Reconsidering aid effectiveness: an assessment of NGO peacebuilding projects

Abstract

In the post Cold War era, the role of the NGOs in the peacebuilding sector has been enhanced considerably. While NGOs have the ability to work in the field and be flexible to respond to emerging conflicts and threats to peace and stability, they can only have a supportive role in the peacebuilding process which is, by its nature, a collaborative process. This thesis attempts to shed light on this issue, focusing on the effectiveness of peacebuilding activities implemented by non-governmental organizations in post-conflict environments. Through empirical research conducted in Uganda and FYROM, it is argued that the results and the impact of NGOs peacebuilding projects are related to the wider context of intervention. To enhance their effectiveness, the active participation of the international community is required so as to implement a holistic approach; however, for such an engagement, the political will of powerful actors - at international and local level - is a prerequisite.

Στην μεταψυχροπολεμική περίοδο, ο ρόλος των μη-κυβερνητικών οργανώσεων στον τομέα της οικοδόμησης της ειρήνης (peacebuilding) αναβαθμίστηκε σημαντικά. Όμως, ενώ οι ΜΚΟ έχουν την δυνατότητα να δουλέψουν στο πεδίο με ευελιξία και να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των νεοεμφανιζόμενων συγκρούσεων και απειλών για την ειρήνη και στην σταθερότητα, μπορούν να έχουν μόνο ένα υποστηρικτικό ρόλο στην διαδικασία οικοδόμησης της ειρήνευσης, η οποία - εκ φύσεως - είναι μια συμμετοχική διαδικασία. Η παρούσα έρευνα έχει ως αντικείμενο το θέμα αυτό, εστιάζοντας στην αποτελεσματικότητα προγραμμάτων οικοδόμησης της ειρήνης που υλοποιούνται από ΜΚΟ. Μέσα από εμπειρική έρευνα που έλαβε χώρα στην Ουγκάντα και στην ΠΓΔΜ, υποστηρίζεται ότι τα αποτελέσματα και ο αντίκτυπος προγραμμάτων ΜΚΟ στο πεδίο οικοδόμησης της ειρήνης εξαρτώνται άμεσα από το ευρύτερο πλαίσιο παρέμβασης. Για την βελτίωση της αποτελεσματικότητάς των, είναι απαραίτητη η ενεργή συμμετοχή της διεθνούς κοινότητας ώστε να εφαρμοσθεί ένα συνολικό στρατηγικό σχέδιο. Όμως, για μία τέτοια συμμετοχή, η πολιτική βούληση ισχυρών δρώντων - σε παγκόσμιο αλλά και τοπικό επίπεδο - είναι ζωτικής σημασίας.