Πρόληψη ατυχημάτων σε παιδικές χαρές

Abstract

The purpose of the present study was the analysis of the parameters leading to children accidents in playgrounds, in order to make prediction of incidents possible. The subject consisted of 138 playgrounds throughout Greece. Initially, an evaluation of the playgrounds was conducted based on the NPPS special form, after it was also evaluated as a criterion. On the second part, 1066 incidents were recorded with special reference on details such as injury type, part of the equipment involved, injury severance and other characteristics. In the last part, the non-parametric analysis chi-square and a combination of two multivariate statistical instruments, Factorial Analysis of Correspondance (FAC) and Hierarchical Ascendant Classification (HAC), were used to describe the characteristics of the incidents recorded. Therefore, a classification of them in 5 classes was made in order to clarify the relationship between the characteristics and the safety level of the playground. The results indicated that over 70% of the playgrounds analyzed, were dangerous while none was evaluated as safe. Regarding incidents, falls from the equipment were the primary reason of accident, followed by incidents at sliders of dangerous playgrounds. On the third position, trips due to multiple activities in the playground area were found and next according to frequency was the head impact. Finally, strains due to fall from the equipment on the playground surface were found in the fifth place. The conclusion of the present study was that policies have to change in order to make playgrounds safer for our children.

Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν η μελέτη των παραμέτρων που οδηγούν σε τραυματισμούς των παιδιών στους παιδότοπους, έτσι ώστε να γίνει δυνατή η πρόληψη των περιστατικών. Το δείγμα αποτέλεσαν 138 παιδότοποι σε διάφορα σημεία της Ελλάδας. Στο αρχικό κομμάτι της έρευνας πραγματοποιήθηκε αξιολόγηση των παιδότοπων με βάση το ειδικό έντυπο του NPPS (Εθνικό Πρόγραμμα για την Ασφάλεια των Παιδότοπων στις ΗΠΑ) αφού πρώτα επιβεβαιώθηκε η αξιοπιστία του ως εργαλείου αξιολόγησης. Στο δεύτερο τμήμα, πραγματοποιήθηκε αναλυτική καταγραφή 1066 περιστατικών με αναφορά στις λεπτομέρειες που αφορούσαν τον τύπο του τραυματισμού, το τμήμα του εξοπλισμού στο οποίο συνέβη, τη σοβαρότητά του και άλλα χαρακτηριστικά του. Στο τελευταίο κομμάτι, μετά από ανάλυση συχνοτήτων με τη μη παραμετρική μέθοδο χ2 και συνδυασμό των πολυμεταβλητών στατιστικών αναλύσεων Factorial Analysis of Correspondance (FAC) και Hieraschical Ascendant Classification (HAC), έγινε περιγραφή των χαρακτηριστικών των περιστατικών και ταξινόμησή τους σε πέντε κλάσεις ώστε να προσδιοριστεί η σχέση των χαρακτηριστικών μεταξύ τους και με το επίπεδο ασφάλειας του παιδότοπου. Από τα αποτελέσματα της μελέτης προέκυψε ότι πάνω από το 70% των παιδότοπων που παρατηρήθηκαν αποτελούσαν κατά την περίοδο εκείνη φορείς κινδύνων για τα παιδιά που έπαιζαν σε αυτούς, ενώ κανένας δεν αξιολογήθηκε ως απόλυτα ασφαλής. Όσον αφορά στα περιστατικά, στην παρούσα έρευνα κυριάρχησαν οι πτώσεις από τον εξοπλισμό, ενώ ακολούθησαν περιστατικά σε τσουλήθρες επικίνδυνων παιδότοπων. Στην τρίτη θέση από πλευράς συχνότητας βρέθηκαν τα παραπατήματα οφειλόμενα σε διάφορες δραστηριότητες στο χώρο του παιδότοπου και στην επόμενη θέση κατατάχθηκαν οι συγκρούσεις με το κεφάλι. Η πέμπτη και τελευταία μορφή περιστατικών ήταν τα διαστρέμματα από πτώση από εξοπλισμό εξάρτησης σε ανισόπεδη επιφάνεια. Τα συμπεράσματα αυτής της εργασίας καταλήγουν στην ανεπάρκεια των κατάλληλων πολιτικών για την ασφάλεια των παιδότοπων από πλευράς της πολιτείας.