Οι πολυμορφισμοί των γονιδίων της αποπρωτεΪνης Ε της λιποπρωτεϊνικής λίπασης και της CETP και η σχέση τους με την μεταγευματική λιπαιμία σε διαβητικούς άνδρες

Abstract

Postprandial hypertriglyceridemia is an independent risk factor for coronary heart disease, as it is responsible for an atherogenic profile for at least eight hours .Postprandial hypertriglyceridemia is a multifactorial phenomenon as it is influenced by genetic and environmental factors. The aim of the current study is to assess the influence of Taq 1b and I405V polymorphisms of CETP, S447X polymorphism of lipoprotein lipase and the isoforms E2, E3 and E4 of apolipoprotein E with the postprandial distribution of triglyceride values after oral fat tolerance test. The study population consisted of 51 males with DM2 (inclusion criteria BMI< 30 Kg/ m2 and normal fasting plasma triglycerides [TG≤ 150 mg/dl]) who were treated with oral hypoglycemic agents with good glycemic control (HbA1c ≤ 7%). Exclusion criteria were history of coronary heart disease and therapy with lipid lowering agents. The study group underwent an oral fat tolerance test (OFTT) and TG measured before and 2, 4, 6 and 8 hours after the test meal.The genetic influence of ApoE polymorphism on postprandial lipemia has not been extensively studied in diabetic patients. In diabetes ApoE glycosylation should modify the interaction of ApoE isoforms with the hepatic receptor and as a consequence ApoE mediated clearance of triglyceride- rich- lipoproteins. Past studies in healthy and subjects with metabolic syndrome without diabetes mellitus showed that isoforms E2 and E4 of ApoE were associated with increased postprandial triglyceride values. In the current study no association was found between ApoE alleles and the distribution of triglyceride values after oral fat tolerance test. Also, no association was found between Taq1b and I405V polymorphisms of CETP with postprandial triglyceride values. Converserly, a tense of association was found between S allele of S447X polymorphism of lipoprotein lipase and the postprandial values of triglycerides after the oral fat tolerance test.

Η μεταγευματική υπερτριγλυκεριδαιμία αποτελεί προδιαθεσικό παράγοντα στεφανιαίας νόσου σε διαβητικά και μη διαβητικά άτομα καθώς δημιουργεί ένα αθηρογόνο προφίλ για περίπου 8 ώρες. Η μεταγευματική υπερτριγλυκεριδαιμία αποτελεί ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο στην εμφάνιση του οποίου συμβάλλουν περιβαλλοντικοί και γενετικοί παράγοντες. Σκοπός της μελέτης είναι η εύρεση ή μη συσχέτισης των μεταγευματικών τιμών των τριγλυκεριδίων μετά από δοκιμασία ανοχής λίπους με τους πολυμορφισμούς Taq1b και I405V της πρωτεΐνης μεταφέρουσας εστέρων χοληστερόλης ( CETP), τον πολυμορφισμό της λιποπρωτεϊνικής λιπάσης S447X καθώς και με τις ισομορφές Ε2,Ε3 και Ε4 της απολιποπρωτεϊνης Ε (ApoE ).Μελετήθηκαν 51 άνδρες με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 υπό αγωγή με δισκία, καλή γλυκαιμική ρύθμιση (HbA1C <7%), BMI<30 Kg/m2, χωρίς ιστορικό στεφανιαίας νόσου και φυσιολογικά τριγλυκερίδια νηστείας, χωρίς να λαμβάνουν υπολιπιδαιμική αγωγή. Η ομάδα αυτή υποβλήθηκε σε δοκιμασία ανοχής λίπους. Προσδιορίστηκαν τα επίπεδα των τριγλυκεριδίων νηστείας 2,4,6 και 8 ώρες μετά την κατανάλωση λιπαρού γεύματος.Οι ισομορφές της ApoE δεν έχουν μελετηθεί επαρκώς σε διαβητικά άτομα. Η γλυκοζυλίωση της ApoE στους διαβητικούς έχει ως αποτέλεσμα την αλλαγή της στερεοδιάταξης της στον χώρο, επηρεάζοντας την αλληλεπίδραση της με τους ηπατικούς υποδοχείς και επομένως την απομάκρυνση των τριγλυκεριδίων από την κυκλοφορία. Σε παλαιότερες μελέτες που είχαν διεξαχθεί σε υγιείς ή άτομα με μεταβολικό σύνδρομο χωρίς σακχαρώδη διαβήτη είχε φανεί πως οι ισομορφές Ε2 και Ε4 σχετίζονταν με μεταγευματική υπερτριγλυκεριδαιμία. Στην δική μας μελέτη δεν φάνηκε να υπάρχει σχέση των ισομορφών της ApoE με την μεταγευματική κατανομή των τιμών των τριγλυκεριδίων. Σε ό,τι αφορά τους πολυμορφισμούς Taq1b και I405V της CETP δεν βρέθηκε σχέση των αλληλίιων Β1 και Β2 του πολυμορφισμού Taq1b, ούτε των αλληλίων I και V του πολυμορφισμού I405V της CETP με την μεταγευματική λιπιδαιμική απάντηση. Αντίθετα, για τον πολυμορφισμό S447X της λιποπρωτεϊνικής λιπάσης φάνηκε πως υπάρχει μια τάση συσχέτισης του αλληλίου S με αυξημένα επίπεδα των τριγλυκεριδίων μεταγευματικά.