Ανατομική συσχέτιση της συμπαθητικής νεύρωσης στην αιτιοπαθογένεια του καρκίνου του μαστού

Abstract

On the whole forty cases of breast cancer patients were studied: six of them derived from autopsies and three speciments were taken from human corpses used for the anatomy exercise of the 2nd year students of Athens University Medical Scholl. Furthermore, thirty one speciments belonged to surgical patients: twelve of them derived from Public Hospitals and nineteen from Private Clinics.During the examination of the speciments mentioned above, residual symphatetic neurosis was found within all of them. The tissue of mammary gland studied with the immunofluorescence method, which is based on the specific adhesion of the branded with the fluorescent chromogenic antibody to its specific antigen. Fluorescein was used as a marked molecule, in order to study the sympathetic nervous system, because it gives the ability of targeting the fluorescent substance in specific proteins and cell structures. This study is considered as original in Greece and even rare internationally, as it took place on human mammary gland, whilst animals are used in experiments for other relevant international studies.

Μελετήθηκαν συνολικά 40 περιπτώσεις καρκίνου του μαζικού αδένα εκ των οποίων 6 περιπτώσεις προήλθαν από νεκροτομικό υλικό, 3 παρασκευάσματα από ανθρώπινα πτώματα που χρησιμοποιούνται για την ανατομική άσκηση των δευτεροετών φοιτητών της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και 31 χειρουργικά παρασκευάσματα ασθενών, 12 περιπτώσεις από Δημόσια Νοσοκομεία και 19 περιπτώσεις από Ιδιωτικά Θεραπευτήρια.Κατά τη μελέτη των προαναφερθέντων παρασκευασμάτων, διαπιστώθηκε η παρουσία υπολειμματικής συμπαθητικής νεύρωσης σε όλα αυτά. Ο ιστός του μαζικού αδένα μελετήθηκε με τη μέθοδο του ανοσοφθορισμού, ο οποίος βασίζεται στην ειδική πρόσδεση του σεσημασμένου αντισώματος με φθορίζον χρωμογόνο στο δικό του αντιγόνο. Για τη μελέτη του συμπαθητικού συστήματος χρησιμοποιήθηκε ως φθορίζον μόριο η φλουορεσκεΐνη, η οποία επιτρέπει να στοχεύσουμε τη φθορίζουσα ουσία σε συγκεκριμένες πρωτεΐνες και κυτταρικές δομές.Η μελέτη είναι πρωτότυπη στην Ελλάδα και από τις σπάνιες στο διεθνή χώρο, διότι έγινε σε ανθρώπινο υλικό μαζικού αδένα, ενώ διεθνώς χρησιμοποιούνται για την αντίστοιχη μελέτη πειραματόζωα.