Οι επιδράσεις της χορήγησης του ευαισθητοποιητή ασβεστίου- Levosimendan- κατά την περιεγχειρητική περίοδο, σε υψηλού κινδύνου ασθενείς που υποβάλλονται σε μη καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις

Abstract

OBJECTIVE: Preoperative optimization of hemodynamic and tissue oxygenation parameters in high-risk surgical patients significantly decreases perioperative and immediate postoperative morbidity and mortality. Preoperative optimization of cardiac failure (CF) patients undergoing non-cardiac surgery is of utmost importance. Furthermore, levosimendan is a novel inotropic agent with proved efficacy in increasing cardiac output during episodes of acute or decompensated heart failure. Based on the abovementioned facts, this study investigates the effects of preoperative levosimendan infusion on the immediate preoperative and postoperative hemodynamic and oxygenation parameters on chronic heart failure patients scheduled to undergo non-cardiac surgical procedures. METHODS: Twenty consecutive chronic heart failure patients with ejection fraction <35% scheduled to undergo non-cardiac surgery entered the study. Patients were randomised in 1:1 ratio to receive either levosimendan or placebo. After pulmonary artery catheterization, they received a 24-hour drug infusion initiated with a loading dose of 24μg/Kg over 10 minutes, followed by a 24-hour continuous infusion of 0.1μg/Kg per minute, at the end of which they were operated. Appropriate withdrawal criteria were instituted, whereas during the levosimendan infusion period and at least for 48 hours postoperatively the patients were in close hemodynamic monitoring in the intensive care unit setting. Echocardiography was performed before infusion and on the 7th post-infusion day. RESULTS: The levosimendan infusion was well tolerated with no major cardiovascular events and without the need to withdraw any of the patients from the study. Significant increases of cardiac index, oxygen delivery and oxygen consumption were achieved in levosimendan group prior to the scheduled surgical procedure and remained elevated for at least 48 hours postoperatively compared with the placebo group. Ejection fraction was also significantly increased on the 7th post-levosimendan day compared with the placebo group. Three patients of the placebo group and no patient of the levosimedan group received inotrope postoperatively due to decompensation of the heart failure. CONCLUSIONS: Levosimendan successfully increased the hemodynamic and oxygenation status of this high-risk group of heart failure patients before the scheduled surgical procedure. Furthermore, this optimization carried on during the immediate postoperative period, when surgical stress and increased oxygen demand were still present.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Είναι γνωστό ότι η προεγχειρητική βελτιστοποίηση του αιμοδυναμικού profile καθώς και των παραμέτρων της ιστικής οξυγόνωσης στους υψηλού κινδύνου χειρουργικούς ασθενείς μειώνει σημαντικά την περιεγχειρητική νοσηρότητα και θνησιμότητα. Η προεγχειρητική βελτιστοποίηση των ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια που πρόκειται να υποβληθούν σε μη καρδιοχειρουργική επέμβαση είναι μεγίστης σημασίας. Επιπλέον, το levosimendan είναι ένα νέο θετικό ινότροπο φάρμακο, με αποδεδειγμένα θετική επίδραση στην οξεία ή μη αντιρροπούμενη καρδιακή ανεπάρκεια. Με βάση τα ανωτέρω, αυτή η έρευνα μελετά τις επιδράσεις της προεγχειρητικής χορήγησης levosimendan στις περιεγχειρητικές αιμοδυναμικές παραμέτρους και στις παραμέτρους της ιστικής οξυγόνωσης σε ασθενείς με χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια που υποβάλλονται σε μη καρδιοχειρουργική επέμβαση. ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ: Στην μελέτη συμπεριλήφθηκαν 20 ασθενείς με χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια και κλάσμα εξώθησης <35% που υποβλήθηκαν σε μη καρδιοχειρουργική επέμβαση. Έγινε τυχαιοποίηση των ασθενών ως προς την λήψη levosimendan ή placebo. Μετά τον καθετηριασμό των ασθενών με καθετήρα πνευμονικής αρτηρίας, πραγματοποιήθηκε 24ωρη έγχυση του φαρμάκου, ξεκινώντας με μια δόση εφόδου 24μg/Kg για 10 λεπτά, ακολουθούμενη από 24ωρη συνεχή έγχυση 0.1μg/Kg/ανά λεπτό. Κατόπιν οι ασθενείς υποβλήθηκαν στην χειρουργική επέμβαση. Κατά την διάρκεια της έγχυσης του φαρμάκου καθώς και τις πρώτες 48 μετεγχειρητικές ώρες, οι ασθενείς ήταν κάτω από στενή αιμοδυναμική παρακολούθηση στην μονάδα εντατικής θεραπείας. Οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε υπερηχοκαρδιογραφικό έλεγχο πριν την έγχυση του φαρμάκου και την 7η μετεγχειρητική ημέρα. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: To levosimendan έγινε καλά ανεκτό χωρίς μείζονα καρδιαγγειακά συμβάμματα ή ανάγκη διακοπής της χορήγησης του. Προεγχειρητικά, επιτεύχθηκε σημαντική αύξηση του δείκτη καρδιακής παροχής, καθώς και της παροχής και της κατανάλωσης οξυγόνου στην ομάδα του levosimendan σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου, η οποία διατηρήθηκε και για τουλάχιστον 48 ώρες μετεγχειρητικά. Το κλάσμα εξώθησης αυξήθηκε σημαντικά την 7η μετεγχειρητική ημέρα στην ομάδα του levosimendan σε σχέση με την ομάδα ελέγχου. Τρεις ασθενείς της ομάδας ελέγχου χρειάσθηκαν μετεγχειρητικώς ινότροπη υποστήριξη λόγω εμφάνισης μη αντιρροπούμενης καρδιακής ανεπάρκειας. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Το levosimendan κατάφερε να βελτιστοποιήσει προεγχειρητικά τους ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια, αυξάνοντας την καρδιακή παροχή καθώς και την παροχή οξυγόνου. Η βελτιστοποίηση αυτή διήρκεσε και κατά την μετεγχειρητική περίοδο, τότε που το χειρουργικό στρες και οι αυξημένες ανάγκες σε οξυγόνο είναι ακόμη υπαρκτές.