Πεζά κείμενα λογίων του 16ου και 17ου αι., σε δημώδη ελληνική γλώσσα, βάσει αυτόγραφων χειρόγραφων κωδίκων

Abstract

With starting point the generally accepted assumption that the copied manuscripts of vernacular postbyzantine texts contain divergent options for spelling and all levels of grammar analysis compared to the original works, so they do not necessarily reflect the actual intention of the author or the linguistic trends of the era, this thesis record 101 vernacular works produced by 69 scholars of the 16th and 17th century which are preserved in autographs manuscripts. The available information concerning the biography and work of these scholars is presented, and a sample of their work is given, with accompanying remarks on their handwriting and use of language, which lead to the evaluation of the more or less vernacular character of their works, on the basis of a serie of language features from all linguistic levels of analysis. Techniques of stylistic analysis are applied to selected excerpts of autograph texts written by the same author, in order to investigate the authorship of the works and linguistic differentiation according to the subject / genre / author.

Εκκινώντας από τη γενικά αποδεκτή παραδοχή ότι τα αντιγραμμένα χειρόγραφα που διασώζουν έργα της δημώδους γραμματείας περιέχουν αποκλίνουσες επιλογές ως προς την ορθογραφία, τα διάφορα επίπεδα της γραμματικής ανάλυσης και τη διατύπωση/έκφραση σε σχέση με τα πρωτότυπα έργα, με αποτέλεσμα να μην αποτυπώνουν απαραίτητα την πραγματική βούληση του δημιουργού τους ή τις γλωσσικές τάσεις της εποχής τους, η παρούσα διατριβή καταγράφει 101 δημώδη έργα 69 λογίων του 16ου και 17ου αιώνα για τα οποία σώζονται αυτόγραφα χειρόγραφα. Παρουσιάζονται και αξιολογούνται τα διαθέσιμα εργοβιογραφικά δεδομένα για τους λογίους, και δίνεται δείγμα του έργου τους, με συνοδευτικές επισημάνσεις σχετικά με τα χαρακτηριστικά γραφής και τη χρήση της γλώσσας, οι οποίες οδηγούν σε αποτίμηση του περισσότερο ή λιγότερο δημώδους χαρακτήρα των έργων, βάσει σειράς γλωσσσικών χαρακτηριστικών από όλα τα επίπεδα γλωσσικής ανάλυσης. Σε επιλεγμένα αποσπάσματα αυτόγραφων κειμένων του ίδιου συγγραφέα εφαρμόζονται τεχνικές υφομετρικής ανάλυσης προκειμένου να διερευνηθεί η πατρότητα των έργων και η γλωσσική διαφοροποίηση ανάλογα με το θέμα/κειμενικό είδος/συγγραφέα.