The construction of the greek crisis in the public sphere: discourses and emotions (pathos) under critical perceptions

Abstract

The present dissertation aims to examine how significant, Greek social actors and institutions (i.e. PMs, newspapers and protesters) represent social agency in different types of texts and discourses (i.e. parliamentary proceedings-parliamentary discourse, newspapers headlines-media discourse and graffiti slogans-protest discourse), and how this discursive representation gives birth to an emotional construction, shaping significant moments of the Greek crisis in the public sphere[s]. Drawing on the framework of Critical Discourse Analysis (CDA, see Fairclough 2003, 2010, 2014; Van Dijk 2008), we study the interrelation between macro-level (dominant) values and views, and the micro-level of individuals and institutions positioning (Van Dijk 2008: 85-89), as retrieved from three types of texts, that is, parliamentary proceedings, newspaper headlines and graffiti slogans. In our theoretical discussion, following a transdisciplinary and integrationist CDA perception (see Fairclough 2010; Van Leeuwen 2005), we, also employ—and proceed to an examination of—the notions of public sphere[s] (see Arendt 1958; Habermas 1989) and politics, as a discursively emerged process within the public sphere; a perception which seems to have significant impact on both political and (critical) discourse studies (see Fairclough 2003; Fairclough and Fairclough 2012; Laclau and Mouffe 1985). Focusing on the micro-level, we sketch and propose an integrationist framework of analysis based on two analytical pillars: We conduct a Systemic-Functional (SF) analysis to scrutinize the transitivity structures (see Halliday and Matthiessen 2004: Ch. 5) of different texts, and an analysis of emotions semiotization in discourse (pathos, see Plantin 2011; Micheli 2014) in order to track constructed emotions and their argumentative force.

Η παρούσα διατριβή επιχειρεί να μελετήσει πως, σημαντικοί κοινωνικοί δρώντες και οργανισμοί (δηλ. πρωθυπουργοί , εφημερίδες και διαδηλωτές), αναπαριστούν την κοινωνική δράση σε διαφορετικά κειμενικά είδη και, πως αυτή η αναπαράσταση δίνει ώθηση σε μια κατασκευή συναισθημάτων, κατασκευάζοντας κρίσιμες στιγμές της ελληνικής κρίσης στη δημόσια σφαίρα. Αξιοποιεί τις θεωρητικές προκείμενες της Κριτικής Ανάλυσης Λόγου (Critical Discourse Analysis - ΚΑΛ, βλ. Fairclough 2003, 2010, 2014; Van Dijk 2008), και την αρχή εξέτασης της αλληλεπίδρασης μεταξύ του μακρο-επιπέδου (macro-level), που περιλαμβάνει τις κυρίαρχες αξίες και οπτικές και του μικρο-επιπέδου (micro-level), που περιλαμβάνει τη γλωσσική τοποθέτηση ατόμων και οργανισμών (βλ. Van Dijk 2008: 85-89), όπως αυτή πραγματώνεται σε τρία κειμενικά είδη, δηλαδή, σε κοινοβουλευτικά πρακτικά, σε τίτλους εφημερίδων και σε συνθήματα γκράφιτι. Στη θεωρήτική μας συζήτηση, ακολούθωντας μια διεπιστημονική (transdisciplinary) και συνθετική (integrationist) προσέγγιση, εντός του πλαισίου της ΚΑΛ (βλ. Fairclough 2010; Van Leeuwen 2005), θα εξετάσουμε τις έννοιες του δημόσιου χώρου (βλ. Arendt 1958; Habermas 1989) και της πολιτικής, ως διαδικασία που διαμορφώνεται μέσω της γλώσσας—λόγου—εντός της δημόσιας σφαίρας˙ αντίληψη που έχει σημαντικό αντίκτυπο τόσο σε πολιτικές μελέτες, όσο και σε μελέτες που εντάσσονται στο πλαίσιο της (κριτικής) ανάλυσης λόγου (βλ. Fairclough 2003; Fairclough and Fairclough 2012; Laclau and Mouffe 1985). Εστιάζοντας στο μικρο-επίπεδο σκιαγραφούμε και προτείνουμε ένα συνθετικό, αναλυτικό πλαίσιο, βασιζόμενοι σε δύο αναλυτικούς πυλώνες: εφαρμόζουμε μια Συστημική -Λειτουργική (Systemic-Functional - ΣΛ) ανάλυση για να μελετήσουμε δομές μεταβιβαστικότητας (transitivity, βλ. Halliday and Matthiessen 2004: Ch. 5) των διαφορετικών κειμενικών ειδών και μια ανάλυση της σημειωτικοποίησης των συναισθημάτων (semiotization of emotions, pathos, βλ. Plantin 2011; Micheli 2014) με σκοπό να εντοπίσουμε την κατασκευή συναισθημάτων και την επιχειρηματολογική τους δυναμική.

La présente thèse vise à examiner comment des importants acteurs sociaux et institutions grecques (MP, journaux et manifestants) représentent l'agence sociale dans de différents types de textes et de discours (travaux parlementaires-discours parlementaire, titres des journaux-discours des médias et slogans de graffitis-discours des protestations) et la façon dont cette représentation discursive donne naissance à une construction des émotions formant des moments significatifs de la crise grecque dans la sphère publique [s]. En nous nous appuyant sur le cadre de l'analyse critique du discours (CDA, Fairclough 2003, 2010, 2014; Van Dijk 2008), nous étudions l'interrelation entre le macro-niveau des valeurs et les opinions (dominantes) et le micro-niveau de positionnement des individus et des institutions (Van Dijk 2008: 85-89), c'est-à-dire, des travaux parlementaires, des titres de journaux et des slogans de graffiti. Dans notre discussion théorique, à la suite d'une perception CDA transdisciplinaire et intégrationniste (Fairclough 2010, Van Leeuwen 2005), nous employons et examinons les notions de la sphère publique (Arendt 1958, Habermas 1989) et de la politique, en tant que processus discursivement émergé dans la sphère publique; une perception qui semble avoir un impact significatif sur les études politiques et les études (critiques) de discours (Fairclough 2003, Fairclough et Fairclough 2012, Laclau et Mouffe 1985).En nous concentrant sur le micro-niveau, nous esquissons et proposons un cadre d'analyse intégrationniste basé sur deux piliers analytiques: Nous menons une analyse Systémique-Fonctionnelle (SF) pour examiner les structures de transitivité (Halliday et Matthiessen 2004: Ch. 5) de différents textes, et une analyse des émotions sémiotisation dans le discours (pathos, Plantin 2011, Micheli 2014) suivre les émotions construites et leur force argumentative.