Συμβολή στη μελέτη της λειτουργείας του σφαιρικού κυστιδίου σε ασθενείς με ωτοσκλήρυνση

Abstract

Background: The aim of this prospective clinical study was to evaluate the the results of VEMP test, hence the saccular function, in patients with otosclerosis preoperatively and postoperatively.Material/Methods: Seventy-four patients with otosclerosis (126 ears) were assessed preoperatively. 40 of them presented also to the post-operative neuro-otologic follow-up, 6 months after surgery. The results of AC and BC-VEMP were measured and then correlated with the audiological measurments, the findings of caloric testing and ABR and finally with the clinical appearance of balance disorders.Results: Preoperatively, The response rate of the AC-VEMPs and BC-VEMPs was 17.4%-29.36% and 32.6%-44.03%, respectively while postoperatively 34.8% of the AC-VEMP and 26.1% of the BC-VEMP. Statistical differences were found preoperatively between the degree of CHL and elicitability of AC-VEMP which has also increased significantly their response postoperatively (p=0.05). Statistically significant correlation was found between preoperative ABG and postoperative AC (p<0.01) and BC-VEMP(p<0.05) outcome. The mean of P1, N1 between otosclerotic ears and contols preoperatively (p=0.02 and p=0.022) and of P1 (p<0.01) between preoperative and post-operative ears was found statistically significant for the BC-VEMP. A statistically significant interaction was found between calorics and dizziness ιn relation to PTA thresholds but not between calorics, dizziness and VEMP responses, both preoperatively and postoperatively. Similarly, the degree of CHL can affect the ABR responses in patients with otosclerosis. Conclusions: AC and BC VEMPs can be elicited in ears with otosclerosis. AC-VEMP is more vulnerable to conductive hearing loss and stapes surgery. The relatively low response rate of the BC-VEMP can be related with inner ear impairment. Evaluation of AC-VEMP thresholds can be added in the diagnostic work-up of otosclerosis in case of doubt, enhancing differential diagnosis in patients with air-bone gaps. Otosclerosis is not a cause of canal paresis or vertigo.

