invasive disease and the newly detected invasive disease rate in a cohort of women treated with excisional methods for high-grade cervical intraepithelial neoplasia (CIN).Methods. Women treated with large loop excision of the transformation zone (LLETZ) and cold knife conization (CKC) for histologically proven high-grade CIN were followed up for up to 22 years. Surgical specimens underwent histological examination and the status of endocervical as well as ectocervical margins was recorded. Follow-up protocol includedconventional Pap test, colposcopy and pelvic examination at 3,6,12 months after the initial treatment, and every 12 months thereafter, provided that the results were normal. In case of high-grade cytological findings and/or atypical colposcopic impression multiple punch biopsies were taken in order to verify or exclude recurrent disease.Results. In total 804 women were followed for a mean time of 77.1 months (range: 6-266). LLETZ was used in 569 (70.7%) and CKC in 235 cases (29.2%). No woman developed invasive cervical cancer. Recurrent high-grade disease, developed in nine women (1.1%, 95% CI 0.5 - 2.2). Median treatment-to-recurrence time was 46.5 months (range: 6-235.3). One woman treated for squamous CIN2 on clear margins developed adenocarcinoma in situ 59.2 months post-treatment.Conclusion. Women having undergone excisional treatment for high-grade CIN indicate a very low risk for recurrent disease and potentially negligible risk for invasive cancer, provided that a strict and vigorous follow-up is offered after treatment.

Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης κοόρτης ήταν να αξιολογηθεί το μακροπρόθεσμο (περίοδος παρακολούθησης μέχρι 22 ετών) ποσοστό επανεμφάνισης της προ-διηθητικής νόσου και το πρόσφατα εντοπισμένο ποσοστού διεισδυτικής νόσου σε μια ομάδα γυναικών που αντιμετωπίστηκαν με μεθόδους συντηρητικής χειρουργικής θεραπείας για υψηλής επικινδυνότητας τραχηλική ενδοεπιθηλιακή νεοπλασία (CIN).Μέθοδοι: Οκτακόσιες τέσσερις γυναίκες οι οποίες θεραπεύθηκαν με αφαίρεση της ζώνης μετάπλασης με αγκύλη με τη βοήθεια ηλεκτρικού ρεύματος ((Leep – Loop Electrosurgical Excision Procedure) ή με κωνοειδή εκτομή με νυστέρι (CKC) για ιστολογικά αποδεδειγμένη υψηλού βαθμού τραχηλική ενδοεπιθηλιακή νεοπλασία (CIN), παρακολουθήθηκαν μέχρι και 22 έτη. Τα χειρουργικά δείγματα υποβλήθηκαν σε ιστολογική εξέταση και καταγράφηκε η κατάσταση των ενδοτραχηλικών καθώς και των εξωτραχηλικών ορίων. Το πρωτόκολλο παρακολούθησης περιελάμβανε συμβατικό τεστ Παπανικολάου, κολποσκόπηση και κλινική γυναικολογική εξέταση σε 3,6,12 μήνες μετά την αρχική θεραπεία και κάθε 12 μήνες μετά, υπό την προϋπόθεση ότι κάθε φορά τα αποτελέσματα ήταν φυσιολογικά. Στις περιπτώσεις που προέκυπτε κυτταρολογικά μετρίου ή υψηλού βαθμού τραχηλική δυσπλασία ή παθολογική κολποσκόπηση, λαμβάνονταν πολλαπλές βιοψίες ώστε να διαπιστωθούν ή να αποκλειστούν ιστοπαθολογικά πιθανές ενδοεπιθηλιακές ή διηθητικές αλλοιώσεις στον τράχηλο..Αποτελέσματα: Συνολικά παρακολουθήθηκαν 804 γυναίκες για έναν μέσο χρόνο 77,1 μηνών (εύρος: 6-266 μήνες). Η LLETZ χρησιμοποιήθηκε σε 569 (70,7%) και η CKC σε 235 περιπτώσεις (29,2%). Στο 7,7% υπήρχε αλλοίωση στα ενδοτραχηλικά όρια του αφαιρεθέντος ιστικού τμήματος. Καμία γυναίκα δεν ανέπτυξε διηθητικό καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. Υψηλόβαθμη ενδοεπιθηλιακή αλλοίωση (CIN2/3) αναπτύχθηκε σε εννέα γυναίκες (1,1%, 95% CI 0,5-2,2), σε συνάρτηση με την κατάσταση των ενδοτραχηλικών ορίων (4,8% vs 0,8%, p=0,03), ανεξάρτητα όμως από την μέθοδο θεραπείας. Ο μέσος χρόνος υποτροπής ήταν 46,5 μήνες (εύρος: 6-235,3 μήνες). Μία γυναίκα που υποβλήθηκε σε θεραπεία για πλακώδες CIN2 με καθαρά όρια εμφάνισε αδενοκαρκίνωμα in situ 59,2 μήνες μετά τη θεραπεία.Συμπέρασμα: Γυναίκες με υψηλόβαθμη τραχηλική ενδοεπιθηλιακή νεοπλασία που υποβλήθηκαν σε συντηρητική αφαιρετική χειρουργική θεραπεία και παρακολουθούνται μετεγχειρητικά εντατικά με αυστηρό πρωτόκολλο, το οποίο περιλαμβάνει πάντα κυτταρολογική εξέταση, κολποσκόπηση και κλινική γυναικολογική εξέταση, παρουσιάζουν πολύ χαμηλό κίνδυνο για υποτροπή της νόσου, ενδέχεται δε να μην διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για διηθητικό καρκίνο του τραχήλου της μήτρας σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό.