Η ολυμπιακή ιδεολογία (1851-1896) με βάση το αρχείο και το έργο του Δ. Βικέλα (1835-1908)

Abstract

The title of this doctoral thesis is “Olympic ideology (1851-1896), it is based on the files and work of Demetrius Vikelas (1835-1908)”. It has been proved that the Greek efforts in order to revive the Olympic Games and the contribution of the Greek man of letters and dreamer Demetrius Vikelas were very few. The Syrian visioner had an inclination towards letters from a very early age. He was fond of travelling, very well educated, with strong personality. His interest in athletics and Olympism appear in his writing, mainly in his correspondence and the books what he, himself, analizes the most is his relationship with the athletic events. Therefore, he was rightly selected as the representative of Greece in the International Athletic Conference in Paris “about reviving the Olympic Games” by the Panhellenic Athletic Club and the founder of Athletics Ioanni Fokiano. He never stopped defending and fighting for knowledge. It is worth noting that all his precious achievements won recognition immediately after the performance of the Olympic Games.The audience at the Sorbonne in 1900 was astonished by his speech. “ In Athens we will definitely not have the possibility to organize majestic celebrations, warmth of our hearty welcome will make up for our imperfections. We will not offer our visitors amusements which may rise to the occasion, but we will show them our monuments, antiquities and lead them to places where ancient Greeks used to perfom their Games...” It is established beyond doubt that Vikelas entertained kind feelings for Heraklion during the Great Cretan Revolution (1866-1869). He also offered a big section of his library to the municipality of Heraklion which was named after him Vikelea Library (1908).

Τίτλος της διατριβής είναι: «Η Ολυμπιακή Ιδεολογία (1851 – 1896) με βάση το Αρχείο και το έργο του Δ. Βικέλα (1835 – 1908).Αποδείχτηκε ότι ήταν ελάχιστες οι αναφορές στις ελληνικές προσπάθειες αναβίωσης των Ολυμπιακών Αγώνων και ιδιαιτέρως της συμβολής του Έλληνα λόγιου – οραματιστή Δημήτριου Βικέλα. Ο Σύριος οραματιστής είχε κλίση από μικρός στα γράμματα, πολυταξιδεμένος με ισχυρή προσωπικότητα και μόρφωση.Το ενδιαφέρον του για τον αθλητισμό και τον Ολυμπισμό διαφαίνεται από τα γραπτά, κυρίως την αλληλογραφία και τα βιβλία του. Το ιδιαίτερο στοιχείο το οποίο ο ίδιος αναλύει ήταν η σχέση του με τα αγωνίσματα. Δεν ήταν επομένως τυχαία η επιλογή του από τον ΠΓΣ (Πανελλήνιος Γυμναστικός Σύλλογος) και συγκεκριμένα από τον «ιδρυτή» της Γυμναστικής Ιωάννη Φωκιανό για να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στο Διεθνές Αθλητικό Συνέδριο του Παρισιού «περί ανασυστάσεως των Ολυμπιακών Αγώνων». Δεν σταμάτησε ποτέ να αγωνίζεται και να υπερασπίζεται τη γνώση. Αξίζει να σημειωθεί ότι το έργο του, σε όλο του το μέγεθος και την αξία του, αναγνωρίστηκε αμέσως μετά την τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων.Κατέπληξε το ακροατήριο στο συνέδριο της Σορβόνης το 1900 με το λόγο του: «Στην Αθήνα, ασφαλώς δεν θα έχουμε τη δυνατότητα να οργανώσουμε μεγαλοπρεπείς γιορτές, αλλά τις πολλές ελλείψεις μας θα αναπληρώσει η εγκαρδιότητα της υποδοχής μας. Δεν θα προσφέρουμε στους επισκέπτες μας διασκεδάσεις άξιες προς την περίσταση, αλλά έχουμε να δείξουμε τα µνηµεία και τα ερείπια της αρχαιότητος και να τους οδηγήσουμε στους τόπους όπου τελούσαν οι αρχαίοι Έλληνες τους αγώνες τους…» Για το Ηράκλειο της Κρήτης έτρεφε ιδιαίτερο ενδιαφέρον και τούτο αποδεικνύεται από το γεγονός ότι βοήθησε έμπρακτα την Κρητική Επανάσταση (1866 -1869).Επίσης προσέφερε μεγάλο τμήμα της προσωπικής βιβλιοθήκης του στο Δήμο Ηρακλείου, η οποία και ονομάστηκε Βικελαία Βιβλιοθήκη (1908).