Συσχέτιση των ορμονών του φύλου με αγγειακούς δείκτες πρώιμης αθηρωμάτωσης σε υγιείς μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες

Abstract

Introduction: Accelerated atherosclerosis may be observed in postmenopausal women. We sought to assess the associations between circulating endogenous sex hormones and multiple endpoints of subclinical atherosclerosis in a relevant Greek population. Methods: Biochemical, hormonal and vascular parameters were measured in 411 healthy postmenopausal women with risk factors. All subjects (n=158) who consented for re-evaluation and had completed their first annual visit were re-examined. Results: Free Androgen Index(FAI) was an independent predictor of functional surrogate markers of atherosclerosis and offered incremental and reclassification value over traditional risk factors or Heartscore(HS) for the presence of arteriosclerosis. FAI predicted short-term changes in hemodynamic parameters and HS. FAI was superior over alternative androgenicity indicators for predicting indices of atherosclerotic disease. Prolactin also predicted short-term changes in hemodynamic parameters and cardiovascular risk. Women who exceeded the decade after the menopausal transition presented most of the adverse associations highlighted above.Conclusions: Increased androgenicity in postmenopausal women is associated with multiple manifestations of subclinical atherosclerotic disease. Additional mechanisms such as the pleiotropic effects of prolactin and the duration of menopause could modify the progress in subclinical atherosclerosis. Further prospective studies are warranted to explore associations of endogenous sex hormones with clinical relevant cardiovascular events in postmenopausal women.

Υπάρχουσα γνώση: H εμμηνοπαυσιακή μετάβαση συνδέεται με επιταχυνόμενη αθηρωματική νόσο. Επιδιώξαμε να μελετήσουμε για πρώτη φορά τη συσχέτιση μεταξύ του συνόλου των ενδογενών ορμονών του φύλου και πολλαπλών τελικών σημείων(endpoints) υποκλινικής αθηρωμάτωσης σε σχετικό ελληνικό πληθυσμόΜέθοδοι: 411 υγιείς μεταεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με παράγοντες κινδύνου υποβλήθηκαν διαδοχικά σε βιοχημικές, ορμονολογικές και αγγειολογικές εξετάσεις ενώ πραγματοποιήθηκαν και ετήσιοι επανελέγχοι σε 158 γυναίκες.Αποτελέσματα: Ο δείκτης ελεύθερων ανδρογόνων(ΔΕΑ) αποτελούσε ανεξάρτητο προγνωστικό παράγοντα για τους περισσότερους λειτουργικούς δείκτες υποκλινικής αθηρωματικής νόσου και προσέφερε επαυξητική (incremental) πληροφορία σε σχέση με κλασσικούς παράγοντες κινδύνου ή τον υπολογιζόμενο καρδιαγγειακό κίνδυνο(ΚΚ) για την παρουσία αρτηριοσκλήρυνσης. Ο ΔΕΑ προέβλεπε βραχυχρόνιες μεταβολές αιμοδυναμικών παραμέτρων και του ΚΚ και ήταν ανώτερος από εναλλακτικούς δείκτες ανδρογονικότητας για πολλαπλές εκφάνσεις υποκλινικής αθηρωματικής νόσου. Η προλακτίνη συσχετιζόταν επίσης με μεταβολές σε αιμοδυναμικές παραμέτρους και τον ΚΚ. Οι γυναίκες με διάρκεια εμμηνόπαυσης πέραν της δεκαετίας συγκέντρωναν την πλειοψηφία των ανεπιθύμητων δράσεων του ΔΕΑ. Συμπεράσματα: Η αυξημένη ανδρογονικότητα στις μεταεμμηνοπαυσιακές γυναίκες συσχετίζεται συγχρονικά και προοπτικά με πολλαπλές εκφάνσεις της υποκλινικής αθηρωματικής νόσου. Η πλειοτροπική επίδραση της προλακτίνης και η διάρκεια της εμμηνόπαυσης συνδιαμορφώνουν το βιολογικό υποστρώμα της πρώιμης αθηρωματικής νόσου σε υγιείς μεταεμμηνοπαυσιακές γυναίκες. Οι παραπάνω συσχετίσεις οφείλουν να διερευνηθούν περαιτέρω σε προοπτικές μελέτες μεγαλύτερης κλίμακας.