Η λειτουργία των δημοτικών σχολείων στο Ν. Αργολίδας κατά την περίοδο της κατοχής και της εθνικής αντίστασης (1940-1944) και οι αντιλήψεις των εκπαιδευτικών για την περίοδο αυτή

Abstract

Τhe purpose of this study is to investigate the current educational reality in primary schools in the prefecture of Argolis during the Occupation and National Resistance in the frequency of schooling, to the extent that teach courses specified by the Curriculum, the relationship between the occupation of the family and the student movement, to the extent that students complete their study. For the study of archival material we used the historical method and the content analysis technique. To know the perceptions of teachers and students, used as a research tool, the unstructured interview. Through years of research we found that there was no student movement in any of the three districts of the county, and the family was food self-sufficient. By order of the prefect in 1941organized soup kitchens in the same school unit. For the proper functioning great was the help of teachers. The courses are taught as prescribed by the curriculum, with the exception of the year 1941. The average school performance of students are welcome. The school buildings in the majority has requisitioned by the Germans, with some exceptions, such as the Primary School Arachnaio. The Inspectors of Education had asked the teachers absolute discipline on occupation troops. Comparing schools in the provinces and cities are no significant deviations Τhe frequency of school attendance was directly dependent on socioeconomic status rather than the city or county in which the school operated unit. So in Argolida both in the center, and the surrounding areas the majority engaged in farming, a factor which is of profound importance because the family ensured the necessary and thus did not require moving to address hunger. In the Province Nafplias a slight drop in school attendance in the year 1941-1942, in 6, 28%, but does not appear in the next two years 1942-1943 and 1943-1944. By contrast, in 1942 found a slight increase of the student population, 7.3%. Excluding primary schools N. Epidaurus Dimena that in 1941-42 the children enrolled and attending were 2% more. In the Province Argos a slight drop in school attendance in the year 1941-1942, in 6, 6%, but did not appear in the next two years 1942-1943 and 1943-1944. By contrast, in 1942 there was a small increase in student population, compared to 7.9%. Exception Lalouka Primary School, in which the growth of the student population reached 3.5%. In the Province Hermionid observed a greater deviation of schooling to 16.6% during the year 1941-1942 compared to the other two provinces.

Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να διερευνήσει την ισχύουσα εκπαιδευτική πραγματικότητα στα σχολεία της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης στο νομό Αργολίδας κατά τη διάρκεια της Κατοχής και της Εθνικής Αντίστασης όσον αφορά στη συχνότητα της σχολικής φοίτησης, στο βαθμό που διδάσκονταν τα μαθήματα που όριζε το Αναλυτικό Πρόγραμμα, στη σχέση ανάμεσα στην ασχολία της οικογένειας και στη μαθητική μετακίνηση, στο βαθμό που οι μαθητές ολοκλήρωναν τη φοίτηση . Για τη μελέτη του αρχειακού μας υλικού χρησιμοποιήσαμε την ιστορική μέθοδο και την τεχνική ανάλυσης περιεχομένου. Προκειμένου να γνωρίσουμε τις αντιλήψεις των δασκάλων και των μαθητών, χρησιμοποιήσαμε ως ερευνητικό εργαλείο τη μη δομημένη συνέντευξη. Μέσα από πολυετή έρευνα διαπιστώσαμε ότι δεν υπήρξε μαθητική μετακίνηση σε καμιά από τις τρεις επαρχίες του νομού, καθώς η οικογένεια ήταν διατροφικά αυτάρκης. Με εντολή του νομάρχη το 1941οργανώθηκαν τα συσσίτια μέσα στην ίδια σχολική μονάδα. Για την εύρυθμη λειτουργία τους μεγάλη ήταν η βοήθεια των εκπαιδευτικών. Τα μαθήματα διδάσκονταν όπως προβλεπόταν από το αναλυτικό πρόγραμμα, με εξαίρεση το έτος 1941. Ο μέσος όρος της σχολικής επίδοσης των μαθητών είναι Καλώς. Τα σχολικά κτήρια στην πλειοψηφία τους δεν επιτάχθηκαν από τους Γερμανούς, με κάποιες εξαιρέσεις, όπως το Δημοτικό Σχολείο Αραχναίου. Οι Επιθεωρητές Δημοτικής Εκπαίδευσης είχαν ζητήσει από τους δασκάλους απόλυτη πειθαρχία στα στρατεύματα κατοχής. Συγκρίνοντας τα σχολεία των επαρχιών και των πόλεων δεν παρατηρούμε σημαντικές αποκλίσεις. Η συχνότητα της σχολικής φοίτησης είχε άμεση εξάρτηση από την κοινωνικοοικονομική κατάσταση και όχι από την πόλη ή την επαρχία στην οποία λειτουργούσε η σχολική μονάδα. Έτσι στο νομό Αργολίδας τόσο στο κέντρο, όσο και στα περίχωρα το μεγαλύτερο ποσοστό ασχολείται με αγροτικές εργασίες, παράγοντας που έχει βαρύνουσα σημασία, επειδή η οικογένεια εξασφάλιζε τα απαραίτητα κι έτσι δεν απαιτείτο η μετακίνηση για την αντιμετώπιση της πείνας. Στην Επαρχία Ναυπλίας παρατηρήθηκε μια μικρή πτώση στη σχολική φοίτηση στο έτος 1941-1942, σε ποσοστό 6, 28%, η οποία όμως δεν εμφανίζεται στα επόμενα δύο έτη 1942-1943 και 1943-1944. Αντιθέτως, το 1942 διαπιστώθηκε μικρή αύξηση του μαθητικού πληθυσμού, σε ποσοστό 7,3%. Εξαίρεση τα Δημοτικά σχολεία Ν. Επιδαύρου και Δημαίνης, στα οποία το 1941-42 τα παιδιά που εγγράφονται και φοιτούσαν ήταν κατά 2% περισσότερα. Στην Επαρχία Άργους παρατηρήθηκε μια μικρή πτώση στη σχολική φοίτηση στο έτος 1941-1942, σε ποσοστό 6, 6 %, η οποία όμως δεν εμφανίστηκε στα επόμενα δύο έτη 1942-1943 και 1943-1944. Αντιθέτως, το 1942 υπήρξε μικρή αύξηση του μαθητικού πληθυσμού, σε ποσοστό 7,9%. Εξαίρεση το Δημοτικό Σχολείο Λάλουκα, στο οποίο η αύξηση του μαθητικού πληθυσμού άγγιξε το 3,5%. Στην Επαρχία Ερμιονίδας παρατηρήθηκε μια μεγαλύτερη απόκλιση της σχολικής φοίτησης σε ποσοστό 16,6% κατά τη διάρκεια του έτους 1941-1942 σε σχέση με τις άλλες δύο επαρχίες.