Μελέτη αγγειακής λειτουργίας αθλητών αντισφαίρισης και άρσης βαρών

Abstract

Introduction. Although several cardiovascular adaptations in response to different types of exercise are already known, limited data exist comparing the effects of type of exercise training on early markers of atherosclerosis. Methods. Forty-nine tennis players, twenty eight weight lifters and twenty non-trained healthy volunteers were recruited for the study. Flow-mediated dilatation (FMD) and intima media thickness (IMT) in the carotid and femoral arteries were measured in all volunteers for assessment of endothelial function and vascular remodeling respectively. Results FMD was significantly lower in weight lifters than tennis players (p=0.002), while mean carotid IMT was significantly higher in weight lifters as compared to tennis players (p=0.009) and the control group (p=0.003). Although the differences found in FMD were not independent of blood pressure and shear stress, mean carotid IMT remained significantly higher in weight lifters after adjustment for age, BMI and systolic BP as well as, frequency, duration and intensity of exercise. Conclusions Anaerobic exercise related to weight lifting correlated with worse endothelial function and increased IMT as compared to exercise in tennis. The type of anaerobic exercise may be an important determinant of subclinical atherosclerosis, possibly explaining the elevated cardiovascular risk seen in athletes performing anaerobic training.

Εισαγωγή. Αρκετές είναι οι προσαρμογές στο καρδιαγγειακό σύστημα εξαιτίας των διαφόρων τύπων άσκησης, όμως δεν υπάρχουν επαρκή δεδομένα που να συγκρίνουν τις επιδράσεις των τύπων αυτών άσκησης σε πρώιμους δείκτες αθηρωμάτωσης. Μεθοδολογία Χρησιμοποιήθηκαν για τη μελέτη 49 αθλητές αντισφαίρισης, 28 αθλητές άρσης βαρών και 20 υγιείς εθελοντές που δεν έκαναν προπόνηση. Εκτιμήθηκε η αγγειοδιαστολή μέσω ροής (FMD) και το πάχος του μέσου χιτώνα της καρωτίδας (IMT) σε όλους τους εθελοντές προκειμένου να αξιολογηθεί η ενδοθηλιακή λειτουργία και η αγγειακή αναδιαμόρφωση.Αποτελέσματα Η FMD ήταν στατιστικά σημαντικά χαμηλότερη στους αθλητές της άρσης βαρών σε σχέση με τους αθλητές της αντισφαίρισης (p=0.002), ενώ η ΙΜΤ ήταν υψηλότερη στους αθλητές της άρσης βαρών σε σχέση με τους αντισφαιριστές (p=0.009) και με την ομάδα ελέγχου (p=0.003), μετά από προσαρμογή για την ηλικία το δείκτη μάζας σώματος, τη συστολική πίεση, τη συχνότητα, τη διάρκεια και την ένταση της άσκησης.Συμπεράσματα Η αναερόβια άσκηση που γίνεται στην άρση βαρών, συσχετίζεται με χειρότερη ενδοθηλιακή λειτουργία και αυξημένο ΙΜΤ σε σχέση με αυτή που γίνεται στην αντισφαίριση. Ο τύπος της άσκησης ίσως είναι ένας σημαντικός παράγοντας που καθορίζει την υποκλινική αθηρωμάτωση, εξηγώντας και τον αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο που παρατηρείται σε αθλητές που κάνουν αναερόβια προπόνηση.