Ο ρόλος της μελατονίνης και της καλμοδουλίνης στην αιτιοπαθογένεια και στην πρόγνωση της ιδιοπαθούς σκολίωσης στα παιδιά

Abstract

The purpose of this study is to investigate the possible role of melatonin and calmodulin in the pathogenesis and prognosis of idiopathic scoliosis. The materials and methods used for this reason were three groups, group A with mild idiopathic scoliosis, group Β with severe idiopathic scoliosis and treated with Boston brace and group C with normal controls. Blood serum melatonin levels and plasma calmodulin levels were measured in these individuals in the same morning hours. This measurement was repeated after an interval of one year. During this period of time we recorded the progression or not of the disease. The results demonstrate statistically significant superiority of serum melatonin levels in group A compared with group C, especially after matching of cases (p = 0,003). The levels of serum melatonin in group Β showed borderline statistically significant difference. The values of melatonin showed no statistically significant difference between progressive and nonprogressive disease. Though in progressive cases melatonin levels are increased in mild scoliosis and reduced in more severe scoliosis. The corresponding results of plasma calmodulin levels did not show any statistically significant difference either between the three groups, or between progressive and non-progressive cases. But calmodulin values in patients with progressive disease were measured initially lower and later (after the stage of progression) higher than all other patients and normal controls. The discussion about the importance of these findings is focused on the role of Gi proteins. The recent studies attribute this disorder to this point of intracellular transfer of melatonin's hormonal stimulation. The different phase (early) or different type (mild) of idiopathic scoliosis may cause increased levels of melatonin in people with low Cobb angles and less affected melatonin levels in individuals with higher Cobb angles. In conclusion we can say that the morning serum melatonin is significantly increased in individuals with mild idiopathic scoliosis and less elevated in people with severe scoliosis who are treated with a Boston brace.

Σκοπός της εργασίας αυτής είναι διερεύνηση του πιθανού ρόλου της μελατονίνης και της καλμοδουλίνης στην αιτιοπαθογένεια και την πρόγνωση της ιδιοπαθούς σκολίωσης. Το υλικό και η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε για το λόγο αυτό ήταν τρεις ομάδες ατόμων, η ομάδα Α με ήπια ιδιοπαθή σκολίωση, η ομάδα Β με σοβαρή ιδιοπαθή σκολίωση και υπό αγωγή με κηδεμόνα τύπου Boston και η ομάδα Γ με φυσιολογικούς μάρτυρες. Στα άτομα αυτά μετρήθηκαν τα επίπεδα μελατονίνης ορού και καλμοδουλίνης πλάσματος την ίδια περίπου πρωινή ώρα. Η μέτρηση αυτή επαναλήφθηκε μετά από διάστημα ενός έτους. Στο διάστημα αυτό καταγράφηκε και η εξέλιξη ή όχι της νόσου. Τα αποτελέσματα που προέκυψαν αναδεικνύουν στατιστικώς σημαντική υπεροχή των επιπέδων της μελατονίνης ορού της ομάδος Α σε σχέση με την ομάδα Γ, ιδιαίτερα μετά την εξομοίωση (matching) των περιστατικών (p=0,003). Τα επίπεδα της μελατονίνης ορού της ομάδος Β παρουσίασαν οριακή στατιστικώς σημαντική διαφορά. Οι τιμές της μελατονίνης δεν παρουσίασαν στατιστικώς σημαντικές διαφορές μεταξύ των ατόμων με εξελισσόμενη και μη εξελισσόμενη νόσο. Στις εξελισσόμενες μορφές όμως η μελατονίνη είναι αυξημένη σε ήπιες σκολιώσεις και ελαττωμένη σε πιο σοβαρές. Τα αντίστοιχα αποτελέσματα για την καλμοδουλίνη πλάσματος δεν παρουσίασαν κάποια στατιστικώς σημαντική διαφορά, είτε μεταξύ των τριών ομάδων, είτε μεταξύ ατόμων με εξελισσόμενη και μη εξελισσόμενη νόσο. Οι τιμές της καλμοδουλίνης όμως στους ασθενείς με εξελισσόμενη νόσο αρχικά μετρήθηκαν χαμηλότερες και αργότερα (μετά το στάδιο εξέλιξης) υψηλότερες όλων των υπολοίπων ασθενών και των φυσιολογικών μαρτύρων. Η συζήτηση για τη σημασία αυτών των ευρημάτων εστιάζεται στο ρόλο των Gi πρωτεϊνών. Οι νεότερες μελέτες αποδίδουν τη διαταραχή σε αυτό το σημείο της ενδοκυττάριας μεταβίβασης του ορμονικού ερεθίσματος της μελατονίνης. Η διαφορετική φάση (πρώιμη) ή ο διαφορετικός τύπος (ήπια) τηςιδιοπαθούς σκολίωσης ενδεχομένως να προκαλεί αυξημένα επίπεδα μελατονίνης σε άτομα με μικρές γωνίες Cobb και λιγότερο επηρεασμένα σε άτομα με μεγαλύτερες γωνίες Cobb. Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε ότι η πρωινή μελατονίνη ορού είναι σημαντικά αυξημένη σε άτομα με ήπια ιδιοπαθή σκολίωση και λιγότερο αυξημένη σε άτομα με σοβαρή σκολίωση που υπόκεινται σε θεραπεία με κηδεμόνα τύπου Boston.