Συσχέτιση στηθάγχης και βιωσιμότητος του μυοκαρδίου

Abstract

BACKGROUND: A clinical impression generally exists that post myocardial infarction (MI)patients (pts) with viable myocardium present with exertion angina (ang), whereas it is absentin the absence of viability. However, there are no prospective studies to support this claim. Weevaluated the possible relation between myocardial viability and ang.METHODS: Fifty-five patients (pts) with low (≤40%) left ventricular ejection fraction (LVEF) dueto previous MI were prospectively tested with stress thallium-201 scintigraphy (Tl-201, 55 pts)for the presence of myocardial viability. Furthermore, the same pts were asked for their ang ordyspnea, during a separate treadmill-exercise stress-test (ETT) performed within a month. TheBorg scale was used for ang pain intensity. They were also scored for their symptoms of the lastthree months before the test according to the Specific Activity Questionnaire (SAQ) and theCanadian Cardiovascular Society (CCS), by interrogators blinded to the viability test results.RESULTS: In 29 pts (53%) viability was detected (Group - Gr A) whereas in the remaining 26(Gr B) viability was undetectable. Average LVEF was 31±7% for Gr A and 33±8% for Gr B (NS).The mean number of diseased vessels was 2.8±1.6 in Gr A and 1.9±1.3 in Gr B (0.02). Themean CCS score was 1.72±0.80 for Gr A and 1.31±0.62 for Gr B (0.04). SAQ score was6.49±2.04 MET for Gr A and 6.86±2.11 MET for Gr B (NS). Five (17%) pts of Gr A reported angduring the ETT, whereas 5 (19%) pts of Gr B mentioned such symptoms (NS). Angina duringETT had only 17% sensitivity for viability, 81% specificity, 47% negative predictive and 50%positive predictive value. The same values for the everyday-life anginal symptoms were 52%,77%, 59% and 71%, respectively. The Borg scale was 8±3 in Gr A and 7±2 in Gr B (NS). ASpearman correlation test was used to evaluate angina and viability extent. A clinically weakalthough statistically significant (rs=0.28, p<0.05) correlation was found between viabilityextent and CCS angina classification.CONCLUSION: In a prospective evaluation, detection of viability was related to anginalsymptoms in everyday life but not during exercise treadmill test statistically significantly, whileonly a weak correlation between extent of viability and angina during everyday life was found.According to this study the belief that the existence of anginal pain indicates viable myocardiumis ambiguous.

ΥΠΟΒΑΘΡΟ: Επικρατεί η εντύπωση ότι γενικά ασθενείς (ασθ) μετά από έμφραγμα του μυοκαρδίου (ΕΜ) με διατηρημένη μυοκαρδιακή βιωσιμότητα παραπονούνται για στηθάγχη κατά την κόπωση, ενώ το ενόχλημα τείνει να απουσιάζει στους μη έχοντες βιωσιμότητα. Ωστόσο, δεν υπάρχουν προοπτικές μελέτες για να στηρίξουν αυτόν τον ισχυρισμό. Θα αξιολογηθεί η πιθανή σχέση μεταξύ της βιωσιμότητας του μυοκαρδίου και στηθάγχης με προοπτικό τρόπο. ΜΕΘΟΔΟΙ: Πενήντα πέντε ασθ με χαμηλό (≤ 40%) κλάσμα εξώθησης αριστερής κοιλίας (ΚΕΑΚ)λόγω της προηγούμενου ΕΜ εξετάσθηκαν προοπτικά για την παρουσία βιωσιμότητας του μυοκαρδίου υποβαλλόμενοι σε σπινθηρογράφημα μυοκαρδίου με θάλλιο-201. Επιπλέον, οι ίδιοι ασθ ρωτήθηκαν για τη στηθάγχη ή τη δύσπνοιά τους, υποβαλλόμενοι σε χωριστή δοκιμασία κόπωσης σε κυλιόμενο τάπητα εντός μηνός από την εξέταση της βιωσιμότητος. Η κλίμακα Borgχρησιμοποιήθηκε για την ένταση της στηθάγχης κατά την άσκηση. Οι ίδιοι ασθενείς ρωτήθηκαν,επίσης, για τα συμπτώματά τους κατά το τελευταίο τρίμηνο πριν από την ένταξή τους στη μελέτη σύμφωνα με το ερωτηματολόγιο ειδικών δραστηριότητα (SAQ) και την ταξινόμηση στηθάγχης της Καναδικής Καρδιαγγειακής Εταιρείας (CCS).ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Σε 29 ασθ (53%) ανιχνεύθηκε βιωσιμότητα (Ομάδα - Ομ A), σε αντίθεση μετ ους υπόλοιπους 26 (Ομ B). Το μέσο ΚΕΑΚ υπολογίσθηκε σε 31 ± 7% για την Ομ Α και 33 ± 8%για την Ομ Β (στατιστικώς μη σημαντικό - ΣΜΣ). Ο μέσος αριθμός των νοσούντων αγγείων ήταν 2,8 ± 1,6 στην Ομ Α και 1,9 ± 1,3 στην Ομ Β (p=0,02). Ο μέσος όρος CCS ήταν 1,72 ± 0,80 για την Ομ Α και 1,31 ± 0,62 για την Ομ Β (p=0,04). Η βαθμολογία από το SAQ υπολογίσθηκε σε6,49 ± 2,04 MET για την Ομ Α και 6,86 ± 2,11 MET για την Ομ Β (ΣΜΣ). Πέντε (17%) ασθ της Ομ Α ανέφεραν στηθάγχη κατά τη διάρκεια της δοκιμασίας κόπωσης, ενώ 5 (19%) ασθ της Ομ Β ανέφεραν τέτοια συμπτώματα (ΣΜΣ). Η στηθάγχη κατά τη διάρκεια της δοκιμασίας κόπωσης είχε μόνο 17% ευαισθησία για την ανίχνευση βιωσιμότητας, ειδικότητα 81%, 47% αρνητική προγνωστική και 50% θετική. Οι ίδιες τιμές για τα στηθαγχικά ενοχλήματα της καθημερινής ζωής ήταν 52%, 77%, 59% και 71%, αντιστοίχως. Η κλίμακα Borg ήταν 8 ± 3 στην Ομ Α και 7 ± 2 στην Ομ Β (ΣΜΣ). Η δοκιμασία συσχέτισης κατά Spearman χρησιμοποιήθηκε για την αξιολόγηση της στηθάγχης σε σχέση με την έκταση της βιωσιμότητας. Μια κλινικά ασθενής, αν και στατιστικά σημαντική (rs = 0,28, p <0,05) συσχέτιση βρέθηκε μεταξύ βαθμού βιωσιμότητας και CCS.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Στην παρούσα προοπτική μελέτη, η ανίχνευση βιωσιμότητας σχετιζόταν με την ύπαρξη συμπτωμάτων στηθάγχης στην καθημερινή ζωή, αλλά όχι στη δοκιμασία κοπώσεως, ενώ βρέθηκε μόνο μία αδύναμη συσχέτιση μεταξύ του βαθμού βιωσιμότητας και της στηθάγχης κατά τη διάρκεια της καθημερινής ζωής. Σύμφωνα με τη μελέτη αυτή, η πεποίθηση ότι η ύπαρξη της στηθάγχης υποδηλώνει βιώσιμο μυοκάρδιο είναι αμφιλεγόμενη.