Συμβολή στη μελέτη φθειρίασης τριχωτού κεφαλής παιδιών προσχολικής και σχολικής ηλικίας: νέα δεδομένα

Abstract

Aim: To estimate the prevalence of pediculosis capitis in children of preschool or school age in Greece, as well as to investigate the potential risk factors and the followed treatment options.Material and methods: The study included children of preschool and school age coming from all over Greece. It also included urban, semi-urban and rural areas of Greece. A questionnaire with both closed and open-type questions, which was constructed by the researcher and filled in by the children’s parents, was used. 5,084 questionnaires were distributed. 2,792 were adequately filled and were subsequently evaluated. Descriptive and analytic statistics as well as logistic regression models were used. Results: The median age of the children with pediculosis capitis was 8 years (range: 3 to 13 years) and 54% of them were girls. The prevalence of pediculosis was found at 12% of the tested population. The disease was more frequent in the municipality of Attica. It seems to be increased after the age of 10 and the risk is higher in girls. The number of family members was correlated positively with the risk of being infected at least once with pediculosis. The use of drugs reduced the risk of re-infection.Conclusions: Pediculosis is a frequent disease in Greece. The children’s sex, their age and family size were correlated with the risk of infection. The most efficient form of topical treatment was the use of drugs.

Σκοπός : Ήταν να προσδιορισθεί ο επιπολασμός της φθειρίασης του τριχωτού της κεφαλής σε παιδιά προσχολικής ή σχολικής ηλικίας στην Ελλάδα, καθώς και να διερευνηθούν οι πιθανοί παράγοντες κινδύνου και οι ακολουθούμενοι μέθοδοι θεραπείας.Υλικό και μέθοδος. Στη μελέτη συμπεριελήφθησαν παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας από ένα αντιπροσωπευτικό ευρύ τμήμα του ελλαδικού χώρου. Περιλαμβάνονταν αστικές, ημιαστικές και αγροτικές περιοχές της Ελλάδας. Χρησιμοποιήθηκε ένα ερωτηματολόγιο με ερωτήσεις κλειστού και ανοικτού τύπου που συντάχθηκε από την διενεργούσα τη διδακτορική διατριβή και συμπληρώθηκε από τους γονείς των παιδιών. Διανεμήθηκαν 5.084 ερωτηματολόγια. Επαρκώς συμπληρωμένα ήταν τα 2.792, τα οποία και αξιολογήθηκαν. Εφαρμόστηκε περιγραφική και αναλυτική στατιστική και αναπτύχθηκαν μοντέλα λογιστικής παλινδρόμησης.Αποτελέσματα. Το ποσοστό των κοριτσιών με φθειρίαση ήταν 54 % και η διάμεση ηλικία των παιδιών τα 8 έτη με εύρος 3 έως 13 έτη. Ο επιπολασμός της φθειρίασης προσδιορίστηκε στο 12% του πληθυσμού που εξετάστηκε. Η φθειρίαση ήταν πιο συχνή στην Αττική. Ακολουθεί αυξητική πορεία μετά την ηλικία των 10 ετών και είναι υψηλότερος στα κορίτσια. O αριθμός μελών της οικογένειας συσχετίστηκε θετικά με τον κίνδυνο προσβολής τουλάχιστον μια φορά από φθειρίαση. Τα φάρμακα υπερτερούσαν σε αποτελεσματικότητα των άλλων μεθόδων θεραπείας. Συμπεράσματα. Η φθειρίαση είναι συχνή νόσος στον ελλαδικό χώρο. Το φύλο των παιδιών, η ηλικία και το μέγεθος της οικογένειας συσχετίζονται με την πιθανότητα φθειρίασης. Η σωστά εφαρμοζόμενη τοπική φαρμακευτική αγωγή είναι η αποτελεσματικότερη θεραπεία.