Επίπεδα λιπιδίων, αυτοκτονικότητα και διαταραχή του συναισθήματος σε σχιζοφρενείς ασθενείς

Abstract

Suicidal behavior, with its most tragic event of suicide, is one of the major research issues of modern psychiatry. On the other hand, suicidal risk, which is associated with many factors that affect it, is significantly increased in individuals suffering from mental disorders, especially in patients diagnosed with mood disorders. Moreover, much of modern research literature links lipid levels with events of suicidal behavior and intensification of suicidal intention, while many neuroendocrine studies supports the role of low serotonergic activity as a factor of increased suicidality. This thesis investigates the relationship between suicidality and psychotic symptoms with lipid levels in 124 patients aged 18 to 55 years with diseases of the spectrum of psychosis and examines whether the reduced lipid levels are associated with increased depressive and suicidal mood and behavior. According to statistical findings, non-significant correlation of lipid levels, suicidality, and psychotic symptoms was demonstrated, along with non-significant difference in lipid profiles of the test subjects regarding the applicable scales of these features. However, further research towards the detection of biological agents that increase the suicidal risk is important and necessary.

Η αυτοκαταστροφική συμπεριφορά, με τραγικότερη εκδήλωσή της την αυτοκτονία, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα έρευνας της σύγχρονης ψυχιατρικής. Από την άλλη πλευρά, αυτοκτονικός κίνδυνος, ο οποίος σχετίζεται με πλήθος παραγόντων που τον επηρεάζουν, αυξάνεται σημαντικά σε άτομα που πάσχουν από ψυχικές διαταραχές, και ειδικότερα σε ασθενείς με διαγνωσμένες διαταραχές της διάθεσης. Παράλληλα, μεγάλο μέρος της σύγχρονης ερευνητικής βιβλιογραφίας συνδέει τα επίπεδα των λιπιδίων με εκδηλώσεις αυτοκαταστροφικής συμπεριφοράς και εντατικοποίηση της αυτοκτονικής διάθεσης, ενώ πλήθος νευροενδοκρινικών μελετών υποστηρίζει το ρόλο της χαμηλής σεροτονινεργικής δραστηριότητας ως παράγοντα της αυξημένης αυτοκτονικότητας. Στην παρούσα διδακτορική διατριβή διερευνάται η σχέση της αυτοκτονικότητας και της ψυχωσικής συμπτωματολογίας με τα επίπεδα των λιπιδίων σε 124 ασθενείς ηλικίας 18 έως 55 ετών με παθήσεις του φάσματος της ψύχωσης και εξετάζεται αν τα μειωμένα επίπεδα λιπιδίων σχετίζονται με αύξηση της καταθλιπτικής και αυτοκτονικής διάθεσης και συμπεριφοράς. Σύμφωνα με τα στατιστικά ευρήματα, αποδεικνύεται μη στατιστικά σημαντική συσχέτιση επιπέδων λιπιδίων, αυτοκτονικότητας και ψυχωσικής συμπτωματολογίας, ενώ καταδεικνύεται και μη στατιστικά σημαντική διαφορά στο λιπιδικό προφίλ των εξεταζόμενων υποκειμένων, αναφορικά με τις εφαρμοζόμενες κλίμακες μέτρησης των παραπάνω χαρακτηριστικών. Ωστόσο, περαιτέρω έρευνα προς την κατεύθυνση της ανίχνευσης των βιολογικών παραγόντων που αυξάνουν τον αυτοκτονικό κίνδυνο καθίσταται σημαντική και αναγκαία.