Μελέτη της ανοσοϊστοχημικής έκφρασης των γονιδίων επιδιόρθωσης και διατήρησης του DNA (MMR) σε καλοήθη και κακοήθη νεοπλάσματα του παχέος εντέρου: συσχέτιση με άλλους προγνωστικούς δείκτες

Abstract

The purpose of the present study was to investigate the expression of four of the proteins encoded by the DNA mismatch repair genes, namely MLH1, MSH2, MSH6 and PMS2. These gene products are involved in the DNA repair system in benign colonic polyps as hyperplastic polyps, also in adenomas and colorectal cancer. The expression of these proteins was monitored immunohistochemically in 9 hyperplastic polyps, 21 adenomas including a serrated adenoma and 50 cases of CRC which included a very interesting case of an adenocarcinoma which was developed around an adenoma. Our study results suggest that the DNA mismatch repair system is not involved in the polyps genesis, either benign or malignant. Though based on our results we suggest that the DNA mismatch repair system is involved in carcinogenesis in sporadic cases in a quite early event although it is not easy yet to predict in which timeline of the DNA replication exactly happens. The MMR deficiency affects prognosis and therefore management and therapeutic procedures of the patients. The technique of immunochemistry is a quite rapid, simple, accurate technique which can be used in a daily basis in order to detect patients that carry these disorders in the MMR system.

Σκοπός της παρούσας διατριβής είναι η μελέτη της έκφρασης των πρωτεϊνών επιδιόρθωσης και διατήρησης του DNA. Οι πρωτείνες που μελετήσαμε είναι οι εξής τέσσερις: hMLH1, hMSH2, hMSH6 και hPMS2. Εμπλέκονται στον ίδιο μηχανισμό επιδιόρθωσης (mismatch repair system, MMR) σε καλοήθεις παθήσεις του παχέος εντέρου, σε προκαρκινικές αλλοιώσεις του παχέος εντέρου και στο σποραδικό καρκίνο του παχέος εντέρου. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στην έκφραση των πρωτεϊνών από τα φυσιολογικά και τα καρκινικά κύτταρα και οι μεταβολές που παρατηρούνται. Διερευνήσαμε με τεχνικές ανοσοϊστοχημείας την έκφραση των δεικτών και έγινε και η ανάλογη συσχέτιση με κλινικοπαθολογοανατομικές παραμέτρους. Στη μελέτη μας εξετάσθηκαν 9 περιστατικά υπερπλαστικού πολύποδα, 21 περιστατικά αδενωματωδών πολυπόδων και 50 αδενοκαρκινώματα. Τα αποτελέσματα της εργασίας μας υποδεικνύουν πως τα γονίδια επιδιόρθωσης και διατήρησης του DNA δεν φαίνεται να επηρεάζουν την ανάπτυξη υπερπλαστικών πολυπόδων και αδενωματωδών πολυπόδων. Η διαταραχή του συστήματος επιδιόρθωσης και διατήρησης του DNA -MMR- φαίνεται να λαμβάνει χώρα σε πρώιμο βήμα της εξαλλαγής σε κακοήθεια χωρίς όμως να ξέρουμε σε ποιο σημείο ακριβώς της αντιγραφής του DNA παύει η λειτουργικότητά του. Έτσι αυτή η ανεπάρκεια του MMR συστήματος δυνητικά επηρεάζει την πρόγνωση και τον τρόπο αντιμετώπισης της θεραπείας των ασθενών. Η χρήση της μεθόδου της ανοσοϊστοχημείας για την ανίχνευση των λαθών του συστήματος MMR κερδίζει συνεχώς όλο και περισσότερο έδαφος αποτελώντας μια γρήγορη και αξιόπιστη μέθοδο για την εντόπιση παθογόνου μετάλλαξης στα γονίδια επιδιόρθωσης και την εντόπιση ασθενών στους οποίους εμφανίζεται η διαταραχή αυτή.