Η συσχέτιση των πολυμορφισμών G276T και T45G του γονιδίου της αδιπονεκτίνης με την λειτουργικότητα των αγγείων και την φλεγμονή σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη

Abstract

BACKGROUND: Adiponectin gene (ADIPOQ) variability may affect the risk for type 2 diabetes mellitus (T2DM) but it remains unclear whether it is involved in microvascular complications.OBJECTIVE: To explore the impact of ADIPOQ variability on markers of inflammation and angiogenesis in T2DM.METHODS: Overall, 220 consecutive T2DM patients from our outpatient diabetic clinic were genotyped for G276T (rs1501299) and T45G (rs2241766) single nucleotide polymorphisms of ADIPOQ gene. Serum levels of interleukin-6 (IL-6), intercellular adhesion molecule-1 (ICAM-1), vascular endothelial growth factor (VEGF) were measured by enzyme-linked immunosorbent assay and high sensitivity C-reactive protein (hsCRP) by immunonephelometry.RESULTS: Homozygosity for the G allele on rs2241766 was associated with significantly lower serum VEGF and ICAM-1 levels compared with other genotype groups, but had no effect on IL-6. Genetic variability on rs1501299 was not associated with either VEGF or ICAM-1 levels, but T homozygotes for rs1501299 had significantly lower IL-6 concentrations compared with G carriers. Furthermore, the presence of the G allele on rs2241766 was associated with significantly lower HbA1c, whereas no associations were observed for both body mass index and hsCRP with either rs2241766 or rs1501299.CONCLUSION: Genetic variability on adiponectin gene was associated with serum levels of inflammatory and angiogenetic markers. Further research is required to elucidate the role of adiponectin in the development and/or progression of microvascular disease in T2DM patients.

Εισαγωγή: Η γενετική μεταβλητότητα του γονιδίου της αδιπονεκτίνης (ADIPOQ) μπορεί να επηρεάζει τον κίνδυνο ανάπτυξης σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 (T2DM), αλλά παραμένει ακόμα ασαφές εάν εμπλέκεται στην ανάπτυξη μικροαγγειακών επιπλοκών.Σκοπός: Η διερεύνηση της επίδρασης της γενετικής μεταβλητότητας του γονιδίου της αδιπονεκτίνης στους δείκτες φλεγμονής και αγγειογένεσης στο T2DM.Μέθοδοι: Συνολικά, ελέχθηκαν οι πολυμορφισμοί G276T (rs1501299) και T45G (rs2241766) του γονιδίου ADIPOQ σε 220 ασθενείς με T2DM. Τα επίπεδα ορού του αγγειακού ενδοθηλιακού αυξητικού παράγοντα (VEGF), της ιντερλευκίνης-6 (IL-6) και του ενδοκυτταρικού μορίου προσκόλλησης-1 (ICAM-1) μετρήθηκαν με την ανοσοπροσροφητική ανάλυση στερεάς φάσεως με σύνδεση ενζύμου ενώ η υψηλής ευαισθησίας C-αντιδρώσα πρωτεΐνη (hsCRP) με ανοσοφελομετρία .Αποτελέσματα: Οι ομοζυγώτες για το αλληλόμορφο G στη θέση rs2241766 είχαν σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα ορού VEGF και ICAM-1 σε σύγκριση με άλλες ομάδες γονότυπου, ενώ δεν υπήρξε σημαντική συσχέτιση του γονότυπου στη θέση rs2241766 με τα επίπεδα κυκλοφορούντος IL-6. Από την άλλη πλευρά, ο γονότυπος στη θέση rs1501299 δεν συσχετίστηκε με τα επίπεδα πλάσματος ούτε του VEGF ούτε του ICAM-1, αλλά οι ομοζυγώτες για το αλληλόμορφο Τ στη θέση rs1501299 είχαν σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα IL-6 σε σύγκριση με τους φορείς του G αλληλίου. Επιπλέον, η παρουσία του αλληλόμορφου G στη θέση rs2241766 συσχετίστηκε με σημαντικά χαμηλότερη HbA1c, ενώ δεν παρατηρήθηκαν συσχετίσεις ούτε για τον δείκτη μάζας σώματος ούτε και για την hsCRP με κανέναν από τους δύο μελετώμενους γενετικούς τόπους (rs2241766 και rs1501299).Συμπεράσματα: Η γενετική μεταβλητότητα του γονιδίου της αδιπονεκτίνης συσχετίστηκε με τα επίπεδα ορού ορισμένων φλεγμονωδών και αγγειογενετικών δεικτών. Απαιτούνται περαιτέρω έρευνες για να διασαφηνιστεί ο ρόλος της αδιπονεκτίνης στην ανάπτυξη και / ή εξέλιξη της μικροαγγειοπάθειας σε ασθενείς με T2DM.