Συγκριτική μελέτη της υποξίας στον τοκετό μεταξύ καρδιοτοκογραφίας και του συνδυασμού υπολογιστικής καρδιοτοκογραφίας και παλμικής οξυμετρίας

Abstract

The successful management and outcome of labor depend mainly on the evaluation of fetal well-being, which is achieved by using modern biochemical and biophysical methods of fetal monitoring both during pregnancy and labor. With these methods, we try to determine directly or indirectly the degree of fetal oxygenation. It has been shown that fetal monitoring during labor contributes to a reduction in neonatal mortality and morbidity caused by inadequate oxygenation. This study compare classic cardiotocography (CTG) as the only method of intrapartum surveillance, with the combination of computerized CTG and fetal pulse oxymetry (FPO), as to whether they may provide prompt and accurate prediction of fetal hypoxia, whether they may change the perinatal outcome, and if they offer the possibility of reducing any unnecessary obstetrical intervention. For this purpose, 196 women were studied, which had normal singleton, full-term pregnancies in vertex presentation. The women were randomized into two groups: Group A included those who were monitored only by CTG throughout labor and delivery (n = 97) which was empirically evaluated using the criteria of the American College of Obstetricians-Gynecologists, and Group B included those who were monitored by both CTG, which was analyzed by computer using the Matching Pursuit algorithm, and by EPO throughout labor and delivery (n = 99). Then the two groups were compared in terms of perinatal outcome. After delivery, 1 cc of arterial blood was obtained from the umbilical cord with a heparinized syringe for the assessment of fetal acid-base balance. Biochemical parameters as the pH, the pO2, the pCO2, and base deficit (BDecf) were measured. The results were compared with the 1st and 5th minute Apgar Scores of the newborn. In conclusion, the application of FPO during labor and delivery is a reasonably reliable method for predicting fetal hypoxia and when combined with the CTG, its reliability rises. The objective evaluation of CTG recordings by computer using the Matching Pursuit algorithm, combined with the estimation of fetal arterial blood O2 saturation with the use of FPO, it appears that has sensitivity greater than 90% and specificity close to 80%, and therefore, can be used for prompt and objective diagnosis of fetal hypoxia during labor and delivery. The number of invasive deliveries with the indication of fetal hypoxia was greater in the group that had empirical interpretation of CTG recordings as the sole method of fetal surveillance, than in the group that had the combination of computerized CTG and FPO, and the difference was statistically significant. In these women of the first group who delivered invasively with the indication of fetal distress, only 27% were eventually confirmed by the biochemical parameters and Apgar Scores. It was estimated that the application of EPO during labor, could reduce by 39% any unnecessary obstetrical intervention. For the future, the analysis of fetal heart rate (FHR) will maintain its role as a key aspect of fetal surveillance. Today, the CTG should be considered as a screening tool. The potential of computers, may improve the gathering of information contained in the FHR and provide new ways of learning and education

Η επιτυχής αντιμετώπιση και έκβαση ενός τοκετού εξαρτάται κυρίως από την διαπίστωση της καλής κατάστασης του εμβρύου, που επιτυγχάνεται με τη χρησιμοποίηση των σύγχρονων βιοχημικών και βιοφυσικών μεθόδων παρακολούθησής του τόσο στην διάρκεια της κύησης, όσο και στην διάρκεια του τοκετού. Με τις μεθόδους αυτές προσπαθούμε να προσδιορίσουμε άμεσα ή έμμεσα το βαθμό οξυγόνωσής του. Έχει αποδειχθεί ότι η παρακολούθηση του εμβρύου κατά τη διάρκεια του τοκετού συμβάλλει στη μείωση της εμβρυϊκής θνησιμότητας και νοσηρότητας που προκαλείται από ανεπαρκή οξυγόνωση. Στην παρούσα μελέτη συγκρίνεται η κλασσική καρδιοτοκογραφία (ΚΤΓ) ως μόνη μέθοδος επιτήρησης του εμβρύου, με τον συνδυασμό υπολογιστικής ΚΤΓ και εμβρυϊκής παλμικής οξυμετρίας (ΕΠΟ), όσον αφορά το αν δύνανται να προβλέψουν έγκαιρα και με ακρίβεια την εμβρυϊκή υποξία, αν μεταβάλλουν το περιγεννητικό αποτέλεσμα και αν παρέχουν την δυνατότητα μείωσης των άσκοπων περιγεννητικών παρεμβάσεων. Για το σκοπό αυτό μελετήθηκαν 196 επίτοκες, που είχαν φυσιολογικές μονήρεις, τελειόμηνες κυήσεις σε κεφαλική προβολή και τυχαιοποιήθηκαν σε δύο ομάδες: στην Ομάδα Α που περιελάμβανε εκείνες που παρακολουθήθηκαν μόνο με ΚΤΓ σε όλη τη διάρκεια του τοκετού (n=97) η οποία αξιολογήθηκε εμπειρικά με βάση τα κριτήρια του Αμερικανικού Κολεγίου Μαιευτήρων-Γυναικολόγων, και στην Ομάδα Β που περιελάμβανε εκείνες που παρακολουθήθηκαν τόσο με ΚΤΓ η οποία αναλύθηκε με τη βοήθεια ηλεκτρονικού υπολογιστή με τη χρήση του αλγορίθμου Matching Pursuit, όσο και με ΕΠΟ σε όλη τη διάρκεια του τοκετού (n=99). Ακολούθως έγινε σύγκριση των δύο ομάδων όσον αφορά το περιγεννητικό αποτέλεσμα. Μετά τον τοκετό, έγινε λήψη 1 cc αρτηριακού αίματος από τον ομφάλιο λώρο με ηπαρινισμένη σύριγγα με σκοπό την εκτίμηση της οξεοβασικής ισορροπίας του εμβρύου. Μετρήθηκαν το pΗ, το pΟ2, το pCO2, και το έλλειμμα βάσεως (BDecf). Τα αποτελέσματα συγκρίθηκαν με το Apgar score του νεογνού στο πρώτο και πέμπτο λεπτό. Συμπερασματικά, η εφαρμογή της ΕΠΟ κατά τη διάρκεια του τοκετού είναι μέθοδος με ικανοποιητική αξιοπιστία για την πρόβλεψη των υποξαιμικών περιπτώσεων και όταν συνδυαστεί με την ΚΤΓ, ανεβάζει την αξιοπιστία της ως μεθόδου για την επιτήρηση του εμβρύου. Η αντικειμενική αξιολόγηση των ΚΤΓ καταγραφών με ηλεκτρονικό υπολογιστή και τον αλγόριθμο Matching Pursuit σε συνδυασμό με την εκτίμηση του κορεσμού του αρτηριακού αίματος του εμβρύου σε Ο2 με τη χρήση της ΕΠΟ, φαίνεται ότι έχει ευαισθησία μεγαλύτερη από 90% και ειδικότητα περίπου 80%, και ως εκ τούτου μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την έγκαιρη και αντικειμενική διάγνωση της υποξίας του εμβρύου στην διάρκεια του τοκετού. O αριθμός των τοκετών που αποπερατώθηκαν επεμβατικά με ένδειξη τις ΚΤΓ αλλοιώσεις, ήταν μεγαλύτερος στην ομάδα που παρακολουθήθηκε με την εμπειρική ερμηνεία των ΚΤΓ διαγραμμάτων ως μόνης μεθόδου εμβρυϊκής επιτήρησης, από την ομάδα που παρακολουθήθηκε με τον συνδυασμό υπολογιστικής ΚΤΓ και ΕΠΟ και η διαφορά αυτή ήταν στατιστικά σημαντική...