Δημιουργική επίλυση συγκρούσεων σε πολυπολιτισμικά περιβάλλοντα με τη χρήση ψηφιακής φωτογραφίας

Abstract

This qualitative research suggests creative conflict resolution in multicultural environments, using digital photography as a mediator. Therefore, twelve secondary schools in Athens, which are inhabited by Greeks and immigrants, were empirically and in depth tested. Specifically, this work supports that as the Greek society is subject to serious changes due to population cultural enrichment, the need to find new creative methods that facilitate the coexistence of different cultural groups in the same space arises. Moreover, the uniqueness of each social group requires adjusting conflict resolution methods, depending on the needs and characteristics of the individuals who compose it. The creative approach proposed in the present thesis aims to enable the "weak'' groups to operate independently using as a means of expression the image while combining verbal with nonverbal communication. The execution of the process and entire research follow a rhizomatic approach (Deleuze & Guattari, 2004) and the analysis is carried through the synthesis of the collected data in accordance with the principles of Phenomenology. Finally, this research contributed to the conception and development of a new creative model on conflict resolution, which was named "Elourovoros serpent."

Η παρούσα ποιοτική έρευνα προτείνει τη δημιουργική επίλυση συγκρούσεων σε πολυπολιτισμικά περιβάλλοντα, χρησιμοποιώντας την ψηφιακή φωτογραφία ως διαμεσολαβητή. Ως εκ τούτου, εξετάζονται εμπειρικά και εις βάθος δώδεκα περιπτώσεις σχολικών τμημάτων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε περιοχές της Αθήνας, οι οποίες κατοικούνται από Έλληνες και μετανάστες. Συγκεκριμένα, υποστηρίζεται ότι, καθώς η σύνθεση της ελληνικής κοινωνίας υπόκειται σε σοβαρές αλλαγές λόγω πληθυσμιακών μεταβολών γεννάται η ανάγκη για την εξεύρεση νέων δημιουργικών μεθόδων, οι οποίες θα διευκολύνουν τη συνύπαρξη διαφόρων πολιτισμικών ομάδων στον ίδιο χώρο. Επιπλέον, η μοναδικότητα κάθε κοινωνικής ομάδας απαιτεί την προσαρμογή των εκάστοτε μεθόδων επίλυσης συγκρούσεων ανάλογα με τις ανάγκες και τα χαρακτηριστικά των ατόμων που την απαρτίζουν. Η δημιουργική προσέγγιση που προτείνεται μέσα από την παρούσα διατριβή έχει ως στόχο να δώσει τη δυνατότητα στις «ασθενείς» ομάδες να λειτουργούν αυτόνομα χρησιμοποιώντας ως μέσο έκφρασης την εικόνα και παράλληλα συνδυάζοντας τη λεκτική με τη μη λεκτική επικοινωνία. Η εκτέλεση της διαδικασίας αλλά και ολόκληρη η έρευνα ακολουθούν τη ριζωματική προσέγγιση (Deleuze & Guattari, 2004), ενώ η ανάλυση πραγματοποιείται μέσα από τη σύνθεση των συλλεχθέντων στοιχείων, σύμφωνα με τις αρχές της Φαινομενολογίας. Τέλος, η παρούσα έρευνα συνέβαλε καθοριστικά στη σύλληψη και ανάπτυξη ενός νέου μοντέλου δημιουργικής επίλυσης των συγκρούσεων, το οποίο ονομάστηκε «Ελουροβόρος όφις».