Η σημασία της IL-12 στη διαπυητική ιδραδενίτιδα

Abstract

Antigen presentation in chronic skin disorders is mediated through the interleukin-12 (IL-12) / interleukin-23 (IL-23) pathway and, hence, through the IL-12 receptor. Recent evidence suggesting dysregulated antigen presentation in skin lesions of hidradenitis suppurativa (HS) led to investigate the role of single nucleotide polymorphisms (SNPs) of the gene IL12RB1 coding for the IL12Rβ1 receptor subunit. Genomic DNA was isolated from 139 patients and 113 healthy controls; nine SNPs in the transcribed region of IL12RB1 were genotyped. No significant differences of genotype and allele frequencies were found between the two groups. Two common haplotypes were recognized, namely h1 and h2. Carriage of h2 related with minor frequency alleles was associated with a greater risk for the acquisition of Hurley III disease stage and with the involvement of a greate r number of skin areas. Patients with the h1 haplotype presented disease at an older age. This is the genetic study enrolling the largest number of patients with HS to date. Although SNPs of IL12RB1 gene do not seem to convey genetic predisposition, they are associated directly with the phenotype of the disease.

Η εμφάνιση αντιγόνου σε χρόνιες διαταραχές του δέρματος πραγματοποιείται μέσω της οδού της ιντερλευκίνης-12 (IL-12) / ιντερλευκίνης-23 (IL-23) και, ειδικότερα, μέσω του υποδοχέα της IL-12. Πρόσφατα στοιχεία που δείχνουν δυσρυθμία στην εμφάνιση αντιγόνου σε δερματικές βλάβες της διαπυητικής ιδρωταδενίτιδας (hidradenitis suppurativa, HS) οδήγησαν στη διερεύνηση του ρόλου του πολυμορφισμού ενός μόνο νουκλεοτιδίου (SNPs) του γονιδίου της IL-12RB1, που είναι υπεύθυνο για την κωδικοποίηση της υπομονάδας β1 του υποδοχέα IL12R. Γονιδιωματικό DNA απομονώθηκε από 139 ασθενείς και 113 υγιείς μάρτυρες με αντιστοιχία εθνότητας, φύλου και ηλικίας. Ταυτοποιήθηκαν εννέα πολυμορφισμοί SNPs στην κωδικοποιούσα περιοχή του γονιδίου IL12RB1. Δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές διαφορές στο γονότυπο και στη συχνότητα αλληλόμορφων μεταξύ των ομάδων των ασθενών και των μαρτύρων. Αναγνωρίστηκαν δύο κοινοί απλότυποι, ο h1 και ο h2. Η κατοχή του h2, που αποτελείται από αλληλόμορφα χαμηλής συχνότητας, συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο για την εμφάνιση του σταδίου της νόσου Hurley III και με τη συμμετοχή ενός μεγάλου αριθμού περιοχών του δέρματος. Οι ασθενείς με τον απλότυπο h1 παρουσίασαν τη νόσο σε μεγαλύτερη ηλικία. Η παρούσα μια γενετική μελέτη περιελάμβανε το μεγαλύτερο αριθμό ασθενών με HS έως σήμερα. Αν και οι πολυμορφισμοί SNPs του γονιδίου IL12RB1 δεν φαίνεται να σχετίζονται με γενετική προδιάθεση για την HS, εντούτοις συνδέονται άμεσα με τoν κλινικό φαινότυπο της ασθένειας.