Η επίδραση του υποθυρεοειδισμού στην ορμονική ρύθμιση των μεταβολών του επιθηλίου του μαζικού αδένα σε πειραματικό μοντέλο

Abstract

In this experimental study conducted in 34 rats we failed to observe mitoses in both groups. However it was found that rats of the thyroidectomy group showed significantly more atrophy (p = 0.015) and fibrosis (p = 0.022) compared with those in the control group, conditions which seem to be implicated in the future development of breast cancer.The values of estradiol ten days after the surgery didn’t differ between animals treated with thyroidectomy and those representing the control group (72.95 pg / ml for the animals of the control group versus 78.70 pg / ml for operated animals p = 0.592) . However, values of FSH appeared to be significantly lower among animals treated with thyroidectomy (158.69 ng / ml for the control animals versus 118.97 ng / ml for operated p = 0.014). The explanation regarding the fall in the levels of both hormones when compared with baseline levels isn’t known.Conclusively we showed that the thyroid gland is clearly involved in the growth and preservation of the morphology of the mammary gland. Hypothyroidism, when established for a certain time period, seems to be associated with the emergence of atrophy and fibrosis or in more advanced stages of lobular dilatation, leading to a morphological appearance approaching that of menopause. We cannot rule out the possible occurrence of precancerous lesions when this status is maintained for a longer period of time.

Στην παρούσα πειραματική μελέτη που πραγματοποιήθηκε σε 34 επίμυες δεν παρατηρήθηκαν πυρηνοκινησίες μεταξύ των δύο ομάδων. Ωστόσο παρατηρήθηκε ότι οι επίμυες της θυρεοειδεκτομηθείσας ομάδας εμφάνισαν σε σημαντικά μεγαλύτερο βαθμό τόσο ατροφία (p=0.015) όσο και ίνωση (p=0.022) σε σχέση με αυτούς της ομάδας ελέγχου, καταστάσεων οι οποίες φαίνεται να ενοχοποιούνται για τη μελλοντική ανάπτυξη καρκίνου του μαστού.Οι τιμές της οιστραδιόλης δέκα ημέρες μετά την επέμβαση δεν διέφεραν σε στατιστικά σημαντικό επίπεδο στα θυρεοειδεκτομηθέντα ζώα σε σχέση με τα ζώα της ομάδας ελέγχου (72.95 pg/ml για τα ζώα της ομάδας ελέγχου έναντι 78.70 pg/ml για τα θυρεοειδεκτομηθέντα ζώα p=0.592). Αντίθετα οι τιμές της θυλακιοτρόπου ορμόνης φάνηκε ότι ήταν σημαντικά χαμηλότερες από αυτές των ζώων της ομάδας ελέγχου (158.69 ng/ml για τα ζώα της ομάδας ελέγχου έναντι 118.97 ng/ml για τα θυρεοειδεκτομηθέντα ζώα p=0.014). Η εξήγηση ωστόσο της πτώσης των επιπέδων και των δύο ορμονών σε σχέση με τις τιμές τους στην αρχή του πειράματος παραμένει άγνωστη.Συμπερασματικά φαίνεται ότι ο θυρεοειδής αδένας σαφώς συμμετέχει στην ανάπυξη και διατήρηση της μορφολογίας του μαζικού αδένα. Η απουσία αυτού δε για ικανό χρονικό διάστημα φαίνεται να σχετίζεται με την εμφάνιση ατροφίας και ίνωσης ή σε ακόμα πιο προχωρημένα στάδια και με διάταση των λοβίων, οδηγώντας σε μία μορφολογική εμφάνιση που προσεγγίζει αυτή της εμμηνόπαυσης, ενώ δεν μπορεί να αποκλεισθεί η πιθανότητα της εμφάνισης προκαρκινικών αλλοιώσεων με επέκταση του υποθυρεοειδισμού σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα παρακολούθησης.