Η συμβολή της πλευροσκόπησης (medical thoracoscopy) στην αντιμετώπιση αδιαγνώστων υπεζωκοτικών συλλογών

Abstract

Medical thoracoscopy is a safe, relatively easy to learn and effective technique for the diagnosis and management of pleural effusions of unknown origin.Having been introduced in clinical practice more than 100 years before, pleuroscopy remains at the frontline of state-of-the-art diagnosis and treatmnet of pleural effusions, as well as of malignant diseases of the thoracic cavity and several conditions with intrathoracic localisation.In-line with advances in technological support and the extension of the thoracoscopy indications beyond the currently existing, the perspectives of this technique in the near and further future are expected to be substantially developed.In the current work, we discuss in brief the results from applying thoracoscopy for the diagnosis of pleural effusions of undetermined origin in 54 patients, as well as from modifications or the conventional thoracoscopic procedure and equipment that may allow utilisation of pleuroscopy in several areas of practice and research in the future. We also examine safety and efficacy issues related to thoracoscopic talcage in malignant effusions and spontaneous pneumothorax.

Η πλευροσκόπηση ή medical thoracoscopy, έχοντας διαγράψει μια λαπρή κλινική πορεία περισσότερων από 100 χρόνων στη διάγνωση και αντιμετώπιση υπεζωκοτικών και εν γένει ενδοθωρακικών παθήσεων, καταξιώνεται πλέον δίκαια ως η δεύτερη σημαντικότερη ιατρική πράξη της Επεμβατικής Πνευμονολογίας.Πρόκειται για μια σχετικά απλή στη βασική της μορφή διαδικασία, που εκτελείται σε αίθουσα ενδοσκοπήσεων και υπό τοπική αναισθησία. Το διαγνωστικό της δυναμικό στη διερεύνηση υπεζωκοτικών συλλογών αδιευκρίνιστης αιτιολογίας παραμένει υψηλό και συγκρίσιμο με την απόδοσή της σε κακοήθεις πλευρίτιδες και διάχυτο μεσοθηλίωμα. Η σταδιακή επέκταση των ενδείξεων της θωρακοσκόπησης έχει καταστήσει τη μέθοδο βασικό εργαλείο στη φαρέτρα του σύγχρονου πνευμονολόγου, και από την άποψη αυτή οφείλει να ανέλθει στη θέση που δικαιωματικά της αξίζει και στον Ελληνικό χώρο.Με την παρούσα μελέτη, επιχειρήθηκε να εκτιμηθεί η διαγνωστική συνεισφορά της πλευροσκόπησης στην αντιμετώπιση ασθενών που ο συνήθης κλινικο-εργαστηριακός έλεγχος δεν απέδωσε επακριβή δεδομένα, αλλά και να αναλυθούν διάφορες παράμετροι της εφαρμογής της, όπως και οι σημαντικότερες προοπτικές της στο μέλλον.Στη συζήτηση αναφέρονται στοιχεία και δεδομένα από τα θωρακοσκοπικά ευρήματα σε 54 ασθενείς με «ιδιοπαθείς» κατά τον αρχικό κλινικο-εργαστηριακό έλεγχο πλευρίτιδες, καθώς επίσης και από τροποποιήσεις του κλασσικού πλευροσκοπικού εξοπλισμού, όπως η μικρο-θωρακοσκόπηση και η αυτο-φθρορίζουσα θωρακοσκόπηση που δοκιμάστηκαν στο πλαίσιο της μελέτης με εξαιρετικά αποτελέσματα σε 3 και 24 ασθενείς αντίστοιχα. Επιπρόσθετα, προέκυψαν ενθαρρυντικά συμπεράσματα για την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια της θωρακοσκόπησης σε 15 ασθενείς με πλευρίτιδες και πλευρόδεση με εμφύσηση τάλκη, και 22 ασθενείς με αυτόματο πνευμοθώρακα.