Επί του προβλήματος του ρεαλισμού και της έννοιας της αλήθειας στην κβαντική μηχανική

Abstract

Scientific realism purports to discover the determinate and independent from the mindstructure of the world, while supporting a correspondence theory of truth. However, the inherent probabilistic character of quantum mechanics is not compatible with the standard metaphysical view of reality. Any expectation for the replacement of quantum mechanicsby a realistic kind of scientific theory, impinges on the dictates of Bell's theorem. This does not necessarily mean that the intended realistic aspect of «discovery» should be abandoned and replaced by «invention», as many anti-realists like Michael Dummett allege, on the ground that efforts such as those of Hillary Putnam, to reconcile realism with the theory of quantum mechanics have failed. Axiomatic dysfunctions in the foundations of classical scientific theories, as well as the possibility of re-appraisal of the interpretation of the state vector in Hilbert space quantum mechanics due to Bub-Clifton 'uniqueness theorem', prompt our research towards the local natural frames of reference as fields of constitution of realism. In this way, we attempt to shape a contextual realistic interpretation and develop an account of truth of contextual correspondence appropriate to the quantum domain of discourse.

Ο επιστημονικός ρεαλισμός φιλοδοξεί να ανακαλύψει την καθορισμένη και ανεξάρτητη από τον νου δομή του κόσμου, υποστηρίζοντας μια αντιστοιχιστικού τύπου θεωρία αλήθειας. Ωστόσο ο εγγενής πιθανοκρατικός χαρακτήρας της κβαντικής μηχανικής δεν συνάδει με τη συνήθη μεταφυσική θεώρηση της πραγματικότητας. Οποιαδήποτε προσδοκία αντικατάστασης της από μια ρεαλιστικής προδιάθεσης επιστημονική θεωρία, προσκρούει μεταξύ άλλων στις επιταγές τουθεωρήματος Bell. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να εγκαταλειφθεί η επιδιωκόμενη ρεαλιστική πτυχή της «ανακάλυψης» και να αντικατασταθεί, κατά τρόπο αναγκαίο, από την «επινόηση» όπως διατείνονται αντιρεαλιστές σαν τον Michael Dummett, επειδή αντιπροσωπευτικές προσπάθειες φιλοσόφων - όπως ο Hilary Putnam – απέτυχαν να συμφιλιώσουν τον ρεαλισμό με την θεωρία της κβαντικής μηχανικής. Αξιωματικές δυσλειτουργίες των θεμελίων των κλασικών επιστημονικών θεωριών, καθώς και η δυνατότητα επανεκτίμησης της ερμηνείας του καταστατικού διανύσματος στον χώρο Hilbert της κβαντικής μηχανικής λόγω του θεωρήματος «μοναδικότητας» των Bub-Clifton, ωθούν την έρευνά μας στα τοπικά φυσικά πλαίσια αναφοράς ως πεδία συγκρότησης του ρεαλισμού. Με αυτόν τον τρόπο, επιχειρούμε να διαμορφώσουμε μια πλαισιοκρατική ρεαλιστική ερμηνεία και να αναπτύξουμε ένα πλαισιοκρατικό αντιστοιχιστικό σχήμα αλήθειας κατάλληλο για το πεδίο τωνκβαντικών αντικειμένων.