Η επίδραση του μη επεμβατικού μηχανικού αερισμού στην ικανότητα για άσκηση και στην αρχιτεκτονική του ύπνου στη σταθερή χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια

Abstract

INTRODUCTION: Non-Invasive Mechanical Ventilation (NIV) is widely used in Chronic Obstructive Pulmonary Disease (COPD) exacerbation with Acute Respiratory Failure type II (ARFII) but its use in patients with stable COPD and Chronic Hypercapnic Respiratory Failure (CHRF) is still under discussion. PURPOSE: The purpose of this study is to evaluate: the changes in BODE index, the number of exacerbations, the COPD assessment test (CAT) and blood gases in stable COPD patients with CHRF who have been treated with NIV at home for a year. Additional target was to estimate the effect of NIV on sleep architecture. MATERIAL AND METHODS: 57 patients of mean age 68,8 ± 8 years patients with COPD and CHRF were enrolled in this study. They were treated with bronchodilators and inhaled corticosteroids according to their disease stage and home oxygen therapy. Patients underwent polysomnographic sleep study to exclude patients with overlap syndrome COPD - Syndrome Obstructive Sleep Apnea (OSA). RESULTS: There have been significant improvements in PO2, PCO2, FVC, MRC, CATest and the number of exacerbations.Τhe improvement in CATest was greater in cases with higher levels of PCO2 at baseline (p=0,039). Significant improvement of BODE Index (p=0.039) was found for patients aged over 70 years. The higher PCO2 values at baseline were associated with a greater improvement in the number of exacerbations in the first six months of CATest over the follow-up period. CONCLUSION: NIV reduces exacerbations, improves blood gas values, dyspnea and COPD impact on health status. It could be possible that early use of NIV could slow COPD progression.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Ο Μη Επεμβατικός Μηχανικός Αερισμός (ΜηΕΜΑ) χρησιμοποιείται ευρέως στην παρόξυνση της Χρόνιας Αποφρακτικής Πνευμονοπάθειας (ΧΑΠ) με οξεία αναπνευστική ανεπάρκεια τύπου ΙΙ (ΟΑΑΙΙ), αλλά η χρήση του σε ασθενείς με σταθερή ΧΑΠ και Χρόνια Αναπνευστική Ανεπάρκεια τύπου ΙΙ (ΧΑΑΙΙ) είναι ακόμα υπό συζήτηση. ΣΚΟΠΟΣ: Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να εκτιμηθεί: η μεταβολή του BODE index, του αριθμού των παροξύνσεων, του CAT test (COPD assessment test) και των αερίων αίματος στους ασθενείς με σταθερή ΧΑΠ που παρουσιάζουν ΧΑΑΙΙ που επί ένα έτος αντιμετωπίσθηκαν με ΜηΕΜΑ κατ’ οίκον. Επιπλέον στόχος είναι να εκτιμηθεί η επίδραση του ΜηΕΜΑ στην αρχιτεκτονική του ύπνου. ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Στην παρούσα μελέτη έλαβαν μέρος 57 ασθενείς μέσης ηλικίας 68,8 ± 8, πάσχοντες από ΧΑΠ και ΧΑΑΙΙ σε σταθερή κατάσταση. Ήταν σε αγωγή με βρογχοδιασταλτικά και εισπνεόμενα κορτικοστεροειδή σύμφωνα με το στάδιο της νόσου τους και κατ’ οίκον οξυγονοθεραπεία. Οι ασθενείς υπεβλήθησαν σε πολυκαταγραφική μελέτη ύπνου προκειμένου να εξαιρεθούν οι ασθενείς με σύνδρομο αλληλοεπικάλυψης ΧΑΠ - Συνδρόμου Αποφρακτικών Απνοιών Ύπνου (ΣΑΑΥ). ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Υπήρξαν σημαντικές βελτιώσεις των PO2, PCO2, FVC, MRC, CATest και του αριθμού των παροξύνσεων. Ο βαθμός βελτίωσης του CATest ήταν μεγαλύτερος στις περιπτώσεις με υψηλότερη τιμή της PCO2 κατά την είσοδο στη μελέτη (p=0.039). Σημαντική βελτίωση του BODE Index (p=0.039) διαπιστώθηκε στους ασθενείς άνω των 70 ετών. Οι υψηλότερες τιμές του PCO2 στην πρώτη επίσκεψη συνδέονται με σημαντικότερη βελτίωση του αριθμού των παροξύνσεων τους πρώτους έξι μήνες και του CATest καθ’ όλο το χρονικό διάστημα παρακολούθησης των ασθενών. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ο ΜηΕΜΑ μειώνει τις παροξύνσεις, βελτιώνει τις τιμές των αερίων αίματος, τη δύσπνοια και την αντίληψη των ασθενών για την πορεία της νόσου τους. Ίσως η πρώιμη χρήση του να είναι σε θέση να επιβραδύνει την προοδευτική εξέλιξη της ΧΑΠ.