Σκοπός: Σκοπός της ερευνητικής αυτής μελέτης είναι η διερεύνηση των αποτελεσμάτων των ΑΑ-ΑΠΜΔ και ΟΑ-ΑΠΜΔ και κατ’επέκταση της λειτουργίας του σφαιρικού κυστιδίου, σε ασθενείς με ωτοσκλήρυνση, τόσο προεγχειρητικά όσο και μετεγχειρητικά.Υλικό και Μέθοδοι: Το υλικό της παρούσας μελέτης αποτέλεσαν 74 ασθενείς με ωτοσκλήρυνση (126 αυτιά) υποψήφιοι προς χειρουργική αποκατάσταση της ακοής. Σαράντα απο αυτούς (46 μετεγχειρητικά αυτιά) προσήλθαν σε μετεγχειρητικό νευροωτολογικό επανέλεγχο 6 μήνες μετά το χειρουργείο. Τα αποτελέσματα των ΑΑ και ΟΑ-ΑΠΜΔ μετρήθηκαν τόσο προεγχειρητικά όσο και μετεγχειρητικά και στη συνέχεια συσχετίστηκαν με τα αντίστοιχα αποτελέσματα του τονικού ακοογράμματος, της ΗΝΓ με θερμικούς διακλυσμούς, των ΑΠΔΕΣ και τέλος με κλινικούς παράγοντες (διαταραχές της ισορροπίας) των ίδιων ασθενών.Αποτελέσματα: Η συχνότητα εμφάνισης φυσιολογικών ΑΑ και ΟΑ-ΑΠΜΔ κυμαίνονταν προεγχειρητικά μεταξύ 17.4%-29.36% για τα ΑΑ-ΑΠΜΔ και 32.6%-44.03% για τα ΟΑ-ΑΠΜΔ, ενώ για τα αντίστοιχα μετεγχειρητικά στο 34.8% για τα ΑΑ-ΑΠΜΔ και στο 26.1% για τα ΟΑ-ΑΠΜΔ. Στατιστικά σημαντική συσχέτιση παρουσιάσθηκε προεγχειρητικά μεταξύ του μεγέθους της βαρηκοΐας αγωγιμότητας στο τονικό ακοόγραμμα και της έκλυσης των ΑΑ-ΑΠΜΔ τα οποία επιπλέον αυξήθηκαν μετεγχειρητικά σε στατιστικά σημαντικό βαθμό (p=0.05) Η διαφορά μεταξύ των μέσων τιμών της AC 4-PTA προεγχειρητικά, στα ωτοσκληρυντικά αυτιά με ταυτόχρονα παρόντα και απόντα και τα δύο ΑΑ και ΟΑ-ΑΠΜΔ προέκυψε στατιστικά σημαντική . Διαπιστώθηκε επίσης, πως η διαφορά μεταξύ των μέσων τιμών των προεγχειρητικών ABG στα προεγχειρητικά και στα μετεγχειρητικά αυτιά ήταν στατιστικώς σημαντική για για την έκβαση (παρουσία, απουσία ή μεταβολή) του αποτελέσματος των ΑΑ-ΑΠΜΔ (p<0.01) και ΟΑ-ΑΠΜΔ (p<0.05). Η διαφορά μεταξύ των τιμών των λανθανόντων χρόνων των ΟΑ-ΑΠΜΔ στα ωτοσκληρυντικά και στα υγιή αυτιά ήταν στατιστικώς σημαντική για το P1,N1 προεγχειρητικά (p=0.02 και 0.022 αντίστοιχα) ενώ μεταξύ των προεγχειρητικών και μετεγχειρητικών αυτιών μόνο για το P1 (p<0.01). Τα αποτελέσματα των ΑΑ και ΟΑ-ΑΠΜΔ και των θερμικών διακλυσμών δεν παρουσίασαν στατιστικά σημαντική συσχέτιση μεταξύ τους, τόσο προεγχειρητικά όσο και μετεγχειρητικά. Ομοίως, οριακά ασήμαντη προέκυψε η συσχέτιση μεταξύ των αποτελεσμάτων των θερμικών διακλυσμών, των ΑΑ και ΟΑ-ΑΠΜΔ και του συμπτώματος ίλιγγος/ζάλη σε ασθενείς με ωτοσκλήρυνση. Αντιθέτως, στατιστικά σημαντική συσχέτιση προέκυψε μεταξύ ουδών αέρινης και οστεΐνης αγωγής και των παραμέτρων αιθουσαία υπαισθησία και ιλίγγος/ζάλη. Κατά ανάλογο τρόπο με τα ΑΠΜΔ, η συσχέτιση της σοβαρότητας της βαρηκοΐας ,ανεξαρτήτως ακοομετρικού ”pattern”, καθώς και του μεγέθους του ABG προεγχειρητικά, έχουν στατιστικά σημαντική επίδραση στην έκβαση του αποτελέσματος των ΑΠΔΕΣ. Συμπεράσματα: Η παρουσία των ΑΠΜΔ δεν αποκλείει την ωτοσκλήρυνση . Παρά την βαρηκοΐα αγωγιμότητας , τα ΑΠΜΔ μπορούν να εκλυθούν σε ένα ικανοποιητικό αριθμό ωτοσκληρυντικών αυτιών τόσο προεγχειρητικά όσο και μετεγχειρητικά.Τα ΑΑ-ΑΠΜΔ είναι πιο ευάλωτα απο τα οστεΐνα ΑΠΜΔ στην βαρηκοΐα αγωγιμότητας και στο χειρουργείο. Ωστόσο , το χαμηλό ποσοστό παρουσίας των ΟΑ-ΑΠΜΔ πιθανόν να οφείλεται σε βλάβη του έσω ωτός. Η αξιολόγηση των ουδών εκλύσεως των ΑΑ-ΑΠΜΔ μπορεί να προστεθεί στο διαγνωστικό έλεγχο ύποπτων για ωτοσκλήρυνση περιπτώσεων, αν υπάρχουν αμφιβολίες , παρέχοντας πρόσθετη επιβεβαίωση και περιορίζοντας το εύρος της διαφορικής διάγνωσης. Η ωτοσκλήρυνση δεν αποτελεί αιτία αιθουσαίας υπαισθησίας και ιλίγγου/ζάλης