Ο σαρωτής οπτικών ινών στην έγκαιρη διάγνωση και παρακολούθηση του γλαυκώματος

Abstract

Purpose: Comparison of GDxVCC parameters in subjects with exfoliation syndrome (XFS), exfoliative glaucoma (XFG), primary open angle glaucoma (POAG) and normal controls. Methods: We compared and analyzed prospectively the GDxVCC parameters in 64 consecutive subjects with XFS and normal intraocular pressure, 73 with XFG, 107 with POAG and compared them with 72 consecutive normal controls. One eye from each of 316 participants was analyzed. Data were summarized with means (adjusted for age differences) and standard deviations (SD). Retinal nerve fiber layer parameters (TSNIT average, Superior and Inferior average, TSNIT Std. Dev. and NFI) between groups were compared employing the two-tailed independent samples t-tests and the Mann-Whitney U test after correction for the age between the groups. All reported p-values were two-tailed with p<0.05 considered as significant. Results: The XFS individuals in ail comparisons, show significantly lower values for GDx parameters (TSNIT, Superior, Inferior and TSNITSD, P<0.001 and the NFI P<0.001 was significantly greater in XFS compared with normal controls. On the contrary we didn't find any significant differences in GDx parameters between XFG and POAG patients. But the XFG and POAG patients, in all comparison with the normal controls, had significantly lower values concerning the GDx parameters P<0.001 and the NFI value P<0.001 was significantly greater in XFG and POAG patients, than in normal controls. Conclusions: Patients with XFS, XFG and POAG show worse GDxVCC parameters than normal controls. Evaluation of retina nerve fiber layer thickness with the GDxVCC may help us in identifying earlier those individuals with XFS that will develop exfoliative glaucoma, but also can help in the diagnoses and serial analysis of patients with XFG and POAG.

Σκοπός: Σύγκριση των παραμέτρων του GDxVCC σε άτομα με αποφολιδωτικό σύνδρομο (ΣΑ), αποφολιδωτικό γλαύκωμα (ΓΑ), πρωτοπαθές γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας (ΠΓΑΓ) και φυσιολογικούς μάρτυρες. Υλικό και Μέθοδος: Συγκρίθηκαν παράμετροι του GDxVCC σε 64 διαδοχικούς συμμετέχοντες με ΣΑ, σε 73 με ΓΑ, σε 107 με ΠΓΑΓ και σε 72 διαδοχικούς μάρτυρες (Μ). Στη μελέτη χρησιμοποιήθηκε ένας τυχαία επιλεγμένος οφθαλμός από τον καθένα από τους 316 συμμετέχοντες. Υπολογίστηκαν οι πολωσιμετρικές μέσες τιμές, διορθωμένες για την ηλικία και η τυπική απόκλιση (SD). Η σύγκριση των παραμέτρων πάχους της στιβάδας των νευρικών ινών (TSNIT average, Superior και Inferior average, TSNIT Std. Dev. και NFI) έγινε με two-tailed independent samples t-test και με τη μη παραμετρική δοκιμασία κατά Mann-Whitney (Mann-Whitney U test), μετά από διόρθωση για τη διαφορά ηλικίας των δύο ομάδων. Το επίπεδο στατιστικής σημαντικότητας ορίστηκε στην τιμή 0.05 και αμφίπλευρο. Αποτελέσματα: Οι ασθενείς με ΣΑ, είχαν σε όλες τις συγκρίσεις, στατιστικά σημαντικά χαμηλότερες τιμές όλων των παραμέτρων του GDx (TSNIT, Superior, Inferior and TSNITSD, P<0.001) και ο δείκτης NFI (P<0.001) ήταν στατιστικά σημαντικά υψηλότερος στα άτομα με ΣΑ, σε σύγκριση με τους φυσιολογικούς μάρτυρες. Ωστόσο δεν βρέθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά για καμία από τις παραμέτρους του GDx μεταξύ ατόμων με Αποφολιδωτικό Γλαύκωμα και με Πρωτοπαθές Γλαύκωμα Ανοιχτής Γωνίας. Όμως οι ασθενείς με ΓΑ, είχαν σε όλες τις συγκρίσεις, σε σχέση με τους φυσιολογικούς μάρτυρες, στατιστικά σημαντικά χαμηλότερες τιμές όλων των παραμέτρων του GDx (Ρ<0.001) και ο δείκτης NFI (Ρ<0.001) ήταν στατιστικά σημαντικά υψηλότερος στα άτομα με ΓΑ. Επίσης, οι ασθενείς με ΠΓΑΓ, είχαν σε όλες τις συγκρίσεις σε σχέση με τους φυσιολογικούς μάρτυρες, στατιστικά σημαντικά χαμηλότερες τιμές όλων των παραμέτρων του GDx (TSNIT, Superior, Inferior και TSNITSD, (Ρ<0.001) και ο δείκτης NFI (Ρ<0.001) ήταν στατιστικά σημαντικά υψηλότερος στα άτομα αυτά. Συμπεράσματα: Οφθαλμοί με ΣΑ, ΓΑ και ΠΓΑΓ παρουσιάζουν χειρότερους δείκτες στην εξέταση με το GDxVCC σε σχέση με τους μάρτυρες. Η ανάλυση του πάχους της στιβάδας των νευρικών ινών με το GDxVCC μπορεί να βοηθήσει να εντοπιστούν νωρίτερα άτομα με ΣΑ που ίσως αναπτύξουν αποφολιδωτικό γλαύκωμα, αλλά και να διαγνώσει και παρακολουθήσει άτομα με ΓΑ και ΠΓΑΓ.