Ανάπτυξη περιφερειακού εμπορίου και συνεργασίας χωρών της Μεσογείου (Ν. Ευρώπη, Β. Αφρική, Μ. Ανατολή): σύγκλιση οικονομικής μεγέθυνσης και περιφερειακής ολοκλήρωσης

Abstract

The role of commerce in economy and the benefits incurred by it, are almost as old as the science of economy itself. Over the last decades, the role of free trade police and the potential benefits of it expanded and this considered to be one of the main factor of economic growth as well as the primary source of convergence of the economies of nations. After the second world war, the gradual free trade policy and recently the “dogma” of globalization opened new horizons in the international commerce and encouraged the establishment of commercial coalitions between countries worldwide. In an existing global arena of transactions, the insight on the influence it can exert in promoting the economic development, remains a crucial matter. In spite of the great effort given on the study of the issue, there is little convincing evidence for the influence of the trade gap concerning the income of nations and the convergence of the economic development. The present dissertation has its thematic core on the study of the influence which the Barcelona summit had in 1985 on the convergence of the economic growth of the Mediterranean countries. To ensure the existence of this convergence initially Dickey – Fuller’ s and Phillips – Perron’s proof techniques were applicable. Then, in the scope of the endogenous theory the analysis through panel observations was adopted. The results proved the existence of convergence after the summit, with the variable of the trade gap contributing significantly.

Ο ρόλος του εμπορίου στην οικονομία και τα οφέλη που επιφέρει είναι σχεδόν τόσο παλιά, όσο και η ίδια η οικονομική επιστήμη. Τις τελευταίες δεκαετίες ο ρόλος της απελευθέρωσης του εμπορίου και τα υποθετικά οφέλη που προκύπτουν από αυτό επεκτάθηκε και θεωρείται ένας από τους επιταχυντές της οικονομικής μεγέθυνσης, αλλά και πρωταρχική πηγή σύγκλισης των οικονομιών των κρατών. Μετά το 2ο παγκόσμιο πόλεμο η σταδιακή απελευθέρωση των αγορών και πρόσφατα το «δόγμα» της παγκοσμιοποίησης άνοιξε νέους ορίζοντες στο διεθνές εμπόριο και προώθησε την δημιουργία εμπορικών συνασπισμών μεταξύ των χωρών παγκοσμίως. Σε μια εν δυνάμει παγκόσμια αρένα συναλλαγών η γνώση για την επιρροή που μπορεί να ασκήσει στην προώθηση της οικονομικής μεγέθυνσης αποτελεί κρίσιμο ζήτημα. Παρά τη μεγάλη προσπάθεια που έχει αφιερωθεί στη μελέτη του ζητήματος, υπάρχουν λίγα πειστικά στοιχεία σχετικά με την επίδραση του εμπορικού ανοίγματος στο εισόδημα των κρατών και στη σύγκλιση της οικονομικής τους μεγέθυνσης. Η παρούσα διατριβή έχει ως θεματικό πυρήνα τη διερεύνηση της επίδρασης που είχε η Σύνοδος της Βαρκελώνης το 1995, στη σύγκλιση της οικονομικής μεγέθυνσης των χωρών της λεκάνης της Μεσογείου. Για τον έλεγχο της ύπαρξης της σύγκλισης αρχικά εφαρμόστηκαν οι έλεγχοι του Dickey-Fuller και Philips-Perron. Κατόπιν στα πλαίσια της ενδογενούς θεωρίας υιοθετήθηκε η ανάλυση με πάνελ παρατηρήσεις. Τα αποτελέσματα ανέδειξαν την παρουσία σύγκλισης μετά τη σύνοδο και με την μεταβλητή του εμπορικού ανοίγματος να συμβάλει σημαντικά.