Μελέτη των κλινικών επιπτώσεων της αποκάλυψης των μεμβρανών e-PTFE στη στοματική κοιλότητα σε περιστατικά κατευθυνόμενης οστικής αναγέννησης

Abstract

The exposure of e-PTFE membranes is the most common complication in guided bone regeneration. However, there is a lack of data concerning the events following a membrane exposure and their effect on the outcome of the regenerative procedure. The aim of this experimental study was to evaluate the effect of e-PTFE membrane exposure in guided bone regeneration. In 5 beagle dogs, all mandibular premolars were extracted. After 3 months 5 wells (4mm in diametre and 7mm in depth) were drilled in each dog. Two of the wells were drilled in the left side of the mandible, two in the right side and the fifth one, which served as the control site in the side with the more available space. All wells were covered by an e-PTFE membrane. One of the membranes (control) was completely covered by the oral mucosa and the remaining four (test) were left partially exposed to the oral environment. At 2 weeks postoperatively, two test membranes were removed from each dog, one membrane together with the underlying tissue and the other one without it. Microbiological samples were taken from both membrane surfaces. At 4 weeks postoperatively, the procedure was repeated with the rest of the membranes. At 3 months postoperatively, the remaining tissue samples from the experimental bone defects were removed to evaluate the bone regeneration. Histological examination was performed in all tissue samples. The results obtained are: · Inflammation was found in the surrounding tissues of 5 and additionally 2 test membranes at 2 and 4 weeks postoperatively, respectively. · In all cases where inflammation during the regenerative procedure was observed there was a poor amount of newly formed bone. · In all cases in which no inflammation during the regenerative procedure occurred and in cases in which there were signs of only mild inflammation, except for one, the regenerative outcome was similar to the outcome of the control sites. · The histological characteristics of the newly formed bone were overall the same regardless of the occurrence of inflammation during the regenerative procedure. · On the outer surface of the membranes retrieved from inflamed areas there were bacteria present similar to those of the supragingival plaque. Bacteria were also present on the marginal (not exposed) parts of the outer surface and the inner surface of those membranes.

Η αποκάλυψη των μεμβρανών e-PTFE είναι η συχνότερη κλινική επιπλοκή της κατευθυνόμενης οστικής αναγέννησης. Ωστόσο διαπιστώνεται η απουσία επαρκών στοιχείων γύρω από τα φαινόμενα που επακολουθούν της αποκάλυψης των μεμβρανών και των επιπτώσεών τους στο οστεοαναγεννητικό αποτέλεσμα. Σκοπός της παρούσας πειραματικής εργασίας είναι η μελέτη των επιπτώσεων της αποκάλυψης των μεμβρανών e-PTFE, που εφαρμόζονται στην κατευθυνόμενη οστική αναγέννηση, στο τελικό οστεοαναγεννητικό αποτέλεσμα. Σε 5 σκύλους beagle, μετά από εξαγωγή των προγομφίων αμφοτερόπλευρα και παρέλευση 3 μηνών, διανοίχθηκαν από 5 φρεάτια διαμέτρου 4mm και βάθους 7mm στη νωδή ακρολοφία (από 2 σε κάθε ημιμόριο, και το πέμπτο, το οποίο αποτελούσε το μάρτυρα, είτε δεξιά είτε αριστερά ανάλογα με τον προσφερόμενο χώρο). Όλα τα φρεάτια καλύφθηκαν με μεμβράνες e-PTFE. Οι 4 από αυτές παρέμειναν αποκαλυμμένες στη στοματική κοιλότητα (δείγμα ελέγχου) και η μία καλύφθηκε πλήρως με βλεννογόνο (μάρτυρας). Στις 2 εβδομάδες μετεγχειρητικά αφαιρέθηκαν δύο μεμβράνες ελέγχου από κάθε πειραματόζωο, η μία μαζί με τον υποκείμενο ιστό και η άλλη χωρίς αυτόν. Από τις δύο επιφάνειες των μεμβρανών λήφθηκαν δείγματα για μικροβιολογική εξέταση. Στις 4 εβδομάδες επαναλήφθηκε η διαδικασία με τις υπόλοιπες μεμβράνες και στους 3 μήνες αφαιρέθηκαν τα τελευταία ιστοτεμάχια, ώστε να υπάρξει η αξιολόγηση του οστεοαναγεννητικού αποτελέσματος. Σε όλα τα ιστοτεμάχια πραγματοποιήθηκε ιστολογική εξέταση. Τα αποτελέσματα του πειράματος ήταν τα ακόλουθα: · Φλεγμονή εκδηλώθηκε γύρω από 5 αποκαλυμμένες μεμβράνες τη δεύτερη μετεγχειρητική εβδομάδα και από άλλες 2 την τέταρτη. · Μειωμένο οστεοαναγεννητικό αποτέλεσμα υπήρξε σε όλες τις περιπτώσεις όπου είχε εκδηλωθεί φλεγμονή, ανεξάρτητα από το χρόνο εκδήλωσής της. · Σε όλες τις περιπτώσεις, όπου δεν είχε εκδηλωθεί φλεγμονή ή υπήρχαν σημεία ήπιας φλεγμονής, πλην μίας, το τελικό οστεοαναγεννητικό αποτέλεσμα ήταν συγκρίσιμο με αυτό του μάρτυρα. · Η ιστολογική εικόνα του νεοσχηματισμένου οστού στους 3 μήνες μετεγχειρητικά ήταν παντού η ίδια ανεξάρτητα από την εκδήλωση ή όχι φλεγμονής κατά τη διάρκεια της αναγεννητικής διαδικασίας. · Η εξωτερική επιφάνεια των μεμβρανών στις φλεγμαίνουσες περιοχές είχε πλούσια παρουσία μικροβίων που προσομοιάζουν στην υπερουλική μικροβιακή πλάκα. Επίσης, μικρόβια ανευρέθηκαν τόσο στο περιφερικό (μη αποκαλυμμένο) τμήμα της εξωτερικής επιφάνειας όσο και στην εσωτερική επιφάνεια αυτών των μεμβρανών.