Η επίδραση της εμφύσησης οξυγόνου στον αερισμό τραχειοστομημένων ασθενών της ΜΕΘ κατά την αποδέσμευση από τον αναπνευτήρα

Abstract

Purpose: The tracheal insufflation of respiratory gases removes the exhaled carbon dioxide from the anatomical dead space of the lung. The present study intends to investigate the effect of the above phenomenon on specific respiratory parameters of patients breathing spontaneously via a tracheostomy tube.Materials/Methods: Eleven tracheostomized subjects, monitored by impedance tomography, supported by a T-piece device for covering their respiratory needs, were given supplementary oxygenation by a TGI catheter providing the same FiO2 in flows of 6 or 11L/min.Results: Oxygenation by a simple T-piece device compared to oxygenation by a combination of T-piece with supplemental TGI catheter delivering respiratory gases at flows of 6L/min and 11L/min, has statistical significant differences (p<.05) in PaO2 (initial: 105±24.6mmHg, 6L/min: 115±26.3mmHg, 11L/min: 127±27mmHg), in breathing frequency (initial: 24.8±6.7, 11L/min: 20±4.9) and in End-tidal impedance variation (comparing TGI flow rates from 0 to 6L/min [1.46±1.48] and TGI flow rates from 0 to 11L/min [2.50±1.73], which corresponds to similar changes in FRC).Conclusions: Respiratory gases of the same FiO2, given by a combination of a Venturi type T-piece and a TGI catheter, to stable, tracheostomized, spontaneously breathing ICU patients, reduce the breathing frequency, increase the oxygen concentration in blood and the end-expiratory lung volume.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε ενήλικες τραχειοστομημένους ασθενείς της ΜΕΘ, οι οποίοι εισήχθησαν στην μελέτη ως αιμοδυναμικά και αναπνευστικά σταθεροί κατά την δοκιμασία αποδέσμευσής τους από τον μηχανικό αερισμό. Όλοι οι ασθενείς διέθεταν παροχή οξυγόνου μέσω διάταξης T-piece και υποβάλλονταν σε παράλληλη εμφύσηση αναπνεόμενου μείγματος μέσω ενδοτραχειακού καθετήρα (TGI), όμοιας συγκέντρωσης (FiO2) και σταθερής ροής στα 6 ή στα 11 L/min, αλλά με τυχαία διαδοχή των πιο πάνω παροχών. Οι ασθενείς παρακολουθούνταν μέσω monitor και τομογράφου εμπέδησης καθ’ όλη τη διάρκεια της δοκιμασίας, κατά την οποία πραγματοποιούνταν μετρήσεις α) πριν την εφαρμογή της TGI, β) κατόπιν 15-λεπτης εφαρμογής της αρχικώς επιλεγμένης παροχής TGI, γ) κατόπιν 15-λεπτης εφαρμογής της δεύτερης κατά σειρά επιλεγμένης παροχής TGI και δ) 15min κατόπιν της επιστροφής του ασθενή στις προ-εφαρμογής TGI συνθήκες.Η εφαρμογή της τεχνικής έδειξε στατιστικά σημαντικές διαφορές στη συγκέντρωση του Οξυγόνου πριν την τοποθέτηση του ενδοτραχειακού καθετήρα (TGI στα 0 L/min) (105 ± 24.6 mmH2O) και μετά την επίδραση του TGI στα 6 και 11 L/min flow (115 ± 26.3 mmH2O and 127 ± 27 mmH2O αντίστοιχα) με p(6L/min)<0.005 και p(11L/min)<0,005. Επιπροσθέτως, έδειξε ελάττωση της αναπνευστικής συχνότητας μεταξύ των αρχικών τιμών (24.8 ± 6.7 b/sec), και των τιμών που κατεγράφησαν στα 11 L/min (20 ± 4.9 b/sec ) P(11L/min)=0.02, με παράλληλες αυξήσεις των λειτουργικών υπολειπόμενων όγκων παρατηρούμενων μέσω του τομογράφου εμπέδησης από τα 0 L/min στα 6L/min (ποσοστό αύξησης 1.46 ± 1.48 ) και από 0 L/min to 11 L/min (2.50 ± 1.73) με p(011L/min)<0.05. Συμπερασματικά, αποδεικνύεται ότι η παράλληλη προσφορά αναπνευστικών αερίων μέσω TGI και T-piece προσφέρει αναπνευστική υποστήριξη στους τραχειοστομημένους ασθενείς της ΜΕΘ πιθανόν δε, να δρα ως επικουρικός παράγοντας για την παραμονή τους εκτός μηχανικού αερισμού άμεσα ή έμμεσα, ως ενδιάμεσο στάδιο προσαρμογής μεταξύ Τ-piece και αναπνευστήρα.