Η χρήση ενισχυτικών παραγόντων των υπερήχων στη διερεύνηση της παθολογίας της ενδομήτριας κοιλότητας

Abstract

The aim of the present study was to evaluate the augmentation of the diagnostic accuracy of the sonography in uterine cavity abnormalities, using echo-enhancing agents. Normal saline solution was used as a negative constract agent and we chose the term 'sonohysterography'. Sonohysterography was compared with simple transvaginal ultrasonography and diagnostic hysteroscopy. A prospective survey on 98 patients (51 premenopausal with abnormal bleeding, 22 with postmenopausal bleeding and 25 with infertility) was included. Transvaginal pelvic ultrasonography, sonohysteroscopy and hysteroscopy was performed in all patients and histopathology where indicated. The study showed that sonohysterography is an easy, safe and cheap technique with good patient tolerance. Sensivity was 87% for the endometrial polyps, 82% for the submucous myomas and 75% for the anatomical abnormalies. Specificity was 60%, 78% and 100% respectively. Sonohysterography is superior to simple transvaginal ultrasonography (p<0,05) and performed better in detecting submucous fibroids, endometrial polyps and intrauterine septa. Analysis showed equal diagnostic hysteroscopy and sonohysterography (p>0,05) and concluded the better might be able to replace diagnostic hysteroscopy in a large proportion of patients. Our results indicate in method can be used in the evaluation of premenopausal and postmenopausal women suspected of uterine cavity abnormalities.

Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η εκτίμηση της αύξησης της διαγνωστικής ικανότητας των υπερήχων στις παθήσεις της ενδομήτριας κοιλότητας με τη χρήση παραγόντων ενίσχυσης. Ως παράγοντας ενίσχυσης χρησιμοποιήθηκε ο φυσιολογικός ορός. Η διαδικασία της εξέτασης περιλαμβάνει διενέργεια διακολπικού υπερηχογραφήματος μετά από έγχυση φυσιολογικού ορού στην κοιλότητα της μήτρας με ειδικούς καθετήρες (Υδροϋπερηχογραφία). Η μέθοδος συγκρίνεται με το απλό διακολπικό υπερηχογράφημα και τη διαγνωστική υστεροσκόπηση. Στη μελέτη συμπεριελήφθησαν μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με αιμορραγία από τη μήτρα και γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας με υπογονιμότητα ή ανώμαλη αιμόρροια από τα γεννητικά όργανα. Όλες εξετάσθηκαν πρώτα με κοινό διακολπικό υπερηχογράφημα, στη συνέχεια με υδροϋπερηχογράφημα και σε δεύτερο χρόνο υποβλήθηκαν σε διαγνωστική υστεροσκόπηση. Στις περιπτώσεις πού ελήφθη βιοψία ή έγινε υστερεκτομή, υπήρξε και ιστολογική τεκμηρίωση της διάγνωσης. Στο πρωτόκολλο συμμετείχαν 98 ασθενείς, από τις οποίες οι 95 τελικά συμπεριελήφθησαν στη στατιστική ανάλυση. Διαπιστώθηκε ότι η υδροϋπερηχογραφία είναι μια μέθοδος εύκολα εφαρμόσιμη και αποδεκτή από τις ασθενείς. Το ενδομήτριο και η κοιλότητα της μήτρας απεικονίζονται με μεγάλη σαφήνεια και κατά συνέπεια αναγνωρίζονται εύκολα παθολογικές καταστάσεις όπως η υπερπλασία, η ατροφία, ο καρκίνος του ενδομητρίου, οι ενδομήτριοι πολύποδες, τα υποβλεννογόνια λειομυώματα και πολλές από τις συγγενείς ανωμαλίες της μήτρας. Υπολογίσθηκε η ευαισθησία και η ειδικότητα της κάθε μεθόδου. Η ευαισθησία της υδροϋπερηχογραφίας ήταν 87% για τους ενδομήτριους πολύποδες, 82% για τα λειομυώματα και 75% για τις ανατομικές ανωμαλίες της μήτρας. Η αντίστοιχη ευαισθησία ήταν 60%, 78% και 100%. Η στατιστική ανάλυση έγινε με διαστήματα εμπιστοσύνης 95% και υπολογισμό των θετικών και αρνητικών λόγων πιθανοφάνειας για κάθε διαγνωστική μέθοδο και για τη διάγνωση των επιμέρους παθολογικών καταστάσεων ξεχωριστά, αλλά και της συνολικής παθολογίας του ενδομητρίου. Η τελική σύγκριση των τριών διαγνωστικών μεθόδων έγινε με τις καμπύλες ROC. Το τελικό συμπέρασμα από τη στατιστική ανάλυση είναι ότι η υδροϋπερηχογραφία υπερέχει σημαντικά του απλού διακολπικού υπερηχογραφήματος και ταυτόχρονα είναι ισοδύναμο με τη διαγνωστική υστεροσκόπηση, όσον αφορά τη διάγνωση των παθήσεων της ενδομήτριας κοιλότητας. Η διαπίστωση αυτή σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα πλεονεκτήματα της υδροϋπερηχογραφίας (απλή τεχνική χαμηλού κόστους, δεν απαιτεί αναισθησία, εφαρμόζεται σε επίπεδο εξωτερικού ιατρείου), μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η τελευταία μπορεί σε μεγάλο ποσοστό να αντικαταστήσει τη διαγνωστική υστεροσκόπηση στη διερεύνηση των ανωμαλιών της ενδομητρικής κοιλότητας τόσο σε προ- όσο και σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες. Κατ’ επέκταση η εφαρμογή της μπορεί να συμβάλλει στην αποφυγή πολλών άσκοπων επεμβάσεων και να προκύψει έτσι σημαντικό σωματικό ψυχολογικό όφελος για την ασθενή αλλά και οικονομικό όφελος για τη δημόσια υγεία.