Πειραματική μελέτη της επίδρασης της μερικής βιοψίας στοματικού καρκίνου στη δημιουργία μεταστάσεων

Abstract

Aim: This animal study researches the effect of biopsy on metastasis of oral squamous cell carcinoma. Materials and Methods: Sixty male Syrian golden hamsters developed oral tumors after treatment with 9,10-dimethyl-1,2-benzanthracene for a period of 14 weeks and were then divided into six equal groups. Animals of control groups 1 and 2 did not receive any further treatment, while groups 3-6 were biopsied at the end of the 14th week and groups 5 and 6 also received a prebiopsy intratumoral injection of bleomycin. Animals of groups 1, 3, 5 and 2, 4, 6 were sacrificed at the 17th and 19th week respectively. Specimens of tumors, ipsilateral cervical lymph nodes, lungs and livers were obtained from all animals and histologically examined. Results: All animals developed oral squamous cell carcinomas. In group 4, four out of ten animals showed metastases to the cervical lymph nodes, and one out of four showed a distant metastasis to the lung. Conclusions: Delay of treatment up to 5 weeks following biopsy, can increase the risk of cervical lymph node metastasis, which can be reduced by an intratumoral administration of bleomycin.

Σκοπός: Η μελέτη της επίδρασης της μερικής βιοψίας στη διασπορά των καρκινικών κυττάρων ακανθοκυτταρικού καρκινώματος του στόματος σε πειραματόζωα. Υλικά και μέθοδος: Εξήντα αρσενικά Syrian golden hamsters ανέπτυξαν όγκους του στόματος μετά τη χρήση 9,10-διμεθυλ-1,2-βενζανθρακένιου για 14 εβδομάδες και ακολούθως χωρίστηκαν σε έξι ίσες ομάδες. Τα πειραματόζωα των ομάδων ελέγχου 1 και 2 δεν δέχτηκαν καμία περαιτέρω θεραπεία, ενώ τα πειραματόζωα των ομάδων 3-6 υπέστησαν βιοψία των όγκων στο τέλος της 14ης εβδομάδος και επιπρόσθετα στα πειραματόζωα των ομάδων 5 και 6 έγινε έγχυση διαλύματος υδροχλωρικής μπλεομυκίνης στη βάση του δημιουργηθέντος όγκου λίγο πριν τη βιοψία. Τα πειραματόζωα των ομάδων 1, 3, 5 and 2, 4, 6 θυσιάστηκαν την 17η και την 19η εβδομάδα αντίστοιχα. Δείγματα από τους όγκους, τους σύστοιχους τραχηλικούς λεμφαδένες, τους πνεύμονες και το ήπαρ ελήφθησαν από όλα τα πειραματόζωα και εξετάστηκαν ιστοπαθολογικά.Αποτελέσματα: Όλα τα πειραματόζωα ανέπτυξαν ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα του στόματος. Στην ομάδα 4, τέσσερα από τα δέκα πειραματόζωα εμφάνισαν μεταστάσεις στους σύστοιχους τραχηλικούς λεμφαδένες και επιπροσθέτως ένα από τα τέσσερα εμφάνισε απομεμακρυσμένη μετάσταση στον πνεύμονα. Συμπεράσματα: Η κατά 5 εβδομάδες καθυστέρηση στην εφαρμογή χειρουργικής θεραπείας, αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο μετάστασης στους επιχώριους τραχηλικούς λεμφαδένες, γεγονός που μπορεί να μειωθεί σημαντικά μετά την έγχυση εντός του όγκου μπλεομυκίνης.